پرش به محتوا

نمک (شیمی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در شیمی، نمک (به انگلیسی: Salt) به یک ترکیب شیمیایی متشکل از یون‌های مثبت (کاتیون‌ها) و منفی (آنیون‌ها) گفته می‌شود که منجر به تشکیل ترکیبی خنثی از لحاظ بار می‌شوند.[۱] یک مثل رایج از نمک، نمک خوراکی است که از ترکیب یون‌های با بار مثبت سدیم و یون‌های با بار منفی کلرید تشکیل شده‌است.

یون‌های تشکیل‌دهندهٔ نمک می‌توانند غیر معدنی مانند کلرید (Cl) باشند، یا ارگانیک مانند استات (Cl),(CH
3
CO
2
). همچنین هر یون می‌تواند تک اتمی، مانند فلوریت (F) یا چند اتمی مانند [[سولفات ]] (SO2−
4
) باشد.

انواع نمک

[ویرایش]

نمک‌هارا می‌توان به روش‌های مختلفی طبقه‌بندی کرد. نمک‌هایی که با حل شدن در آب یون هیدروکسید تولید می‌کنند نمک‌های قلیایی (Alkali salt) و نمک‌هایی که با حل شدن در آب یون هیدروژن تولید می‌کنند نمک‌های اسیدی (acid salts) نامیده می‌شوند. به نمک‌هایی که نه اسیدی هستند و نه قلیایی، نمک‌های خنثی گفته می‌شود. زویتریون‌ها (Zwitterions) حاوی یک مرکز آنیونی و یک مرکز کاتیونی در یک مولکول هستند، اما نمک محسوب نمی‌شوند. آمینواسیدها، پپتید‌ها و پروتئین‌ها مثال‌هایی از زویتریون‌ها هستند.[۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. IUPAC, Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. (the "Gold Book") (1997). Online corrected version:  (2006–) "salt".
  2. Voet, D. & Voet, J. G. (2005). Biochemistry (3rd ed.). Hoboken, New Jersey: John Wiley & Sons Inc. p. 68. ISBN 978-0-471-19350-0. Archived from the original on 2007-09-11.