Անրի Պերյուշո
Անրի Պերյուշո | |
|---|---|
| Ծննդյան անուն | ֆր.՝ Henri Perruchot |
| Ծնվել է | հունվարի 27, 1917[1][2] |
| Ծննդավայր | Montceau-les-Mines |
| Վախճանվել է | փետրվարի 17, 1967[1][2] (50 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Փարիզ |
| Գերեզման | Q110364203?[3] |
| Մասնագիտություն | խմբագիր, հրատարակիչ, գրող, կենսագիր և արվեստագետ |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Ֆրանսիա |
| Անդամակցություն | Academy of Morvan? |
| Պարգևներ | |
Հենրի Պերյուշո (ֆր.՝ Henri Perruchot հունվարի 27, 1917[1][2], Montceau-les-Mines - փետրվարի 17, 1967[1][2], Փարիզ), ֆրանսիացի գրող, փիլիսոփա, մշակույթի պատմաբան, կենսագիր, խմբագիր, ով հայտնի է վավերագրական կենսագրություն ժանրի գրքերով։
Կենսագրություն և գործունեություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Հանրի Պերյուշոն ծնվել է 1917 թվականի հունվարի 27-ին, Մոնսո լե Մինում, Սոնա և Լուարա դեպարտամենտ, Բուրգունդյա շրջան, Ֆրանսիա։ Սովորել է Մարսելում և Էքս ան Պրովանսում, մասնագիտացվել է գրականության պատմության և անգլերեն լեզվի բնագավառում։ 1945 թվականին տեղափոխվել է Փարիզ։ Աշխատել է որպես խմբագիր և գրել մենագրություններ արվեստի վերաբերյալ։ Ավելի ուշ հիմնադրել և խմբագրել է արվեստի և դիզայնի վերաբերյալ «Արվեստիի այգիներ» ամսագիրը։ Գրողների միության անդամ։
Հայտնի է «Արվեստ և ճակատագիր» (Art et Destin) շարքի գրքերով, Էդուարդ Մանեի, Պոլ Սեզանի, Օգյուստ Ռենուարի, Վինսենթ Վան Գոգի, Պոլ Գոգենի, Անրի դը Տուլուզ-Լոտրեկի,Ժորժ Սյորայի և Անրի Ռուսոյի, ինչպես նաև 20-րդ դարի խոշոր ճարտարապետ Շառլ Էդուար լը Կորբյուզիեի կյանքի մասին։
Իր վեպերում համադրել է պատմության վիպագրական կենդանությունը, փաստերի հավաստիությամբ, փորձելով հասկանալ գեղանկարիչների և դարաշրջանի արվեստի յուրատատկությունները։ «Սեզան» գրքի առաջաբանում նա գրել է. «Այս գիրքը բնավ կենսագրական վեպ չէ», - նորից կրկնում եմ այն բառերը, որոնցով սկիզբ է առնում իմ «Վան Գոգի կյանքը»։ Ես Սեզանի մասին իմացա այն ամենը, ինչ հայտնի է այժմ, ես հավաքել և համեմատել եմ նրա մասին առկա ամբողջ նյութ��րը, ես այցելել եմ վայրեր, որտեղ նա ապրել է, հետաքրքրությամբ դիտել բնությունը և իրերը։ Կարճ ասաց ես չեմ ներկայացրել ոչ մի փաստ, որի հավաստիությունը չկարողանամ ապացուց��լ», իսկ «Տուլուզ Լոտրեկայի կյանքը» վեպում նա նկարագրում է իր աշխատելու ոճը հետևյալ կերպ. «Ես կարդացել և համեմատել եմ ամբողջը, որտեղ է նա ապրել, տեղեկություններ եմ հավաքել այն մարդկանց մասին ովքեր առնչվել են նրա հետ, նրա կարճ և բուռն կյանքի ընթացքում»։
Ստեղծելով «Արվեստ և ճակատագիր» շարքի գրքերը, Պերյուշոն օգտագործել է բոլոր հասանելի աղբյուները, այդ թվում արխիվային փաստաթղթեր, փաստեր։
Անրի Պերյուշոն մահացել է 1967 թվականի փերվարի 17-ին, Փարիզում, հուղարկավորվել է Բլանո համայնքում։
Մատենագիտություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Port-Royal, 1947
- Жизнь Гогена. La Vie de Gauguin, première édition, Le Sillage, 1948
- Les Grotesques, 1948
- Жизнь Ван Гога. La vie de Van Gogh, 1955
- Жизнь Сезанна. La vie de Cézanne, Éd. Hachette, 1956
- Жизнь таможенника Руссо. La vie de Douanier Rousseau, 1957
- La vie de Gauguin, Éd. Hachette, 1961
- Dix grands peintres, Éd. Gauthier Languereau, 1961
- Жизнь Ренуара. La vie de Renoir, 1964
- Жизнь Сёра. La vie de Seurat, avec la chronologie complète des sept volumes de la série Art et Destin, 1966
- « Cézanne », in Jardin des Arts, n°146, janvier 1967
- « Vélasquez », in Jardin des Arts, n°157, décembre 1967
- « Modigliani », in Jardin des Arts, n°159, février 1968
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
- ↑ https://www.landrucimetieres.fr/spip/spip.php?article5932
- ↑ https://www.lemonde.fr/archives/article/1963/01/16/m-henri-perruchot-laureat-du-grand-prix-litteraire-de-la-ville-de-paris_2227926_1819218.html
