Վիքիպեդիա

Ջեկ Ռուբի

Ջեյկոբ Լեոն Ռուբենշտեյն (1947 թվականին անունը փոխել է Ջեկ Լեոն Ռուբի, ապրիլի 25, 1911(1911-04-25)[1] կամ մարտի 25, 1911(1911-03-25)[2], Չիկագո, Իլինոյս, ԱՄՆ - հունվարի 3, 1967(1967-01-03)[2][3], Դալաս), Դալասեում գիշերային ակումբի սեփականատեր, առավել հայտնի է նրանով, որ 1963 թվականի նոյեմբերի 24-ին գնդակահարել է ոստիկանության անդամ Լի Հարվի Օսվալդին, կալանավորվել է ԱՄՆ-ի նախագահ Ջոն Քենեդու սպանության կասկածանքով։ Դատապարտվել է մահապատժի։ Դատավճիռը վիճարկվել է։ Վախճանվել է 1967 թվականին Թոքի քաղցկեղից։

Ջեկ Ռուբի
անգլ.՝ Jack Leon Ruby
Դիմանկար
Ծնվել էապրիլի 25, 1911(1911-04-25)[1] կամ մարտի 25, 1911(1911-03-25)[2]
ԾննդավայրՉիկագո, Իլինոյս, ԱՄՆ
Մահացել էհունվարի 3, 1967(1967-01-03)[2][3] (55 տարեկան)
Մահվան վայրԴալաս
ԳերեզմանWestlawn Cemetery
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
Մասնագիտությունգործարար և nightclub owner
 Jack Ruby Վիքիպահեստում

Ռուբին կապվել է կազմակերպված հանցագործության հանցավորության ղեկավարների հետ, այդ պատճառով դավադրության տեսության տեսաբանները կարծում են, որ Օսվալդի սպանությունը Քենեդու սպանության դավադրության մաս է կազմում։ Այդ կարծիքը վիճարկվել է այն պնդմամբ, որ Ռուբիի կապն ավազակների հետ նվազագույն է եղել, և որ նա այն մարդկանցից չի եղել, ովքեր կարող են օգտագործվել գաղտնիության այդքան բարձր մակարդակով[4]։ Այնուամենայնիվ, ԱՄՆ 35-րդ նախագահի սպանության գործի գաղտնազերծված արխիվում կա ՀԴԲ-ի տեղեկատուի վկայությամբ մի փաստաթուղթ, որը հետաքննությանը հայտնել է, որ պետության ղեկավարի սպանությունից մի քանի ժամ առաջ Ջեք Ռուբին կապվել է նրա հետ և հրավիրել նրան գնալ նախագահական շքերթին և «դիտել հրավառությունները»։

Կապ կազմակերպված հանցագործության մասին

խմբագրել

Հաստատվել է, որ Ռուբին հայտնի է եղել և ոստիկանությունում, և իտալական ԱՄՆ-ի Մաֆիայում։ Ահաբեկիչների հատուկ կոմիտեն հաստատել է, որ Ռուբին ծանոթ է եղել ռեստորանատեր Սեմի (1920-1970 թվականներ) և Ժոզեֆ Կամպիզի (1918-1990 թվականներ) հետ 1947 թվականին և հաճախ հանդիպել է նրանց[5]։

Չնայած դրան, Դալլասի կազմակերպված հանցավորության հետ Ռուբիի կապերի հետաքննությունը, որը ձեռնարկել է «Frontline» հանրային հեռարձակման ծառայությունը, պարզել է, որ 1963 թվականին Սեմը և Ջո Կամպիզին Դալասի հանցավոր աշխարհի առաջատար դեմքերն էին։ Ջեկը ճանաչել է Կամպիզիին և նրանք հաճախ միմյանց տեսել են։ Կամպիզին եղել է իտալական մաֆիայի լեյտենանտներից Մարչելո Կառլոսի կողմից, մաֆիայի պարագլուխը, որն ասել է նախագահի սպանության մասին[6]։

