Եմեն

Անվանումն արաբերեն է․ հիմքում ընկած է տարածքի արաբերեն Ալ֊Յաման (բառացի՝ «աջ կողմում») անունը, որը հայտնի է հնուց, երբ Հյուսիսային Արաբիայի բնակիչների համար նշանակում էր իրենից աջ ընկած երկիր (եթե դեմքով կանգնենք դեպի արևածագը, Եմենը կլինի աջ կողմում․ կար նաև Աշ֊Շամ, որը Սիրիան էր)։

Հնում Եմենին էր վերագրվում Արաբական թերակղզու գրեթե ամբողջ տարածքը՝ Աքաբայի ծոցից (արևմուտքում) մինչև Եփրատ գետի ստորին հոսանքը (արևելքում)։ Այս տարածքը անտիկ դարաշրջանի աշխարհագրագետները անվանել են Arabia Felix «Երջանիկ Արաբիա»․ նրանց մոտ Արաբիայի ծայր հարավ֊արևմուտքում գտնվող «անուշահոտությունների երկրի» առասպելական հարստությունների մասին պատկերացումը, հավանաբար, զուգակցվում էր արաբերեն յաման բառի երկրորդ՝ «երջանիկ» իմաստի հետ։

Հին Հարավային Արաբիայի բնակիչներն իրենք Եմենը (ավելի ճիշտ՝ Յամանատ) էին անվանում Ադենի ծոցի առափնյա այն մարզը, ուր, ըստ երևույթին, գտնվում էին զմուռս տվող արևադարձային ծառերի պլանտացիաները։

6֊րդ դարում իսլամի երևան գալուց և Մեքքան մուսուլմանների կրոնական կենտրոն դառնալուց հետո, սկսեցին ընդունել, որ Եմենի հյուսիսային սահմանն անցնում է Կարմիր ծովից մինչև Պարսից ծոց՝ Մեքքայից հարավ^[2]։

Անգլիական գաղութարարների դեմ երկարատև զինված պայքարի շնորհիվ Եմենի հարավում ստեղծվեց անկախ պետություն՝ Հարավային Եմենի ժողովրդական Հանրապետություն անունով։ Հանրապետության հռչակմամբ կառավարող կազմակերպություն դարձավ Ազգային ճակատը (Աճ), որը նշեց երկրի ներքին և արտաքին քաղաքականության հիմնական ուղղությունները։ 1969-ին իր կազմից և կառավարությունից հեռացրեց չափավոր թնի ներկայացուցիչներին։ Ստեղծվեց նախագահական խորհուրդ։

Եմենը հանրապետություն է։ ��ործող սահմանադրությունն ուժի մեջ է մտել 1970-ին։ Պետության ղեկավարի ֆունկցիան 1969-ից իրականացնում է նախագահական խորհուրդը, անդամներին ընտրում է Բարձրագույն ժողովրդական խորհուրդը՝ պետական իշխանության բարձրագույն մարմինը։ Բարձրագույն գործադիր մարմինը նախարարների խորհուրդն է։

Արևմուտքում և կենտրոնական շրջաններում գերակշռում է լեռնային ռելիեֆը։ Լեռները հյուսիսում աստիճանաբար ցածրանում են դեպի Ռուբ Էլ-Խալի անապատը, ապա գրեթե ամենուրեք շեշտակի իջնում առափնյա հարթավայրը։ Կան մարմարի, կրաքարի, աղի հանքավայրեր։ Կատարվում են նավթի որոնումներ։ Կլիման արևադարձային է, չոր; Տարեկան տեղումները Ադենում՝ 40 մմ, լեռներում՝ մինչև 700 մմ․ Ծովափին հունվարի միջին ջերմաստիճանը 25 °C է, հունիսինը՝ 32 °C։

Բնակիչները հիմնականում արաբներ են։ Քաղաքներում ապրում են նաև Հնդկաստանից և Պակիստանից գաղթածներ և սոմալացիներ։ Բնակչության խտությունը 1 կմ2 վրա՝ 5 մարդ։ Պաշտոնական լեզուն արաբերենն է, կրոնը՝ իսլամը։

