| dbo:abstract
|
- La realitat és el conjunt de tot allò que efectivament existeix, en contrast amb tot allò que és imaginari o allò que sembli altra cosa que el que és. Sol equivaler al món amb una existència física. Les ficcions no es consideren com a reals. El mot en català "realitat" està pres del llatí medieval realitate, amb el mateix significat. Segons les escoles filosòfiques que l'analitzen, la realitat pot incloure o no entitats fora de l'abast de la percepció, com l'ànima o Déu, o el regne del que és quantificable i mesurable, accessible mitjançant la racionalitat o els sentits i susceptible de ser usat com a prova per a les hipòtesis o judicis. Així, segons per quina, real pot ser cert, existent o ésser, podent oposar-se a irreal, possible, potencial, ideal o imaginari. La sociologia, l'antropologia, la psicologia i la filosofia, especialment l'ontologia i la metafísica, es qüestionen què és real i perquè, mentre que ciències com la química i la física tenen com a objectiu descriure com és. (ca)
- Skutečnost nebo též realita je vše co (skutečně) existuje na rozdíl od pouhých domněnek, představ, iluzí, plánů, přání, možností atd. (cs)
- الواقع في علم الفلسفة تعني حالة الأشياء كما هي موجودة، وكما وجد حولنا، وما وجد فعلا في مقابل الخيال والوهميقال الواقعي في نظام التمثلات على ما يكون راهناً أو معطى ويفيد الاشياء كما هي لا كما يمكنها ان تكون ابستمولوجيا يفيد الواقعي معنى يتعلق بفكرة الشيء بوصفه غرضاً فكرياً فهو الراهن والمُعطى ويشمل مادة المعرفة كلها ان ما يمثله المفهوم العلمي هو الواقع بوصفه يتضمن فكرة لا فقط راهنة ولكن أيضا لحالة لا راهنية لها تشارك مع ذلك في تصوير الواقع بحيث أن تصوراً علمياً لا يصور فقط ماهو كائن وانما يتخيل ما يمكن أن يكون
* بوابة فلسفة
* بوابة علم النفس
* بوابة البوذية
* بوابة الأديان (ar)
- Πραγματικότητα είναι η κατάσταση των πραγμάτων όπως αυτά υπάρχουν και όχι όπως τα φανταζόμαστε ή θα μπορούσαν να είναι. Στην πιο διευρυμένη του έννοια ο όρος πραγματικότητα περιλαμβάνει όλα όσα υπάρχουν είτε αυτά είναι παρατηρήσιμα είτε όχι. Η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία χρησιμοποιεί 4 έννοιες ώστε να ξεχωρίζει τι αποτελεί μέρος της πραγματικότητας, δηλαδή τι αποτελεί πραγματικό φαινόμενο. 1.
* 2.
* Αλήθεια 3.
* 4.
* Αξίωμα (el)
- Als Realität wird im allgemeinen Sprachgebrauch die Gesamtheit des Realen bezeichnet. Als real gilt zum einen etwas, das keine Illusion ist und nicht von den Wünschen oder Überzeugungen einer einzelnen Person abhängig ist. Zum anderen das, was in Wahrheit so ist, wie es erscheint, bzw. dem bestimmte Eigenschaften „robust“ – also nicht nur in einer Hinsicht und nicht nur vorübergehend – zukommen (→ Authentizität). Realität ist in diesem Sinne somit dasjenige, dem „Bestimmtheit“ zugeschrieben werden kann. Ein intentionales Objekt (z. B. eine Überzeugung, eine Einschätzung, eine Beschreibung, ein Bild, ein Film oder Computerspiel) gilt dann als realistisch, wenn es die Eigenschaften der darzustellenden Wirklichkeit in vielerlei Hinsicht und ohne Verzerrungen wiedergibt (→ Realismus). Der Begriff stammt von lateinisch realitas, ‚Wirklichkeit‘; über res, ‚Sache‘, ‚Ding‘, ‚Wesen‘. Der Plural Realitäten als Synonym oder Sammelbegriff für jemandes Immobilien ist heute überwiegend veraltet. Lediglich in Österreich (und gelegentlich, immer seltener, auch im oberdeutschen Dialektraum Süddeutschlands) findet er noch regelmäßig Anwendung. (de)