Քենեդու սպանության նախորդ օրը Ռուբին մեկնել է Ջոն Կամպիզի ռեստորան[7]։ Ռուբին բավականաչափ մոտ է եղել Կամպիզիին և խնդրել է նրան գալ իր մոտ, երբ նա ձերբակալվել է Լի Օսվալդին սպանելու համար[7]։

Իր` «համախմբված պատվով մաֆիոզի պատմություն» հուշերում (անգլ.՝ Bound by Honor: A Mafioso’s Story), Բիլ Բոնանոն, Նյու Յորքի մաֆիայի ղեկավար Ջոզեֆ Բոնանոյի որդին, բացատրել է, որ մաֆիայի մի քանի ընտանիքներ Կուբայի հետ երկար կապեր են ունեցել Հավանայի խաղատների միջոցով, ովքեր մաֆիան ղեկավարել են մինչև Կուբայի հեղափոխությունը։ Բազմաթիվ կուբայական էմիգրանտներ և մաֆիայի պարագլուխներ չեն սիրել Կեննեդիին, նրան համարելով խոզերի ծոցում անհաջող գործողության համար պատասխանատու[8]։ Չնայած դրան, նրանք չեն սիրել նրա եղբորը, գեներալ-դատախազ Ռոբերտ Քենեդուն, որն աննախադեպ պայքար է մղել կազմակերպված հանցավորության դեմ[8]։

Մաֆիան հանդիսացել է սպանությունների մասնագետ, և Բոնանոն գրել է, որ ինքը հասկացել է մաֆիայի մասնակցության աստիճանը, երբ ականատես է եղել Օսվալդի սպանությանը հեռուստացույցով։ Բոնանոն Ռուբիին համարել է Չիկագոյի գանգստեր Սեմ Ջանկանի գործընկերը[9]։ Հովարդ Ուիլենսը, ԱՄՆ արդարադատության նախարարության երրորդ բարձրագույն պաշտոնյա[10] և փաստաբանի օգնական Ջ․ Լի Ռենկինին, որը մշակել է Ուորեն հանձնաժողովի կազմակերպչական կառուցվածքը, ներկայացրել է իր քննչական առաջնահերթությունները[11], և դադարեցրել Է կուբայական կապերի հետաքննությունը[12]։ ՖԲՌ-ի զեկույցում ասվել է, որ Ուիլենսի հայրը Թոնի Ակարդոյի հարևանն է 1958 թվականից[13]։

Սպանությունից 4 տարի անց նախագահ Ռուբի Կեննեդին Կուբայում ծանոթացել է Լյուիս Մակվիլոմի հետ։ Ռուբին Մաքսվելին համարել Է Տեխասի ապօրինի խաղատների սեփականատեր[14]։ Այն ժամանակ, երբ Ռուբին 1959 թվականին այցելել է նրան, Մակվիլը խաղային գործունեությունը վերահսկել է Հավանայի «Տրոպիկանա» ակումբում։ Ռուբին Ուորենի հանձնաժողովին պատմել է, որ օգոստոսին Կուբա իր ուղևորությունը պարզապես բարեկամական այց է եղել Մակվիլի հրավերով[14]։ Ահաբեկչության հատուկ կոմիտեն հետագայում եզրակացրել է, որ Ռուբին, ամենայն հավանականությամբ, ծառայել է որպես սուրհանդակ[15][16]։ Բացի այդ, կոմիտեն անուղղակի ապացույցներ է հայտնաբերել, որ Ռուբին 1959 թվականին հանդիպել է մաֆիայի ղեկավար Սանտո Տրաֆֆիկանտեի հետ Կուբայում[17]։

