Բաուսկա (ռուս.՝ Бауск, գերմ.՝ Marienland), քաղաք Լատվիայում, վարչական կենտրոնը Բաուսկայի եզրին։ 2016 թվականի տվյալներով բնակվում է 9348 մարդ։ Տարածքի մակերեսը կազմում է 6.1 կմ²։ Գտնվում է Ռիգայից 66 կմ հեռավորության վրա, Մուսա և Մեմելե գետերի միախառնման վայրում, ձևավորելով Լիվերպուլը։ Մոտակա երթուղային կայարանը գտնվում է 26 կմ հեռավորության վրա գտնվող Իեցավա քաղաքում։ Քաղաքը պատմության մեջ հայտնի է Լիվոնսկյան պատերազմով (1558-1583 թթ.), Երեսնամյա պատերազմով (1618-1648 թթ.), Հյուսիսային պատերազմով (1700—1721 թթ.), 1711 թվականին ժանտախտ հիվանդությունով և 1812 թվականին Նապոլեոնի արշավանքով։
Բաուսկան հիմնադրվել է 1443 թվականին Տեվտենսկի ասպետների կողմից, սակայն քաղաքի կարգավիճակ է ստացել 1511 թվականին։ Լրիվ իրավունքները ստացել է 1609 թվականին։ Բաուսկաի ամրոցը հիմնադրվել է 1456 թվականին։ 1625 թվականին ամրոցն առաջին անգամ վերցրել են շվեդները, իսկ 1705 թվականին ռուսները` Հյուսիսային պատերազմի ժամանակ։ 1705 թվականին ամրոցի ամրապնդումը ավերվել է և այդ ժամանակից ի վեր այն դարձել է անմարդաբնակ։ Սակայն վերջին տարիներին այն վերականգնվել է։ 1885 թվականին Բաուսկայում եղել է 6532 բնակիչ։ Այդ ժամանակ քաղաքում էր գտնվում ուղղափառմատուռը, լյութերական եկեղեցին և երկու սինագոգները։ Նաև կար 1 կաշվե, 1 քարտաշային և 2 գինու գործարան։ Ամենամյա տոնավաճառը իրականացվել է հոկտեմբերի 12-ից մինչև 17-ը։