Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ο Γίγας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Γίγας
ΣκηνοθεσίαΤζορτζ Στίβενς
ΠαραγωγήΤζορτζ Στίβενς
ΣενάριοΊβαν Μόφατ
Φρεντ Γιουιόλ
Έντνα Φέρμπερ (Μυθιστόρημα)
ΠρωταγωνιστέςΡοκ Χάτσον
Ελίζαμπεθ Τέιλορ
Τζέιμς Ντιν
Κάρολ Μπέικερ
ΜουσικήΝτιμίτρι Τιόμκιν
ΦωτογραφίαΟυίλιαμ Μέλλορ
ΜοντάζΓουίλιαμ Χόρνμπεκ
ΕνδυματολόγοςΜάρτζορι Μπεστ
Εταιρεία παραγωγήςWarner Bros. και Warner Bros. Pictures
ΔιανομήWarner Bros. και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 10/10/1956
Κυκλοφορία1956
Διάρκεια201 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαAγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Γίγας (αγγλικά Giant) είναι Αμερικανική δραματική ταινία γουέστερν, παραγωγής του 1956, σε σκηνοθεσία Τζορτζ Στίβενς. Πρωταγωνιστούν οι Ροκ Χάτσον, Ελίζαμπεθ Τέιλορ και Τζέιμς Ντιν. Συμμετέχουν επίσης οι Κάρολ Μπέικερ, Τζέιν Γουίδερς, Τσιλ Γουίλς, Μερσέντες ΜακΚέμπριτζ, Ντένις Χόπερ, Σαλ Μίνεο και Ροντ Τέιλορ. Η ταινία είναι η τελευταία που πρωταγωνίστησε ο Τζέιμς Ντιν, καθώς ο ηθοποιός σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα πριν η ταινία προβληθεί στους κινηματογράφους. Ο Ντιν έλαβε την δεύτερη του υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, το οποίο έχασε από τον Γιουλ Μπρίνερ. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Έντνα Φέρμπερ, το οποίο διασκεύασαν για τη μεγάλη οθόνη οι Ίβαν Μόφατ και Φρεντ Γιουιόλ.

Ελίζαμπεθ Τέιλορ και Ροκ Χάτσον σε σκηνή από την ταινία.

Το 1998 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 82η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το 2005 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου ως «πολιτιστικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντική».[1]

Υπόθεση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπικ Μπένεντικτ (Ροκ Χάτσον), ιδιοκτήτης ράντσου από το Τέξας επισκέπτεται την οικογένεια Λίντον στο Μέριλαντ, απ' όπου πρόκειται να αγοράσει ένα άλογο. Κατά τη διαμονή του στην οικία των Λάιντον, ο Μπικ γνωρίζεται με τη μεγάλη κόρη του κυρίου Λάιντον, Λέσλι (Ελίζαμπεθ Τέιλορ) και την ερωτεύεται. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία και οι δυο τους παντρεύονται σύντομα και επιστρέφουν στο ράντσο του στο Τέξας. Η Λέσλι σύντομα πρόκειται να διαπιστώσει τη διαφορά νοοτροπίας που έχει με τους κατοίκους της περιοχής και εξαγριώνεται με τον τρόπο που ο Μπικ κι η αδελφή του Λαζ (Μερσέντες ΜακΚέμπριτζ) συμπεριφέρεται στους ισπανόφωνους της περιοχής καθώς και στους υπηρέτες τους. Ο Μπικ βρίσκεται επίσης σε χρόνια διαμάχη με έναν από τους άνδρες που προσέχουν τις γελάδες στο ράντσο του, τον Τζετ Ρινκ (Τζέιμς Ντιν). Ο Τζετ ερωτεύεται τη Λέσλι και αισθάνεται ζήλια για το γεγονός ότι ο Μπικ είναι παντρεμένος με μια τόσο όμορφη γυναίκα. Κάποια στιγμή η αδελφή του Μπικ σκοτώνεται και αφήνει κληρονομιά στον Τζετ ένα μικρό κομμάτι γης. Μια μέρα ο Τζετ, σκάβοντας τη γη του ανακαλύπτει τυχαία πετρέλαιο και σύντομα γίνεται πλούσιος πετρελαιοπαραγωγός. Τα χρόνια περνούν και ο Τζετ εμφανίζεται ξανά στη ζωή του Μπικ, ζητώντας εκδίκηση για τις άσχημες αναμνήσεις του παρελθόντος.

Θεματολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικά από τα θέματα που πραγματεύεται η ταινία είναι ο ρατσισμός των Τεξανών[2] ενάντια στους ισπανόφωνους Αμερικανούς της περιοχής, ο κοινωνικός διαχωρισμός των ισπανόφωνων στρατιωτών στον στρατό και η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων με τον χαρακτήρα της Λέσλι να προσπαθεί να αλλάξει τους τυποποιημένους ρόλους της απαρχαιωμένης νοοτροπίας των Τεξανών.[3]

Παραγωγή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στην κομητεία Άλμπεμαρλ της Βιρτζίνιας παρά το γεγονός ότι η υπόθεση διαδραματίζεται στο Μέριλαντ. Χρησιμοποιήθηκε επίσης η φυτεία Μπελμόντ κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κέσγουικ, όπου στήθηκαν τα σκηνικά του σταθμού Άρντμορ του Μέριλαντ.[4] Η ταινία ξεκινά με την άφιξη του Ροκ Χάτσον, ως Τζόρνταν Μπικ Μπένεντικτ, ο οποίος πρόκειται να αγοράσει ένα άλογο από την οικογένεια Λάιντον.

Το υπόλοιπο μέρος της ταινίας που διαδραματίζεται στο ράντσο Ριάτα, γυρίστηκε στην πόλη Μάρφα του Τέξας, ενώ τα εσωτερικά γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στα στούντιο της εταιρίας Warner στην Καλιφόρνια. Η παρέλαση της Ημέρας του Τζετ Ρινκ γυρίστηκε στο αεροδρόμιο του Μπέρμπανκ.

Ο χαρακτήρας του Τζετ Ρινκ ήταν εμπνευσμένος από τον Γκλεν Χέρμπερτ ΜακΚάρθι, ένα γελαδάρη που κατάφερε να γίνει παραγωγός πετρελαίου στις αρχές του 20ού αιώνα. Η συγγραφέας Έντνα Φέρμπερ γνώρισε τον ΜακΚάρθι όταν έμεινε σε ένα από τα ξενοδοχεία του, το ξενοδοχείο Σάμροκ, στο Χιούστον του Τέξας. Αναφορές πάνω στο ξενοδοχείο γίνονται τόσο στο μυθιστόρημα, όσο και στην ταινία.

Ο Αυστραλός ηθοποιός Ροντ Τέιλορ ανέλαβε το ρόλο του Ντέιβιντ Κάρφεϊ, αφού ο Στίβενς τον είδε σε ένα από τα επεισόδια της τηλεοπτικής σειράς Studio 57. Αυτός ήταν ένας από τους πρώτους ρόλους του ηθοποιού.[5] Το ντεμπούτο τους στην ταινία έκαναν η Μπάρμπαρα Μπάρι κι η Κάρολ Μπέικερ. Η Μπέικερ που ήταν μεγαλύτερη σε ηλικία από την Ελίζαμπεθ Τέιλορ υποδύεται την κόρη της.