Մոտ մեկ ժամ անց, երբ նախագահ Քենեդին գնդակահարվել է, Սպիտակ տան թղթակից Սեթ Կանտորը (որը գտնվել է նախագահական ավտոշարասյան մեջ) ժամանել է հիվանդանոց, որտեղ Քենեդուն բուժօգնություն են ցուցաբերել։ Երբ Կանտորը մտել է հիվանդանոց, նա զգացել է, որ ինչ-որ մեկն իրեն վերարկու է նետում։ Նա շրջվել և տեսել է Ռուբիին, կանչել է նրան անունով և սեղմել նրա ձեռքը[18][19]։ (Կանտորը ծանոթացել է Ռուբիի հետ, Երբ Կանտորը «Dallas Times Herald» թերթի լրագրող է եղել)[20][21]։ Ռուբին Կանտորին առաջարկել է առաջիկա երեք գիշերներին փակել գիշերային ակումբները ողբերգության պատճառով, ինչին Կանտորը պատասխանել է, որ դա լավ գաղափար է համարում[19][22]։ Ոստիկանության մամուլի ծառայությունից հայտնել են, որ նա մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց[23]։ Ռուբին հետո հերքել, որ նա եղել է հիվանդանոցում, և Ուորեննա հանձնաժողովը որոշել է հավատալ Ռուբիին այլ ոչ թե գրասենյակին[24][25]։

Ականատես Թայսը նաև ասել է, որ Ջեք Ռուբիին հիվանդանոցում տեսել է այն ժամանակ, երբ այնտեղ Քենեդին էր գտնվում[26]։ Ուորենի հանձնաժողովի ցուցմունքներ տալու համար կանչված Թայսն ասել է, որ ինքն անանուն զանգ է ստացել, և նրան գումար են առաջարկել, որպեսզի «լեզուն պահպանի ատամների հետևում»[27]։

Երբ Ռուբին ձերբակալվել է սպանությունից անմիջապես հետո, նա ասել է, որ օգնել է Դալաս քաղաքին «արդարացնել» իրեն հանրության աչքում, և որ չի զղջում Օսվալդի մահվան համար, և դա արել է, որպեսզի տիկին Ժաքլին Քենեդուն ազատի նախագահի սպանության գործընթացում ականատես լինելու անհրաժեշտությունից։ Ռուբին ասել է, որ կրակելուց առաջ նա ընդունել է կենտրոնական նյարդային համակարգի խթանիչը ֆեներմետրազին։

Օսվալդի սպանության բացատրությունը ճանաչվել է ահաբեկչության հարցերով հատուկ կոմիտեի կողմից որպես «շինծու իրավական հնարքներ»։ Իր փաստաբաններից մեկի՝ Ժոզեֆ Տոնհեյլի անձնական գրության մեջ Ռուբին գրել է. «Ջո, դուք պետք է իմանաք դա։ Թոմ Հովարդը` Ռուբիի առաջին փաստաբանը ասաց, որ ես կրակել եմ Օսվալդին, որպեսզի Քերոլայնը և տիկին Քենեդին չվերադառնան Դալլաս ցուցմունք տալու համար։ Լա՞վ»[28][29]։ Ռուբին ընդունել է ադվակատ Մելվին Բելլի խորամանկությունը։ Իր գրքում` «Արդարադատություն Դալասում»ՙ Բելը գրել է, թե ինչ է ասել Ռուբին իրեն. «Մենք գիտենք, թե ինչ եմ արել, որ Ջեկի և երեխաների... Գուցե ես պետք է մոռանամ այս հիմար պատմությունը, որ ես պատմում եմ, կանգ առնում և պատմում ճշմարտությունը»[30]։