- Realo (de la latina realitas, de res "aĵo") estas en filozofio la tuto de tio, kio efektive ekzistas, sendepende de nia perceptkapablo kaj konceptmaniero. Realaĵo tiusence povus inkluzivi ambaŭ estantecon kaj neniecon, dum ekzisto ofte nur rilatas al estanteco. Realo, kiel filozofia kategorio, inkluzivas la formalan koncepton de nenieco kaj elparolojn kaj kombinaĵojn de ĝi kun aliaj konceptoj. Laŭ pli ampleksa difino, realo inkludas ĉion kiu estas kaj estis, ĉu aŭ ne estas observebla aŭ komprenebla. Pli larĝa difino inkludus ĉion kio ekzistis, ekzistas, aŭ ekzistos. Por naturscienco, realo estas tio, kio estas akirebla per scienca observado kaj esplorado. Aĵoj, kiuj ne estas mezureblaj, ne povas esti bazo por natursciencaj teorioj. Filozofoj, matematikistoj, kaj aliaj antikvaj kaj modernan pensuloj, kiaj Aristotelo, Platono, Frege, Wittgenstein, kaj Russell, faris distingojn inter pensado koresponda al la realo, koheraj abstraktaĵoj (pensoj pri aĵoj kiuj estas imageblaj sed ne realaj), kaj kiuj ne povas esti racie pensataj. Kontraste, ekzisto estas ofte limigita sole al tio kio havas fizikan ekziston aŭ havas rektan bazon laŭ la maniero laŭ kiu pensoj funkcias en la cerbo. Realo estas ofte kontrastata kun tio kio estas imagebla, delira, (nur) en la menso, sonĝoj, kio estas falsa, kio estas fikcia, aŭ kio estas abstrakta. Samtempe, kio estas abstrakta ludas rolon kaj en ĉiutaga vivo kaj en akademia esplorado. Por ekzemplo, kaŭzeco, virto, vivo kaj distribua justico estas abstraktaj konceptoj kiuj povas esti malfacile difineblaj, sed ili estas nur rare egaligitaj al puraj deliraĵoj. Kaj la ekzistado kaj la realo de abstraktaĵoj estas diskuteblaj: unu ekstrema sinteno rigardas ilin kiel simplaj vortoj; alia sinteno rigardas ilin kiel pli altajn verojn ol malpli abstraktaj konceptoj. Tiu malkonsento estas la bazo de la filosofia Disputo pri la universalaĵoj. La vero referencas al tio kio estas reala, dum falso referencas al tio kio ne estas. Fikcioj estas konsiderataj nerealaj. (eo)
- La realidad (del latín realitas y este de res, «cosa») es el término lingüístico que expresa el concepto abstracto de lo real. La realidad es la suma o agregado de todo lo que es real o existente dentro de un sistema, en contraposición a lo que es solo imaginario. El término también se usa para referirse al estado ontológico de las cosas, lo que indica su existencia. En términos físicos, la realidad es la totalidad de un sistema, conocido y desconocido. Las cuestiones filosóficas sobre la naturaleza de la realidad o la existencia o el ser se consideran bajo la rúbrica de la ontología, que es una rama importante de la metafísica en la tradición filosófica occidental. Las preguntas ontológicas también aparecen en varias ramas de la filosofía, incluida la filosofía de la ciencia, la filosofía de la religión, la filosofía de las matemáticas y la lógica filosófica. Estos incluyen preguntas sobre si solo los objetos físicos son reales (es decir, el fisicalismo), si la realidad es fundamentalmente inmaterial (por ejemplo, el idealismo), si existen entidades hipotéticas no observables postuladas por teorías científicas, si Dios existe, si existen números y otros objetos abstractos, y si existen mundos posibles. (es)
- Errealitatea (latineko res-tik, gauza) gauzen egoera diren bezala da. Literalki, erreala edo benetakoa dena. Zentzu zabalagoan, den guztia sartzen da errealitatearen barruan, atzeman edo ulertu ezin bada ere. Hala, batzuetan ezereza ere sartzen da errealitatean. (eu)
- La réalité est le caractère de ce qui est réel. La réalité peut ainsi désigner l’ensemble des phénomènes considérés comme existant effectivement. Ce concept désigne ce qui est physique, concret, par opposition à ce qui est imaginé, rêvé ou fictif. Si l'usage du mot est initialement philosophique, particulièrement dans sa branche ontologique, il a intégré le langage courant et donné lieu à des usages spécifiques, notamment en science. En psychanalyse, le principe de réalité est selon Freud l'un des deux principes du fonctionnement mental (l'autre étant le principe de plaisir). La réalité psychique a trait au désir inconscient et aux fantasmes qui s'y greffent. Dans la religion chrétienne, les fidèles croient en la présence réelle du Christ au moment de la célébration de l'Eucharistie (doctrine de la transsubstantiation). Dans le bouddhisme, on parle de Deux Réalités, l'une relative, l'autre absolue. (fr)