Ο ηθοποιός Γουίλιαμ Χόλντεν ήταν ένας από τους επικρατέστερους για το ρόλο του Μπικ Μπένεντικτ, αλλά ο ρόλος δόθηκε στον Ροκ Χάτσον. Ο σκηνοθέτης της ταινίας έβαλε τον ηθοποιό να επιλέξει τη συμπρωταγωνίστριά του ανάμεσα στις Ελίζαμπεθ Τέιλορ και Γκρέις Κέλι. Ο Χάτσον επέλεξε την Τέιλορ.[6]

Ο Στίβενς ήθελε να αναθέσει τον ρόλο του Τζετ Ρινκ στον Άλαν Λαντ, με τον οποίο είχε συνεργαστεί το 1953 στην ταινία Άρπαγες της γης (Shane), αλλά η σύζυγός τον συμβούλεψε να μη το κάνει. Ο Τζέιμς Ντιν ανέλαβε τελικά το ρόλο του Τζετ Ρινκ, ο ρόλος αυτός αποτέλεσε τον τελευταίο του κινηματογραφικό ρόλο καθώς ο ηθοποιός σκοτώθηκε λίγο πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα. Γι' αυτό τον λόγο ο Τζορτζ Στίβενς κάλεσε έναν άλλο ηθοποιό για να ντουμπλάρει μερικές από τις ατάκες του Ντιν, οι οποίες δεν ακούγονταν καλά.[7] Ο σκηνοθέτης είχε τη φήμη του τελειομανούς και γι' αυτό τον λόγο το μοντάζ της ταινίας που έγινε από τον ίδιο πραγματοποιήθηκε μέσα σε έναν χρόνο περίπου.[8]

Πρεμιέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρεμιέρα της ταινίας έγινε στις 10 Οκτωβρίου του 1956 στη Νέα Υόρκη,[9] ενώ η γενική προβολή της ταινίας έγινε στις 24 Νοεμβρίου του 1956.[9] Η ταινία έκανε τεράστια επιτυχία κάνοντας εισπράξεις της τάξεως των 35.000.000 δολαρίων.[10]

Κριτικές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Γίγας έλαβε την εύνοια τόσο του κοινού, όσο και των κριτικών. Σύμφωνα με τον συγγραφέα και σεναριογράφο Λάρι ΜακΜέρθι, ήταν πολύ δημοφιλής στο Τέξας, παρά το γεγονός ότι ασκεί κριτική στον τρόπο ζωής της κοινωνία του Τέξας. Ο Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times έγραψε στην κριτική του: Ο Τζορτζ Στίβενς χρειάστηκε τρεις ώρες και δεκατρία λεπτά για να μας παρουσιάσει την ιστορία του. Το χρονικό αυτό διάστημα είναι τεράστιο για να μιλήσει κανείς για το Τέξας, αλλά ο κύριος Στίβενς δημιούργησε μια τεράστια ταινία και Ο Γίγας με την πολυπλοκότητά του αποτελεί μια από τις ταινίες που φέτος πρόκειται να διεκδικήσουν τα σημαντικότερα βραβεία του κινηματογράφου.[11]

Το περιοδικό Variety έγραψε ότι Ο Γίγας είναι για το μεγαλύτερό του μέρος, μια υπέροχη ταινία που καταφέρνει να πετύχει το στόχο της στους περισσότερους τομείς, είτε με τις πανοραμικές λήψεις των σκονισμένων τοπίων του Τέξας, είτε με τη δραματική του πλοκή και με το μήνυμα που θέλει να περάσει.[12]

Η ταινία έχει λάβει 97% θετικές κριτικές στην ιστοσελίδα των κριτικών Rotten Tomatoes.[13] Το περιοδικό TV Guide έδωσε στην ταινία τη μέγιστη βαθμολογία των τεσσάρων αστεριών, επαινώντας κυρίως την ερμηνεία του Τζέιμς Ντιν γράφοντας: Αυτός ήταν ο τελευταίος ρόλος στη σύντομη καριέρα του ηθοποιού κι η παρουσία του απογείωσε την ταινία. Ερμηνεύει το ρόλο του με την τεχνική της Μεθόδου και το υπόλοιπο καστ φαίνεται να είναι διχασμένο μεταξύ του δέους που προκαλεί το ταλέντο του και της αποστροφής που προκαλεί η εξυπνάδα του.[14]

Βραβεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών τίμησε την ταινία με 10 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, το οποίο έχασε από την ταινία του Μάικλ Άντερσον Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες (Around the World in 80 Days). Ο Τζορτζ Στίβενς βραβεύτηκε με το δεύτερό του Όσκαρ Σκηνοθεσίας, μετά το πρώτο που είχε κερδίσει για την ταινία Μια θέση στον ήλιο (A Place in the Sun) το 1951. Ο Τζέιμς Ντιν έλαβε τη δεύτερη μεταθανάτια υποψηφιότητά του για Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου και βρέθηκε συνυποψήφιος με τον συμπρωταγωνιστή του Ροκ Χάτσον, που έλαβε τη μοναδική υποψηφιότητα της καριέρας του. Κυριάρχησε τελικά ο Γιουλ Μπρίνερ που στέφθηκε νικητής για την ταινία Ο βασιλιάς κι εγώ (The King and I, 1956).

Βράβευση

  • Καλύτερης Σκηνοθεσίας - Τζορτζ Στίβενς

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας - Τζορτζ Στίβενς
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Τζέιμς Ντιν
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου – Ροκ Χάτσον
  • Β' Γυναικείου Ρόλου - Μερσέντες ΜακΚέμπριτζ
  • Διασκευασμένου Σεναρίου - Ίβαν Μόφατ & Φρεντ Γκιουιόλ
  • Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης – Μπόρις Λίβεν & Ραλφ Χερστ
  • Κοστουμιών - Μος Μάμπρι & Μάρτζορι Μπεστ
  • Μουσικής Επιμέλειας - Ντιμίτρι Τιόμκιν
  • Μοντάζ - Γουίλιαμ Χόρνμπεκ, Φιλ Άντερσον & Φρεντ Μποχάναν

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2023. 
  2. ↑ McMurtry, Larry (29 Σεπτεμβρίου 1996). «Men Swaggered, Women Warred, Oil Flowed». New York Times. http://www.nytimes.com/1996/09/29/movies/men-swaggered-women-warred-oil-flowed.html?pagewanted=all&src=pm. Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2012. 
  3. ↑ «Giant: Summary and Notes». Catalog of Feature Films. American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. 
  4. ↑ Maurer, David. «Giant effort to make it in movies». Daily Progress. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. 
  5. ↑ Stephen Vagg, Rod Taylor: An Australian in Hollywood, Bear Manor Media, 2010 σελ.49
  6. ↑ «Giant: Summary and Notes». Catalog of Feature Films. American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2012. According to modern and contemporary sources, Grace Kelly was sought for the role of Leslie Benedict. Modern sources claim that once her engagement to Prince Rainier of Monaco was announced, however, M-G-M decided not to loan her out for Giant. Elizabeth Taylor, who ultimately received the highly desirable role, was also under to M-G-M, which loaned her out to Warner Bros. Modern sources also claim that Hudson, when given the choice of his leading lady by Stevens, chose Taylor. 
  7. ↑ Perry, σελ.201.
  8. ↑ Perry, σελ.200.
  9. ↑ 9,0 9,1 Perry, George (2011). James Dean (Pbk έκδοση). Bath, 1956. U.K.: Palazzo. σελίδες 227, 233. ISBN 978-095-649-427-6. 
  10. ↑ Box Office Information for Giant. Αρχειοθετήθηκε 2013-03-20 στο Wayback Machine. The Numbers. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2012.
  11. ↑ Crowther, Bosley (October, 11, 1956). «Movie Review: Giant (1956). Screen: Large Subject; The Cast». The New York Times. http://movies.nytimes.com/movie/review?res=9B07E2D61F38E13BBC4952DFB667838D649EDE. 
  12. ↑ «Hift» (October 10, 1956). «Giant (Review)». Variety. http://www.variety.com/review/VE1117791254. 
  13. ↑ «Giant (1956)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2010. 
  14. ↑ «Giant (1956)». TV Guide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Αυγούστου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Γίγας&oldid=10851148"