Մեկ այլ դրդապատճառ պարզվել է Ֆրենկ Շիրանի կողմից արհմիութենական առաջնորդ Ջիմի Հոֆայի հետ զրույցում։ Զրույցի ընթացքում Հոֆան հայտարարել է, որ Ռուբիի խնդիրը հավատարիմ ոստիկանների համակարգումն է եղել, որոնք պետք է սպանեին Օսվալդինին, երբ նա կալանքի տակ լինի։ Ռուբին ակնհայտորեն սխալ է հասկացել գործողությունը. նրան ընտրություն են տվել, ավարտել աշխատանքը կամ փրկել Օսվալդայի կյանքը[31]։

Հետաքննություն և դատարան

խմբագրել

Ռուբին փաստաբան Թոմ Հովարդին խնդրել է ներկայացնել իր շահերը։ Հովարդը ընդունել է առաջարկը։ Ավելի ուշ Ռուբին Հովարդիին փոխարինել է Սան Ֆրանցիսկոյի հայտնի փաստաբան Մելվին Բելինով, որը համաձայնել է հասարակական հիմունքներով Ռուբիին ներկայացնել։ Որոշ դիտորդներ կարծել են, որ գործը կարող է դիտարկվել որպես «սպանություն առանց չար մտադրությունների»՝ մինչև հինգ տարվա ազատազրկման ժամկետով։ Բելին փորձել է ապացուցել, սակայն, որ Ռուբին ոչ ադեկվատ է եղել, և նա ընտանիքում ունեցել է հոգեկան հիվանդությունների դեպքեր (վերջինս ճիշտ է, քանի որ նրա մայրը մոտ մեկ տարի անցկացրել է հոգեբուժարանում)։ 1964 թվականի մարտի 14-ին Ռուբին մեղավոր է ճանաչվել կանխամտածված սպանության մեջ, որի համար մահվան դատավճիռ է կայացվել։

Քենեդու սպանությունից հետո վեց ամսվա ընթացքում Ռուբին բազմիցս բանավոր և գրավոր խնդրել է խոսել Ուորեն հանձնաժողովի անդամների հետ։ Հանձնաժողովն ի սկզբանե հետաքրքրություն չի ցուցաբերել։ Միայն այն բանից հետո, երբ Ռուբիի քույր Էլինը հանձնաժողովին մի քանի նամակ է գրել, որոնք դարձել են հանրության սեփականությունը, Ուորեն հանձնաժողովի անդամները համաձայնել են խոսել Ռուբիի հետ։ 1964 թվականի հունիսին գլխավոր դատավորը՝ Միչիգանի նահանգի Ջերալդ Ֆորդի ներկայացուցիչը, և հանձնաժողովի մյուս անդամներն ուղևորվել են Դալաս՝ հանդիպելու Ռուբիի հետ։ Ռուբին մի քանի անգամ խնդրել է Ուորենին, որ նրան Վաշինգտոն տանեն՝ պնդելով, որ իր կյանքն այստեղ վտանգված է, և որ նա ցանկացել է լրացուցիչ հայտարարություն անել[32]։ Նա նաև ասել է. «Ես ուզում եմ ասել ճշմարտությունտ, բայց ոչ այստեղ»[33]։ Ուորենն ասել է Ռուբիին, որ նա ի վիճակի չէ կատարել իր խնդրանքը, քանի որ շատ իրավական խոչընդոտներ պետք է կոտրվեն, և հասարակական հետաքրքրությունը իրավիճակի նկատմամբ կլինի չափազանց բարձր։ Ուորենը նաև ասել է Ռուբիին, որ հանձնաժողովը չի կարող պաշտպանել նրան, քանի որ նա չունի լիազորություններ ոստիկանությունում։ Ռուբին ասել է, որ ցանկանում է համոզել նախագահ Լինդոն Բ. Ջոնսոնին, որ ինքը չի մասնակցել Քենեդու սպանության նպատակով դավադրությանը[34]։

