Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μόβρη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 38°2′N 21°32′E / 38.033°N 21.533°E / 38.033; 21.533

Μόβρη
Χάρτης
Ύψος718 μέτρα
ΧώρεςΕλλάδα
Έκταση στο όρος Μόβρη.

Η Μόβρη (ή και Μώβρη) είναι βουνό της Αχαΐας, στην βόρεια Πελοπόννησο, με μέγιστο υψόμετρο 818 μέτρα[1][2].

Βρίσκεται νότια-νοτιοανατολικά της πεδιάδας της δυτικής Αχαΐας και καταλαμβάνει μεγάλη έκταση της ενδοχώρας του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.

Στις βόρειες παρυφές και πρόποδες του βρίσκονται τα χωριά Βυθούλκας, Ελαιοχώρι, Κρίνος, Πουρνάρι, Πετροχώρι και το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου Μπάδα. Στα βορειοανατολικά και ανατολικά[3] βρίσκονται η Άρλα και η Φώσταινα, καθώς και ο οικισμός Ροβιανίτη. Στα δυτικά βρίσκονται τα χωριά Πέτας, Ριόλος και Ματαράγκα, καθώς και το μοναστήρι του Φιλοκαλίου (Παναγία Φιλοκαλιώτισα). Στα νότια βρίσκονται τα χωριά Πολύλοφο (Μπράτι) και Αγίος Νικολάος (Σπάτα) καθώς επίσης και τα μοναστήρια της Αγίας Μαρίνας Μαρίτσης και του Αγίου Νικολάου Σπάτων. Στο κεντρικό τμήμα του βουνού βρίσκεται: ο εγκαταλελειμμένος και ερειπωμένος πλέον οικισμός των Τσαγκαραιίκων.

Υπήρξε φυσικό σύνορο των πρώην δήμων Μόβρης και Ωλενίας ενώ ένα μικρό μέρος του ανήκε στον πρώην Δήμο Λαρισσού. Από την 1η Ιανουαρίου του 2011 και έπειτα, με το Πρόγραμμα Καλλικράτης, εκτείνεται εξ ολοκλήρου στον νεοπαγή Δήμου Δυτικής Αχαΐας και αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς.

Στην Μόβρη φύονται, μεταξύ άλλων, αριές, πεύκα, πουρνάρια, κουμαριές, καθώς και σωρεία θάμνων και άλλων φυτών.

Η περιοχή έχει πληγεί αρκετές φορές από πυρκαγιές όπου έχουν επιφέρει καταστροφή στα άλλοτε πυκνά και ��κτεταμένα δάση της, με αποκορύφωμα την φωτιά του 1953 όπου κάηκαν τότε χιλιάδες στρέμματα δάσους και κυρίως πευκώνες. Υπήρξαν και άλλες πυρκαγιές, όπως κατά την περίοδο της Κατοχής αλλά και κατά τα τελευταία χρόνια.

Πριν τη Φραγκοκρατία το βουνό ονομαζόταν «Μαυρονέρι». Το όνομά του, που απαντάται και ως «Μόβρα» ή «Μόβρι», είναι κατά μια άποψη παραφθορά του ονόματος «Μαύρα» (στα γαλλικά: Mauvre) κατόπιν της συγχύσεως του παλιού ονόματος «Μαυρονέρι» του όρους αυτού με το νησί της Αγίας Μαύρας, δηλ. τη Λευκάδα, από τους Φράγκους κατακτητές της περιοχής[2].

Παραπομπές και υποσημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Φαράκλας 2001, σελ. 17.
  2. 2,0 2,1 Τριανταφυλλου 1995, λήμμα Μώβρη.
  3. Πρόκειται για την περιοχή που θεωρείται ξεχωριστό βουνό (προέκταση), ύψους 531 μέτρων, με το όνομα Πύρλιας.
  • Αντώνης Καλογήρου, Τα βουνά δυτικά του Ερυμάνθου, Εκδόσεις In Path, Αθήνα 2012. ISBN 978-960-9720-00-7.
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Μώβρη.
  • Νικόλας Φαράκλας, Η Γεωπολιτική Οργάνωση της Πελοποννησιακής Αχαΐας, Πανεπιστήμιο Κρήτης-Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας-Τομέας Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης, σειρά: Ρίθυμνα-Θέματα Κλασικής Αρχαιολογίας, αρ.9, Ρέθυμνο 2001.