degelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From deeg +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdeː.ɣə.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧ge‧lijk

Adjective

[edit]

degelijk (comparative degelijker, superlative degelijkst)

  1. sound, solid
  2. honest

Declension

[edit]
Declension of degelijk
uninflected degelijk
inflected degelijke
comparative degelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial degelijk degelijker het degelijkst
het degelijkste
indefinite m./f. sing. degelijke degelijkere degelijkste
n. sing. degelijk degelijker degelijkste
plural degelijke degelijkere degelijkste
definite degelijke degelijkere degelijkste
partitive degelijks degelijkers

Derived terms

[edit]

Adverb

[edit]

degelijk

  1. roundly, squarely