Ռուբին մահացել է թոքային զարկերակի Էմբոլիզմից, որը երկրորդական է թոքերի քաղցկեղի նկատմամբ, 1967 թվականի հունվարի 3-ին հենց այն հիվանդանոցում, որտեղ մահացել է Օսվալդը, և որտեղ նախագահ Քենեդին մահացած է հայտարարվել նրա սպանությունից հետո։ Նա թաղվել է Իլինոյսում՝ ծնողների կողքին[35][36][37]։ Հաշվի առնելով սպանության պահի և նրա մահվան միջև համեմատաբար կարճ ժամանակահատվածը, կասկած է եղել, որ Ռուբին իմացել է սպանության պահին քաղցկեղի վերջնական փուլի մասին։ Դավադրության տեսության կողմնակիցները կարծում են, որ Ռուբին վերացվել է որպես վտանգավոր վկա։

Կոնսպիրոլոգիական տարբերակի քննադատություն

խմբագրել

Որոշ հետազոտողներ, այդ թվում՝ Լոս Անջելոսի նախկին շրջանային դատախազ Վինսենթ Բուգլիոզին, Ռուբիի կապերը լավագույն դեպքում նվազագույն է համարել կազմակերպված հանցագործության հետ[38]։ Ալեքսանդր Բիլը, ով զբաղվել է Օսվալդի սպանության հետաքննությամբ, հերքել է ցանկացած ենթադրություն, որ Ռուբին կապված է դավադրության և կազմակերպված հանցագործության հետ[4]։ Ռուբիի եղբայրը՝ Էրլը հերքել է այն պնդումները, որ Ջեքը կապված է եղել Չիկագոյի գիշերային ակումբների կրակոցների հետ և գրող Ջերալդ Պոզները ենթադրել է, որ Ռուբիին կարող է շփոթել է Չիկագոյում դատապարտված քրեական Հարի Ռուբինշտեյնի հետ[4]։

Լի Հարվի Օսվալդի սպանություն

խմբագրել
 
Ջեք Ռուբին սպանում է Լի Հարվի Օսվալդիին

Ռուբին (նաև հայտնի է բռնցքամարտի «Ծնեբեկ» մականունով[39]) բազմիցս նկատվել է Դալասի ոստիկանության կենտրոնակայանում՝ 1963 թվականի նոյեմբերի 22-ին Լի Հարվի Օսվալդի ձերբակալությունից հետո։ «WFAA-TV»-ի և «NBC»-ի կինոքննադատների կադրերում երևում է, որ Ռուբին իրեն թերթի լրագրողի է ներկայացնում Դալասի ոստիկանության կենտրոնակայանում տեղի ունեցած մամուլի ասուլիսի ժամանակ[40]։ Շրջանային դատախազ Հենրի Ուեյդը լրագրողների համար ճեպազրույցի ժամանակ մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասել է, որ Լի Օսվալդն «ազատ Կուբա» կոմիտեի անդամ է, կազմակերպություն, որի գործունեությունն ուղղված է Կաստրոյի վարչակարգի դեմ։ Ռուբին ուղղել է Ուեյդին և ասել. «Հենրի, սա արդար խաղ է Կուբայի կոմիտեի համար» (կազմակերպություն, որը սատարում էր Կաստրոյի ռեժիմին)[41]։ Ոստիկանության մամուլի ծառայությունը հայտնել է, որ նա մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց[42]։ Իր ձերբակալությունից մեկ ամիս անց Ռուբին Հետաքննությունների դաշնային բյուրոին պատմել է, որ իր հետ մամուլի ասուլիսի ժամանակ լիցքավորված «Colt Cobra» ատրճանակ է ունեցել[43][44]։

