From wy- + ręczyć.
wyręczyć pf (imperfective wyręczać)
- (transitive) to relieve somebody of something
- (reflexive with się) to make use of somebody (to have one's work done by somebody else)
Conjugation of wyręczyć pf
|
wyręczyć
|
wyręczę
|
wyręczymy
|
wyręczysz
|
wyręczycie
|
wyręczy
|
wyręczą
|
wyręczy się
|
wyręczyłem, -(e)m wyręczył
|
wyręczyłam, -(e)m wyręczyła
|
wyręczyłom, -(e)m wyręczyło
|
wyręczyliśmy, -(e)śmy wyręczyli
|
wyręczyłyśmy, -(e)śmy wyręczyły
|
wyręczyłeś, -(e)ś wyręczył
|
wyręczyłaś, -(e)ś wyręczyła
|
wyręczyłoś, -(e)ś wyręczyło
|
wyręczyliście, -(e)ście wyręczyli
|
wyręczyłyście, -(e)ście wyręczyły
|
wyręczył
|
wyręczyła
|
wyręczyło
|
wyręczyli
|
wyręczyły
|
wyręczono
|
wyręczyłbym, bym wyręczył
|
wyręczyłabym, bym wyręczyła
|
wyręczyłobym, bym wyręczyło
|
wyręczylibyśmy, byśmy wyręczyli
|
wyręczyłybyśmy, byśmy wyręczyły
|
wyręczyłbyś, byś wyręczył
|
wyręczyłabyś, byś wyręczyła
|
wyręczyłobyś, byś wyręczyło
|
wyręczylibyście, byście wyręczyli
|
wyręczyłybyście, byście wyręczyły
|
wyręczyłby, by wyręczył
|
wyręczyłaby, by wyręczyła
|
wyręczyłoby, by wyręczyło
|
wyręczyliby, by wyręczyli
|
wyręczyłyby, by wyręczyły
|
wyręczono by
|
niech wyręczę
|
wyręczmy
|
wyręcz
|
wyręczcie
|
niech wyręczy
|
niech wyręczą
|
wyręczony
|
wyręczona
|
wyręczone
|
wyręczeni
|
wyręczone
|
wyręczywszy
|
wyręczenie
|