- Kenyataan atau realitas, dalam bahasa sehari-hari berarti "hal yang nyata; yang benar-benar ada". Pengertian sempit menurut filsafat barat, ada tingkat-tingkat dalam sifat dan konsep tentang realitas. Tingkat-tingkat ini mencakup, dari yang paling subyektif hingga yang paling ketat: realitas fenomenologis, kebenaran, fakta, dan aksioma. Realitas juga bisa berarti jumlah atau agregat dari semua yang nyata atau ada dalam suatu sistem, berlawanan dengan hal-hal yang hanya . Istilah ini juga digunakan untuk merujuk pada status ontologis sesuatu, yang menunjukkan keberadaan mereka. Dalam istilah fisik, realitas adalah totalitas dari suatu sistem, yang diketahui dan tidak diketahui. Pertanyaan filosofis tentang hakikat realitas, eksistensi, atau keberadaan merupakan perdebatan utama dalam ontologi, yang merupakan cabang utama metafisika dalam tradisi filosofis Barat. Pertanyaan ontologis juga ditampilkan dalam beragam cabang filsafat, termasuk filsafat sains, filsafat agama, filsafat matematika, dan logika filosofis. Ini mencakup berbagai pertanyaan, misalnya tentang apakah hanya objek fisik yang nyata (fisikalisme), apakah realitas pada dasarnya tidak material (misalnya, Idealisme), apakah entitas hipotetis yang tidak dapat diobservasi dalam teori ilmiah benar-benar ada, apakah Tuhan ada, apakah angka dan objek abstrak lainnya ada, dan apakah dunia benar-benar ada. (in)
- Reality is the sum or aggregate of all that is real or existent within a system, as opposed to that which is only imaginary. The term is also used to refer to the ontological status of things, indicating their existence. In physical terms, reality is the totality of a system, known and unknown. Philosophical questions about the nature of reality or existence or being are considered under the rubric of ontology, which is a major branch of metaphysics in the Western philosophical tradition. Ontological questions also feature in diverse branches of philosophy, including the philosophy of science, philosophy of religion, philosophy of mathematics, and philosophical logic. These include questions about whether only physical objects are real (i.e., physicalism), whether reality is fundamentally immaterial (e.g. idealism), whether hypothetical unobservable entities posited by scientific theories exist, whether a 'God' exists, whether numbers and other abstract objects exist, and whether possible worlds exist. Epistemology is concerned with what can be known or inferred as likely and how, whereby in the modern world emphasis is put on reason, empirical evidence and science as sources and methods to determine or investigate reality. (en)
- Con il termine realtà si intende, in senso lato, ciò che esiste effettivamente o che può esistere, di solito in contrasto a ciò che è apparente, illusorio, immaginario o fittizio. A volte viene anche contrapposta al sogno. In senso proprio, si intende il modo di essere delle cose in quanto esistono fuori dalla mente umana o indipendentemente da essa. Questo concetto pone diverse questioni sia nella scienza sia nella filosofia, entrando in contatto con la domanda ontologica dell'essere. (it)
- 실재(實在, reality)란 인식 주체로부터 독립해 객관적으로 존재한다고 여겨지는 것을 말한다. 꿈이나 망상과 같이 인식 주체에 의해 만들어진 것은 구별된다. 또, 표상(表象)을 변화시키는 사물의 배후에 있다고 하는 불변의 실체(實體)를 의미하는 경우도 있다. (ko)
- 現実（げんじつ、英: Reality, Actuality）は、いま目の前に事実として現れているもののこと。あるいは現実とは、個々の主体によって体験される出来事を、外部から基本的に制約し規定するもの、もしくはそうした出来事の基底となる一次的な場のことである。現実と区別されるのは、嘘や真実を組み合わせてできたものである。 (ja)
- Werkelijkheid of realiteit is het geheel van het feitelijk bestaande, in tegenstelling tot het denkbeeldige. In het dagelijks leven en in veel wetenschappelijke disciplines wordt de werkelijkheid als vanzelfsprekend verondersteld; in de filosofie en de wetenschapsfilosofie wordt het begrip werkelijkheid geproblematiseerd. (nl)
