Εγιαλέτι του Αϊδινίου

Εγιαλέτι του Αϊδινίου
1827–1864
Χώρα	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Πρωτεύουσα	Αϊδίνιο
Ίδρυση	1827
Γεωγραφικές συντεταγμένες	37°50′53″N 27°50′43″E
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Εγιαλέτι του Αϊδινίου (οθωμανικά τουρκικά: Eyālet-i Aydın) ήταν διοικητική εδαφική οντότητα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.^[1]

Στη διοικητική διευθέτηση της Κλασικής Περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, υπήρχαν τα εγιαλέτια της Ρούμελης και της Ανατολίας. Με νέο κανονισμό που έγινε το 1811, η το εγιαλέτι της Ανατολίας διαιρέθηκε και ιδρύθηκαν πολλά νέα κράτη. Εν τω μεταξύ, το Αϊδίνιο έγινε κέντρο της επαρχίας του Αϊδινίου και η Σμύρνη συνδέθηκε με αυτό.^[2]

Όταν το Σώμα των Γενιτσάρων καταργήθηκε το 1826, έγινε νέα αλλαγή στη διοικητική διαίρεση του κράτους. Το εγιαλέτι της Ανατολίας χωρίστηκε πάλι, και το Αϊδίνιο έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας.^[3] Η διοίκηση των σαντζακιών Χαμιντελί (Ισπάρτα), Σμύρνη, Σαρουχάν (Μανίσα), Τεκεϊλί (Αττάλεια) και Μεντεσέ (Μούγλα) δόθηκε στον Βεζίρη Χουσεΐν Πασά.^[4]

Αν και το κέντρο της εγιαλέτι του Αϊδινίου μεταφέρθηκε από το Αϊδίνιο στη Σμύρνη το 1841, το Αϊδίνιο έγινε και πάλι το πολιτειακό κέντρο το 1843. Αυτή η κατάσταση, που κράτησε για 3 χρόνια, άλλαξε για άλλη μια φορά το 1846 όταν η Σμύρνη έγινε το κέντρο της επαρχίας Αϊδινίου.

Στη διοικητική ρύθμιση του 1846-1847, η επαρχία του Αϊδινίου περιλάμβανε σαντζάκια Ντενιζλί και Μεντεσέ, καθώς και το Κεντρικό Σαντζάκι. Με το Νόμος των Βιλαετίων που εγκρίθηκε το 1864, η επαρχία καταργήθηκε και αντ' αυτού ιδρύθηκε η επαρχία Αϊδινίου.