Երկու օր անց՝ կիրակի օրը, Ռուբին գնացել է մոտակա ոստիկանության կենտրոնակայան և մտել նկուղ։ Ժամը 11:21-ին, երբ Օսվալդին տանում էին զրահապատ մեքենա, որպեսզի տեղափոխեն շրջանային բանտ, Ռուբին դուրս է եկել լրագրողների բազմությունից և ատրճանակով կրակել Օսվալդի փորի վրա` մահացու վիրավորելով նրան։ Օսվալդի սպանությունը ցուցադրվել է ուղիղ եթերում, և միլիոնավոր հեռուստադիտողներ ականատես են եղել տեղի ունեցածին։ Կա մի շարք ապացույցներ, որ Ռուբին գործել է իր սեփական նախաձեռնությամբ, քանի որ նա հարձակման ժամանակ իր սիր��ծ շանը` Շեբաին, թողել է Օսվալդի մեքենայի առջև[45]։

Այնուամենայնիվ, 1979 թվականին ահաբեկչության հարցերով հատուկ կոմիտեն եզրափակիչ զեկույցում կարծիք է հայտնել.

 
- ….Ռուբիի հրաձգությունն Օսվալդի վրա ինքնաբուխ գործողություն չէր, այն, ինչ նա անում էր, առնվազն որոշակի կանխամտածված էր։ Բացի այդ, կոմիտեն գտնում է, որ քիչ հավանական է, որ Ռուբին մտել է ոստիկանության նկուղ առանց կողմնակի օգնության, թեև օգնությունը կարող էր տրամադրվել առանց Ռուբիի մտադրությունների մասին որևէ տեղեկատվության... Կա նաև վկայություն, որ Դալասի ոստիկանության դեպարտամենտը թաքցնում է Ուորեն հանձնաժողովի կողմից համապատասխան տեղեկատվությունը, որը վերաբերում է Ռուբիին...
  