- Rzeczywistość – w znaczeniu potocznym to „wszystko, co istnieje”. Termin rzeczywistość w najszerszym znaczeniu zawiera wszystkie byty, zarówno obserwowalne, jak i pojęciowe, wprowadzone przez naukę czy filozofię. W zachodniej filozofii istnieje hierarchia poziomów pojęć rzeczywistości: od subiektywnej i fenomenologicznej przez obiektywną opisywaną za pomocą faktów aż do matematycznych modeli rzeczywistości wyrażanych za pomocą równań i aksjomatów. Inne podejście do rzeczywistości występuje we wschodnich filozofiach, takich jak hinduizm i buddyzm. Rzeczywistość opisywana jest za pomocą pojęć, takich jak np. dharma, paramattha dhamma, samsara i maja. (pl)
- Realidade (do latim realitas isto é, "coisa") significa, em seu sentido mais livre, o termo inclui tudo o que é, seja ou não perceptível, acessível ou entendido pela filosofia, ciência ou qualquer outro sistema de análise. Em uso comum, a realidade corresponde a "tudo o que existe". O real é comumente entendido como aquilo que existe fora da mente particular, mas também pode incluir, em certo sentido, a realidade interna que existe dentro da mente também. A ilusão, a imaginação, embora não esteja expressa na realidade tangível extra-mentis, existe ontologicamente, onticamente* (relativa ao ente — vide Heidegger in "Ser e tempo")*, ou seja: intra-mentis. E é portanto real, embora possa ser ou não ilusória. A ilusão quando existente, é real e verdadeira em si mesma. Ela não nega sua natureza. Ela diz sim a si mesma. A realidade interna ao ser, seu mundo das ideias, embora na qualidade de ens fictionis intra mentis (ipsis literis, in "Proslogion" de Anselmo de Aosta — argumento ontológico), ou seja, enquanto ente fictício, imaginário, idealizado no sentido de tornar-se ideia, e ser ideia, pode — ou não — ser existente e real também no mundo externo. O que não nega a realidade da sua existência enquanto ente imaginário, idealizado. Quanto ao externo — o fato de poder ser percebido só pela mente — torna-se sinônimo de interpretação da realidade, de uma aproximação com a verdade. A relação íntima entre realidade e verdade, o modo em como a mente interpreta a realidade, é uma polêmica antiga. O problema, na cultura ocidental, surge com as teorias de Platão e Aristóteles sobre a (o idealismo e o realismo). No cerne do problema está presente a questão da imagem (a representação sensível do objeto) e a da ideia (o sentido do objeto, a sua interpretação mental ). Em senso comum, realidade significa o ajuste que fazemos entre a imagem e a ideia da coisa, entre verdade e verossimilhança. O problema da realidade é matéria presente em todas as ciências e, com particular importância, nas ciências que têm como o próprio homem: a antropologia cultural e todas as que nela estão implicadas: a filosofia, a psicologia, a semiologia e muitas outras, além das técnicas e das artes visuais. Na interpretação ou representação do real, (verdade subjetiva ou crença), a realidade está sujeita ao campo das escolhas, isto é, determinamos parte do que consideramos ser um fato, ato ou uma , algo adquirido a partir dos sentidos e do conhecimento adquirido. Dessa forma, a construção das coisas e as nossas relações dependem de um intrincado contexto, que ao longo da existência cria a lente entre a aprendizagem e o desejo: o que vamos aceitar como real?Portanto a realidade é construída pelo sujeito cognoscente; ela não é dada pronta para ser descoberta. A verdade (subjetiva) pode, às vezes, estar próxima da realidade, mas depende das situações, contextos, das premissas de pensamento, tendo de criar dúvidas reflexivas. Às vezes, aquilo o que observamos está preso a escolhas que são mais um conjunto de normas do que evidências. (pt)
