Bieito II, papa
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 635 Roma, Italia |
Morte | 8 de maio de 685 (49/50 anos) Roma, Italia |
Lugar de sepultura | Basílica de San Pedro |
81º Papa | |
29 de xuño de 684 – 8 de maio de 685 (Gregoriano) ← León II – Xoán V → | |
Datos persoais | |
Relixión | Igrexa católica |
Actividade | |
Lugar de traballo | Roma |
Ocupación | sacerdote católico, escritor, bispo católico |
Orde relixiosa | Orde de San Bieito |
Enaltecemento | |
Día de festividade relixiosa | 8 de maio |
Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron The Nuttall Encyclopædia >>>:Benedict II. Enciclopedia de Otto |
Bieito II, nado en Roma[1] no século VII e finado na mesma cidade o 8 de maio de 685, foi papa da igrexa católica desde o 26 de xuño de 684 ata a súa morte[2].
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Posiblemente foi membro da familia dos Savelli. De novo foi á schola cantorum, onde destacou polo seu coñecemento das sagradas escrituras e pola súa voz.[2] Foi nomeado cardeal o 5 de decembro de 680 polo papa Agatón.
Antigamente os bispos de Roma eran elixidos polo clero e o pobo da cidade. O emperador cristián, como cabeza do pobo, debía dar o seu consentimento. Porén, o traslado da sede do imperio a Bizancio supuxo ter que esperar por este consentimento. Aínda que foi elixido papa en agosto de 683 non foi consagrado até o 26 de xuño de 684, era preciso o o consentimento do emperador Constantino IV. Foi o último papa que debeu esperar por este consentimento, pois segundo o Liber Diurnus Romanorum Pontificum logrou que o emperador proclamase un decreto polo que se substituía a confirmación imperial pola confirmación do exarca de Rávena, moito máis áxil pola proximidade a Roma. De forma simbólica, Bieito II adoptou dous fillos de Constantino, Xustiniano e Heraclio.[2]
Procurou que os bispos de Hispania subscribisen os decretos do Terceiro concilio de Constantinopla (anos 680-681) para reprimir o monotelismo e para levar a cabo a submisión aos decretos de Macario, o bispo deposto de Antioquía.[2]
Durante o seu pontificado restauráronse numerosas igrexas en Roma. Tras a súa morte foi soterrado na basílica de San Pedro.[2]
Foi canonizado en 1964 por Paulo VI. O seu santoral celébrase o 7 de maio.
Predecesor: León II |
Papa 684-685 |
Sucesor: Xoán V |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Butler, Alban (1886): The Lives of the Saints.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Pope St. Benedict II». Catholic Encyclopedia. Nueva York: Robert Appleton Company. 1913.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Bieito II, papa |