Nouvelle cuisine

Nouvelle cuisine (Sukaldaritza berria) Frantziako sukaldaritzan garatutako elikagaien sukaldatzeko eta aurkezteko modu bat da. Sukaldaritza klasikoaren aldean, Nouvelle cuisinean platerak arinagoak eta finagoak egiten zituen; aurkezpenari, bestetik, garrantzi handiagoa ematen dio. Nouvelle Cuisine 1970eko hamarkadan jaio zen Frantzian, eta iraultza ekarri zuen sukaldaritzaren mundura. Henri Gault, kontzeptua berak sortu zuen, eta Christian Millau zein André Gayot kazetari gastronomiko garrantzitsuak izan ziren mugimendu honen eragileak.^[1]

Janariaren aurkezpena eta ikusmen-erakargarritasuna funtsezkoak dira nouvelle cuisine delakoan. Janariak bost zentzumenak estimulatu behar zituen, batez ere ikusmena. Janariaren aurkezpenak zerbitzarien esku egoteari uzten dio, Haute cuisine-an (goi-sukaldaritzan) gertatzen den bezala; platerak jada sukaldetik eginak aurkezten ziren. Belarrak eta espeziak gehiago erabiltzen ziren, eta saltsak eta salda erabiliak arinagoak ziren. Irina saltsa-lodigarri gisa erabiltzeari utzi zitzaion. Saltsak arinagoak ziren, arrautza gorringoekin, gantzarekin eta kremarekin lodituak. Plater sinpleak baina dotoreak eta zapore garbiak dira Nouvelle cuisine-aren ezaugarri nagusiak.^[2]

Mugimendu honek eragin handia izan zuen Euskal Herriko sukaldaritza berrian.

Bere garaian Nouvelle cuisine sukaldaritza klasikoarekiko desbideratze erradikaltzat hartu bazen ere, jada ez du iraultzaile maila hori bera. Alde horretatik, sukalde postmodernoak edo sukalde molekularrak ordezkatu du.

Hona hemen korronte honen jarraitzaile batzuk:

• Jean eta Pierre Troisgros anaiak
• Alain Chapel
• Alex Humbert
• Raymond Oliver
• Jacques Lameloise
• Alain Senderens
• Roger Vergé
• Gérard Vié
• Paul Bocuse, Frantziatik kanpo zabaldu zuen.
• Michel Guérard^[3]