- Реа́льность (от лат. realis — вещественный, действительный) — философский термин, употребляющийся в разных значениях как существующее вообще; объективно явленный мир; фрагмент универсума, составляющий предметную область соответствующей науки; объективно существующие явления, факты, то есть существующие действительно. Различают объективную (материальную) реальность и субъективную (явления сознания) реальность. В диалектическом материализме термин «реальность» употребляется в двух смыслах:
* всё существующее, то есть весь материальный мир, включая все его ;
* объективная реальность, то есть материя в совокупности различных её . Реальность противополагается здесь субъективной реальности, то есть явлениям сознания, и отождествляется с понятием материи. Понятия бытия и реальности изучается разделом философии — онтологией. (ru)
- Verklighet (även realitet, engelska reality; franska réalité; grekiska energeia; latin actualitas, realitas; tyska Wirklichkeit; spanska realidad) är ett begrepp som används särskilt inom filosofin och som betecknar både egenskapen att vara verklig/t och allt det som är verkligt. Förutom denna rent språkliga distinktion kan man urskilja två huvudbetydelser av begreppet. För det första kan det användas för att beteckna allt som är förverkligat, i motsats till endast möjligt, alternativt förverkligande i sig i motsats till möjlighet i sig. För det andra kan det användas för att kontrasteras mot det blott skenbara, det vill säga verkligheten sådan den falskeligen ter sig för någon . Detta är exempelvis filosofen Friedrich Hegels användning av begreppet. Hegel skriver i början av sin Rättsfilosofi att "Det verkliga är det förnuftiga, och det förnuftiga är det verkliga". Det finns en klassisk motsättning mellan tanken att verkligheten är det som våra sinnesintryck ger omedelbar kontakt med och en både religiös och filosofisk idé att det sinnena visar oss är en illusion eller en slöja som döljer en egentlig verklighet. I västerlandet kan denna tanke spåras främst till Parmenides och Platon. Enligt Parmenides är den sanna verkligheten en homogen enhet, medan den enligt den klassiske Platon i Staten och andra verk som Faidon utgörs av en högre tidlös och evig värld av begreppsliga idéer, som fungerar som urformer, "" för sinnenas föränderliga verklighet. Dessa idéer erinrar om den hinduiska advaita vedanta-filosofin med dess idé om sinnevärlden som en Mayas slöja. Samma tankegång återuppstod på andra sätt senare hos Immanuel Kant, som skilde på fenomenvärlden, det vill säga den gemensamma verklighet vi lever i via våra sinnen (den empiriska världen) och världen såsom den egentligen är, tinget-i-sig. Även Kant antar att dessa två är helt olika, men tillägger att vi inte kan veta något om tinget-i-sig. Kants filosofi ledde Arthur Schopenhauer till att än mer betona det hinduiska draget i dennes teori om att tinget-i-sig är viljan, den strävande urkraft som ligger bakom allting, inklusive våra själsliv och vars främsta egenskap är att aldrig bli tillfredsställd. (sv)
- Реа́льність (від лат. realis — речовинний, дійсний, від res — річ, предмет) — філософський термін, який означає усе те, що існує (існувало чи існуватиме) насправді. Окреслення того, що існує насправді, а що насправді не існує — складне онтологічне питання, а тому серед філософів термін реальність вживається в різних значеннях в залежності від філософського напрямку чи школи. Реальність також визначається як властивість речі, її справжній стан, те як вона існує насправді, а не те як вона уявляється. Протилежні до реальності поняття суть «ілюзія», «фантазія», «ідеальне». Синонімом поняття «реальність» у повсякденному вжитку часто виступає поняття «дійсність», однак, наприклад, у філософії діалектичного матеріалізму дійсність визначається як філософська категорія, що