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. ↑ 1,0 1,1 Find A Grave — 1996.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Internet Movie Database — 1990.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Tikkanen A. Encyclopædia Britannica
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Gerald Posner Case Closed. — Grand Central Publishing, 1993.
  5. ↑ HSCA Appendix to Hearings, vol. 9, p. 336, par. 917, http://www.aarclibrary.org/publib/jfk/hsca/reportvols/vol9/html/HSCA_Vol9_0172b.htm Joseph Campisi. Ancestry.com, Social Security Death Index [database on-line], Provo, Utah, USA: The Generations Network, Inc., 2007. Ancestry.com, Texas Death Index, 1903—2000 [database on-line], Provo, UT, USA: The Generations Network, Inc., 2006.
  6. ↑ Frontline: Who Was Lee Harvey Oswald?, 1993.
  7. ↑ 7,0 7,1 HSCA Appendix to Hearings, vol. 9, p. 344, par. 919, Joseph Campisi.
  8. ↑ 8,0 8,1 Summers, Anthony. Not in Your Lifetime, (New York: Marlowe & Company, 1998), p. 178. ISBN 1-56924-739-0
  9. ↑ Bonanno, Bill Bound by Honor: A Mafioso’s Story. — New York: St Martin’s Press, 1999. — ISBN 0312203888
  10. ↑ Oswald 201 File, Vol 32
  11. ↑ http://mcadams.posc.mu.edu/russ/testimony/hscwille.htm
  12. ↑ willens «Despite all the loose ends spotlighted by Hubert» — Google Search
  13. ↑ FBI Warren Commission Liaison File (62-109090)
  14. ↑ 14,0 14,1 Testimony of Jack Ruby, Warren Commission Hearings, vol. 5, p. 201.
  15. ↑ HSCA Final Assassinations Report, House Select Committee on Assassinations, p. 152.
  16. ↑ Possible Associations Between Jack Ruby and Organized Crime, House Select Committee on Assassinations — Appendix to Hearings, Volume 9, 5, p. 177.
  17. ↑ HSCA Final Assassinations Report, House Select Committee on Assassinations, pp. 152—153.
  18. ↑ Testimony of Seth Kantor, Warren Commission Hearings, vol. 15, pp. 78-82.
  19. ↑ 19,0 19,1 Kantor, Seth. Who Was Jack Ruby?, (New York: Everest House Publishers, 1978), p. 41. ISBN 0-89696-004-8
  20. ↑ Testimony of Seth Kantor, Warren Commission Hearings, vol. 15, p. 72.
  21. ↑ Kantor, Seth. Who Was Jack Ruby?, (New York: Everest House Publishers, 1978), p. vi. ISBN 0-89696-004-8
  22. ↑ Testimony of Seth Kantor, Warren Commission Hearings, vol. 15, p. 80.
  23. ↑ Kantor, Seth. Who Was Jack Ruby?, (New York: Everest House Publishers, 1978), p. 192. ISBN 0-89696-004-8
  24. ↑ Possible Conspiracy Involving Jack Ruby, Warren Commission Report, chapter 6, pp. 335—337.
  25. ↑ Kantor, Seth. Who Was Jack Ruby?, (New York: Everest House Publishers, 1978), pp. 41, 191. ISBN 0-89696-004-8
  26. ↑ Warren Commission Hearings, vol. 15, pp. 391—396, Testimony of Wilma May Tice.
  27. ↑ Warren Commission Hearings, vol. 15, p. 395, Testimony of Wilma May Tice.
  28. ↑ HSCA Final Assassinations Report, House Select Committee on Assassinations, p. 158.
  29. ↑ «A Note from Jack Ruby», Newsweek, March 27, 1967.
  30. ↑ {iw|Белли, Мелвин|Belli, Melvin|en|Melvin Belli}}. Dallas Justice: The Real Story of Jack Ruby and His Trial, (New York: David McKay Co., Inc., 1964), p. 39.
  31. ↑ Brandt, Charles. I Heard You Paint Houses: Frank «The Irishman» Sheeran and the Inside Story of the Mafia, the Teamsters, and the Last Ride of Jimmy Hoffa, (New Hampshire: Steerforth Press, 2004), p. 242.
  32. ↑ Testimony of Jack Ruby, Warren Commission Hearings, vol. 5, pp. 194—196.
  33. ↑ Testimony of Jack Ruby, Warren Commission Hearings, vol. 5, p. 194.
  34. ↑ Testimony of Jack Ruby, Warren Commission Hearings, vol. 5, p. 209—212.
  35. ↑ «Ruby Buried in Chicago Cemetery A longside Graves of His Parents». The New York Times. 1967 թ․ նոյեմբերի 7. էջ 15.
  36. ↑ «Ruby Called 'Avenger' at Rites in Chicago». The Los Angeles Times. Associated Press. 1967 թ․ հունվարի 7. էջ 4.
  37. ↑ «Ruby Services Limited to Family, Few Friends». The Los Angeles Times. Associated Press. 1967 թ․ հունվարի 5. էջ 20.
  38. ↑ Vincent Bugliosi|Bugliosi, Vincent]], Reclaiming History: The Assassination of John F. Kennedy p. 1130.
  39. ↑ Hollington, Kris How To Kill. The Definitive History of the Assassin. — London: Random House, 2008. — С. 93. — ISBN 978-0-099-50246-3
  40. ↑ . Not in Your Lifetime, (New York: Marlowe & Company, 1998), p. 349. ISBN 1-56924-739-0
  41. ↑ Warren Commission Hearings, vol V, p. 189 aarclibrary.org
  42. ↑ Not in Your Lifetime (New York: Marlowe & Company, 1998), p. 350. ISBN 1-56924-739-0
  43. ↑ FBI Notes of Conference btwn. Ruby and FBI Hall & Clements in Dallas Jail, 21 December 1963, Warren Commission Document 1252, p. 9.
  44. ↑ House Select Committee on Assassinations — Hearings, volume 5, p. 179.
  45. ↑ Testimony of Jack Ruby. — Washington: United States Government Publishing Office, 1964. — Т. 5. — С. 198—199.

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ջեկ Ռուբի» հոդվածին։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Ջեկ_Ռուբի&oldid=9512895» էջից