Κλαρίν
Ο Λεοπόλντο Γκαρθία-Άλας ι Ουρένια, γνωστός ως «Κλαρίν» (Leopoldo García-Alas y Ureña «Clarín») ήταν ισπανός συγγραφέας, ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους και κριτικούς λογοτεχνίας της χώρας κατά το τελευταίο τρίτο του 19ου αιώνα.[9] Έζησε στη Μαδρίτη και τις μητρικές του Αστούριες, όπου εργάστηκε ως καθηγητής Νομικής στο Πανεπιστήμιο του Οβιέδο.
| Κλαρίν | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 25 Απριλίου 1852[1][2][3] Ζαμόρα[4][5] |
| Θάνατος | 13 Ιουνίου 1901[1][2][3] Οβιέδο[6][5] |
| Αιτία θανάτου | Καρκίνος του πρωκτού |
| Ψευδώνυμο | Clarín |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία[7] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[2][8] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Οβιέδο |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Οβιέντο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα |
| Αξιοσημείωτο έργο | La Regenta d:Q16636356 |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Leopoldo García-Alas García-Argüelles |
| Αδέλφια | Genaro García-Alas y Ureña |
| Συγγενείς | Leopoldo Alas Mínguez |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Floral Games of Barcelona |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Το πιο γνωστό του έργο είναι η Ρεχέντα, ένα από τα σπουδαιότερα ρεαλιστικά μυθιστορήματα της ιστορίας της παγκόσμιας λογοτεχνίας.[10] Εκεί, περιγράφεται με μαεστρία την ισπανική κοινωνία των τελών του 19ου αιώνα και οι εσωτερικές της αντιθέσεις, ενταγμένη σε ένα περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από υποκρισία και διαφθορά.[9] Έγραψε επίσης αρκετά διηγήματα.
Όσον αφορά την κριτική, οι φιλελεύθερες πολιτικές του ιδέες και η συμπάθεια που έτρεφε προς τις ιδέες του Κραουζισμού τον έφεραν πολλάκις αντιμέτωπο με τους πιο συντηρητικούς διανοούμενους της εποχής του. Κύρια χαρακτηριστικά της κριτικής του τέχνης, η οξύτητα του λόγου του και η πετυχημένη αντίληψή του περί λογοτεχνικότητας.[11]
Έργα
ΕπεξεργασίαΔοκίμια
Επεξεργασία- Solos de Clarín (1881).
- La literatura en 1881 (1882).
- Sermón perdido (1885).
- Nueva campaña (1887).
- Ensayos y revistas (1892).
- Palique (1894).
Μυθιστορήματα
Επεξεργασία- Cuesta abajo (1890-1891).
- La Regenta (1884–1885).
- Su único hijo (1890).
- El abrazo de Pelayo (1889)
Διηγήματα
Επεξεργασία- Dos sabios.
- El dúo de la tos.
- El gallo de Sócrates.
- En el tren.
- En la droguería.
- Un voto.
- ¡Adiós, Cordera! (texto completo); ¡Adiós, Cordera! (análisis)
- Boroña.
- Cuentos Morales.
- Cuervo.
- De la Comisión.
- Doble vía.
- Doctor Angelicus.
- Don Paco del empaque.
- Doña Berta.
- El Señor y lo demás son cuentos.
- El doctor Pértinax.
- El libro y la viuda.
- El oso mayor.
- El sombrero del cura.
- Medalla... de perro chico.
- Pipá.
- Speraindeo.
- Superchería.
- Tambor y gaita.
- Teresa.
- Un candidato.
- Un repatriado.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 118882762. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Leopoldo-Alas. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ datos
.gob ..es /es /catalogo /e00123904-autores-espanoles-en-dominio-publico-fallecidos-desde-1900 - ↑ CONOR.SI. 12438627.
- ↑ 9,0 9,1 Gies 2008: 576.
- ↑ Βιβλιονέτ, «Ρεχέντα»
- ↑ Gies 2008: 573.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- José García López, Historia de la literatura española, Vicens Vives, Βαρκελώνη, 2009 [20ή έκδοση]