Եմենն ագրարային երկիր է։ Մինչև անկախությունը երկրի տնտեսությունը հիմնված էր վերաարտահանության գործառնությունների, անգլիական ռազմածովային բազայի, Ադեն նավահանգստի, օտարերկրյա զբոսաշրջիկների, ծովայինների սպասարկման վրա։ Անկախությունից հետո ընդունվեց ագրարային ռեֆորմի մասին օրենք։ Կազմակերպվեցին գյուղատնտեսական կոոպերատիվներ։ Ստեղծվեց պետական սեկտոր։ Ազգայնացվեցին օտարերկրյա բանկերը, Ադեն նավահանգստի սպասարկման ընկերությունը, արդյունաբերական ձեռնարկությունները, աղի արդյունահանումը։

Արդյունաբերության համախառն արտադրանքի 90 %-ն ստացվում է նավթավերամշակումից։ Կա էլեկտրաէներգետիկայի, թեթև և սննդի արդյունաբերություն, շինանյութերի արտադրություն, նավանորոգման գործարան, աղի հանույթ։ Գերակշռում են մանր ձեռնարկությունները։ Ամենախոշորը նավթավերամշակման գործարանն է (Ադենում), որը պատկանում է անգլիական ընկերությանը և աշխատում է բերովի հումքով։ Ծովային գլխավոր նավահանգիստն Ադենն Է։

Գյուղատնտեսությունը Եմենի տնտեսության կարևոր ճյուղն է։ Մշակման համար պիտանի հողերը կազմում են տարածքի 1,8%-ը։ Աճում է բամբակ, սուրճ, կորեկ, սորգո, ցորեն, գարի, քունջութ, ծխախոտ, բանջարեղեն, մրգեր, փյունիկյան և կոկոսյան արմավենի։ Էական դեր է խաղում անասնապահությունը, զարգացած է ձկնորսությունը։

Արտահանում է նավթամթերք, բամբակի հումք, սուրճ, մորթի, կաշի, ծխախոտ, ձուկ, աղ։ Ներմուծում է պարենային ապրանքներ, նավթահումք, մեքենաներ, սարքավորումներ։ Առնտրական կապեր ունի Չինաստանի, ԱՄԷ-ի, Հարավային Կորեայի, Թայլանդի, Ճապոնիայի, Հնդկաստանի հետ^[3]։

Եմենի մայրաքաղաք Սանաան տնտեսական և մշակութային կենտրոն է, հին թաղամասերի կողքին ստեղծվում են ժամանակակից կառույցներով նորերը, որոնք, սակայն, պահպանում են ավանդական ճարտարապետական տարրերը։

Ժողկրթության համակարգի մեջ մտնում են անվճար տարրական (4 տարի), ոչ լրիվ միջնակարգ (3 տարի) և լրիվ միջնակարգ (3 տարի) պետական դպրոցները։ Ադենում կա տեխնիկական ուսումնարան։ 1970-ին Ադենում բացվել է առաջին բարձրագույն ուսումնական հաստատությունը՝ Բարձրագույն քոլեջը բնական գիտությունների և բանասիրական ֆակուլտետներով։ Խոշոր գրադարանը Ադենի քաղաքապետարանինն է՜․ Ադենն ունի հնագիտական 2 թանգարան։

Եմենի տարածքում պահպանվել են Կատաբան թագավորության Թիմնա մայրաքաղաքի (մ․ թ․ ա․ IX— I դդ․) ավերակները։ Գտնվել են այլ քաղաքների (մ․ թ․ ա․ V— մ․ թ, I դդ․) մնացորդներ, քարե և հում աղյուսե շինություններ։ Հայտնի են ժայռափոր դամբարաններ ու ջրամբարներ, այծերի, ուղտերի, հեծյալների բազմաթիվ ժայռապատկերներ։ Մեզ են հասել նաև բրոնզե հարթաքանդակներ և հելլենիստական բնույթի արձաններ։ Քաղաքները, որոնք առայժմ պահպանում են իրենց հնադարյան տեսքը, պատկերացում են տալիս միջնադարյան ճարտարապետության մասին։ Ադենի մոտ լեռնալանջերին պահպանվել են XVII—XIX դդ․ ամրություններ։ Պաշտամունքային կառույցներից են մզկիթները, մինարեթները, «կուբբա»-ները։ Ժամանակակից տեսք ունի քաղաք Ադենը (վարչական շենքեր, դպրոցներ, հիվանդանոցներ, 4—5 հարկանի բնակելի տներ)։

• Եմենի հնադարյան քաղաքակրթություն
• Եմենի վարչական բաժանում
• Մարդու իրավունքները Եմենում

• Հայկական Սովետական Հանրագիտարան