Το όνομα από το μεταγενέστεροἈθανάσιος, από το αρχαιοελληνικό ἀθανασία (< ἀ- θάνατος).[1] Σημασιολογικά παρεμφερές το όνομα Αμβροσίος (Αμβρόσιος < αρχαιοελληνικό επίθετο ἀμβρόσιος «άφθαρτος, αθάνατος».[2][3]
Ιδιαίτερα δημοφιλές όνομα στον ελληνικό χώρο. Σε μια προσπάθεια στατιστικής αποτίμησης της συχνότητας των ελληνικών ονομάτων, το όνομα Αθανάσιος παρουσιάζεται ως το 25ο πιο συχνό όνομα (9ο ανάμεσα στα αντρικά), το Αθανασία ως το 36ο πιο συχνό όνομα (26ο ανάμεσα στα γυναικεία).[4] Παρομοίως, στη Βουλγαρία στα τέλη του 2009 το όνομα Αθανάσιος (Атанас) ήταν το 13ο πιο συχνό όνομα, ενώ στο διάστημα 2007–2009 βαφτίστηκαν με το 0,84% των νεογέννητων (25ο όνομα σε συχνότητα).[5]
Αθανάσης, Θανάσης, καθημερινοί τύποι, κοινοί σε όλη την Ελλάδα
Αθανασάκης, Θανασάκης, Θανασάκι (ουδ.), υποκοριστικοί τύποι, κοινοί σε όλη την Ελλάδα, Σάκης, σύντομος τύπος (το Σάκης μπορεί να προέρχεται και από άλλα ονόματα, Αναστασάκης, Διονυσάκης κτλ.), και Τάκης, σύντομος τύπος (το Τάκης μπορεί να προέρχεται και από άλλα ονόματα, Δημητράκης, Παναγιωτάκης κτλ.)
Αθανασούλης, Θανασούλης, Θανασούλης (ουδ.), υποκοριστικοί τύποι, κοινοί σε όλη την Ελλάδα· Σούλης, σύντομος τύπος (το Σούλης μπορεί να προέρχεται και από το Αναστασούλης, Αναστάσιος)
Θάνος, υποκοριστικός σύντομος τύπος, κοινός σε όλη την Ελλάδα· Θανούλης, Θανούλι (ουδ.)
Θανάης, Θανασάκ’ς, Θανασός, Θάνους, Νάσους στη Σκιάθο.[10]Θανασός, το όνομα με το οποίο ήταν γνωστός στους συγχωριανούς του στην Ανδρίτσαινα ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος· Καπετάν Θανασός, στα διηγήματα «Ο Σημαδιακός» (1889), «Πανταρώτας» (1891) κτλ. του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη· υποκοριστικός τύπος Θανασό (ουδ.)
Νάσιος[14] στην Ήπειρο·[15]Νασιός, στη Μακεδονία,[16]Νασιούλης, Νασούλιας, υποκοριστικοί τύποι· Νάσιους, στη Βέροια· Νάτσιους, στη Σιάτιστα, το Καταφύγι και τις γύρω από το Βελβεντό περιοχές·[13]Νατσιούλης, υποκοριστικό · Νάστος,[17] αν και μπορεί να προέρχεται από το Našti (Αναστάσης)
Νάκας, στην Κύμη Ευβοίας και τη Μακεδονία[16] (αν και μπορεί να προέρχεται από το βλάχικο Nacă, υποκοριστικός τύπος του Ιωάννης)
Σώκος, βλάχικος τύπος τού Αθανάσης, Θανασάκης,[18]Σιώκας, υποκοριστικός τύπος του Θανάσης (Şiokă)·[19] επίσης Τσιώκας ή Τσιόκας, αν και μπορεί να προέρχεται από το Tsiocă (Θεόδωρος)[20]
Αθανάσιος, ο νέος ιερομάρτυς εκ Σπάρτης της Ατταλίας, μαρτυρήσας εν έτει †1653 εν Μουδανίοις, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 29 Οκτωβρίου[43]
↑Παναγιώτης Παπαζαφειρόπουλος, Περισυναγωγή γλωσσικής ύλης και εθίμων του ελληνικού λαού ιδία δε του της Πελοποννήσου, παραβαλλομένων εν πολλοίς προς τα των αρχαίων Ελλήνων, Πάτρα1887, σ. 173
↑Νίκ(ος) Αθ. Κατσάνης, Το γλωσσικό ιδίωμα της Σαμοθράκης, Δήμος Σαμοθράκης, Θεσσαλονίκη1996, σ. 125
↑Σταμάτιος Β. Ψάλτης, Θρακικά, ή Μελέτη περί του γλωσσικού ιδιώματος της πόλεως Σαράντα Εκκλησιών, Αθήνα1905, σ. 142
↑Ευθύμιος Μπουντώνας, Μελέτη περί του γλωσσικού ιδιώματος Βελβεντού και των περιχώρων αυτού, 1892, Αρχεία Κοραή #1, [1932], σ. 68