wyręka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: wyręką

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from wyręczyć. First attested in 1843.[1]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /vɘˈrɛŋ.ka/
  • Rhymes: -ɛŋka
  • Syllabification: wy‧rę‧ka

Noun

[edit]

wyręka f

  1. relief (release from a post or duty, as when replaced by another)
  2. relief (person who takes over a shift for another)

Declension

[edit]
Declension of wyręka
singular plural
nominative wyręka wyręki
genitive wyręki wyręk
dative wyręce wyrękom
accusative wyrękę wyręki
instrumental wyręką wyrękami
locative wyręce wyrękach
vocative wyręko wyręki
[edit]
verbs

References

[edit]
  1. ^ Gazeta Teatralna: dziennik poświęcony teatrowi, muzyce i literaturze‎[1], number 13/14, 1843, page 13

Further reading

[edit]
  • wyręka in Polish dictionaries at PWN
  • wyręka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wyręka&oldid=82191323"