Antonio Pérez Goiena
| Antonio Pérez Goiena | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Uharte, 1863ko urtarrilaren 17a |
| Herrialdea |  Nafarroa Garaia, Euskal Herria |
| Heriotza | Iruñea, 1962ko urriaren 24a (99 urte) |
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Oña Salamanca |
| Hizkuntzak | gaztelania euskara latina greziera frantsesa hebreera |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | idazlea eta bibliografoa |
| Sinesmenak eta ideologia | |
| Erlijioa | katolizismoa |
| Erlijio-ordena | Jesusen Konpainia |
 | |
Antonio Pérez Goiena (Uharte, 1863ko urtarrilaren 17a - Iruñea, 1962ko urriaren 24a[1]) nafar elizgizona eta idazlea izan zen. Jesuita izan zen. Razón y Fé, Estudios Eclesiásticos eta Príncipe de Viana aldizkarietan eman zituen argitara lan aipagarrienak. Obra nagusiak: Cesar Borgia, obispo de Pamplona (1934), La primera biblioteca pública de Pamplona (1941), Episcopologías de la diócesis de Pamplona (1942), La santidad en Navarra (1945), Un historiador navarro de la filosofía (1953), El valle de Baztán (1957) eta Ensayo de bibliografía navarra (9 liburuki, 1945-1964).
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.
- ↑ (Gaztelaniaz)PÉREZ GOYENA, Antonio. Gran Enciclopedia de Navarra