протиставляється можливості, тобто дійсність — це реалізована можливість. Іноді, під «реальністю» розуміють даність об'єктів в найширшому сенсі, і говорять, наприклад, про віртуальну реальність — штучно створений комп'ютерною імітацією ілюзорний світ. Змішана реальність, відповідно, частково відтворює в комп'ютерній симуляції реальний світ, додаючи до нього штучно створені елементи. Поняття реальності вивчається розділом філософії — онтологією. Коло проблем, на які вона намагається дати відповідь, включають питання: чи реальний я? чи реальні мої думки? чи реальний світ, що мене оточує? чи реальні абстрактні поняття? тощо. (uk)
- 现实（拉丁語：Realitas）在日常应用时意味着“客观存在的事物”或“合于客观情况的条件”。现实是所有實際事物或是存在事物的總和，和全然想像虛構的事物相反。现实一詞也常用來表示事物本体论的狀態，包括其是否存在等。哲學上有關自然現實、存在或是存有的問題可以在本体论（西方哲學中，形上學的主要分支之一）脈絡下討論。許多哲學領域中也有本体论的問題，像是科学哲学、宗教哲学、数学哲学、哲学逻辑這些哲學領域中都有。相關的問題包括是否只有實際物體才是真實的（物理主义）、現實在本質上是否是非物質的（唯心主義）、是否有假定符合科學理論，但是不可觀察的實體存在、是否有神、是否存在其他的抽象对象、可能世界是否存在等。 广义的讲，“现实”包括所有可以观察到或能理解的事物，所以既包括存在、也包括虚无。狭义的“现实”在哲学上有不同的概念层次，包括现象、事实、真实及公理等。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Skutečnost nebo též realita je vše co (skutečně) existuje na rozdíl od pouhých domněnek, představ, iluzí, plánů, přání, možností atd. (cs)
- الواقع في علم الفلسفة تعني حالة الأشياء كما هي موجودة، وكما وجد حولنا، وما وجد فعلا في مقابل الخيال والوهميقال الواقعي في نظام التمثلات على ما يكون راهناً أو معطى ويفيد الاشياء كما هي لا كما يمكنها ان تكون ابستمولوجيا يفيد الواقعي معنى يتعلق بفكرة الشيء بوصفه غرضاً فكرياً فهو الراهن والمُعطى ويشمل مادة المعرفة كلها ان ما يمثله المفهوم العلمي هو الواقع بوصفه يتضمن فكرة لا فقط راهنة ولكن أيضا لحالة لا راهنية لها تشارك مع ذلك في تصوير الواقع بحيث أن تصوراً علمياً لا يصور فقط ماهو كائن وانما يتخيل ما يمكن أن يكون
* بوابة فلسفة
* بوابة علم النفس
* بوابة البوذية
* بوابة الأديان (ar)
- Πραγματικότητα είναι η κατάσταση των πραγμάτων όπως αυτά υπάρχουν και όχι όπως τα φανταζόμαστε ή θα μπορούσαν να είναι. Στην πιο διευρυμένη του έννοια ο όρος πραγματικότητα περιλαμβάνει όλα όσα υπάρχουν είτε αυτά είναι παρατηρήσιμα είτε όχι. Η σύγχρονη Ευρωπαϊκή Φιλοσοφία χρησιμοποιεί 4 έννοιες ώστε να ξεχωρίζει τι αποτελεί μέρος της πραγματικότητας, δηλαδή τι αποτελεί πραγματικό φαινόμενο. 1.
* 2.
* Αλήθεια 3.
* 4.
* Αξίωμα (el)
- Errealitatea (latineko res-tik, gauza) gauzen egoera diren bezala da. Literalki, erreala edo benetakoa dena. Zentzu zabalagoan, den guztia sartzen da errealitatearen barruan, atzeman edo ulertu ezin bada ere. Hala, batzuetan ezereza ere sartzen da errealitatean. (eu)
- Con il termine realtà si intende, in senso lato, ciò che esiste effettivamente o che può esistere, di solito in contrasto a ciò che è apparente, illusorio, immaginario o fittizio. A volte viene anche contrapposta al sogno. In senso proprio, si intende il modo di essere delle cose in quanto esistono fuori dalla mente umana o indipendentemente da essa. Questo concetto pone diverse questioni sia nella scienza sia nella filosofia, entrando in contatto con la domanda ontologica dell'essere. (it)
- 실재(實在, reality)란 인식 주체로부터 독립해 객관적으로 존재한다고 여겨지는 것을 말한다. 꿈이나 망상과 같이 인식 주체에 의해 만들어진 것은 구별된다. 또, 표상(表象)을 변화시키는 사물의 배후에 있다고 하는 불변의 실체(實體)를 의미하는 경우도 있다. (ko)
- 現実（げんじつ、英: Reality, Actuality）は、いま目の前に事実として現れているもののこと。あるいは現実とは、個々の主体によって体験される出来事を、外部から基本的に制約し規定するもの、もしくはそうした出来事の基底となる一次的な場のことである。現実と区別されるのは、嘘や真実を組み合わせてできたものである。 (ja)
- Werkelijkheid of realiteit is het geheel van het feitelijk bestaande, in tegenstelling tot het denkbeeldige. In het dagelijks leven en in veel wetenschappelijke disciplines wordt de werkelijkheid als vanzelfsprekend verondersteld; in de filosofie en de wetenschapsfilosofie wordt het begrip werkelijkheid geproblematiseerd. (nl)
- 现实（拉丁語：Realitas）在日常应用时意味着“客观存在的事物”或“合于客观情况的条件”。现实是所有實際事物或是存在事物的總和，和全然想像虛構的事物相反。现实一詞也常用來表示事物本体论的狀態，包括其是否存在等。哲學上有關自然現實、存在或是存有的問題可以在本体论（西方哲學中，形上學的主要分支之一）脈絡下討論。許多哲學領域中也有本体论的問題，像是科学哲学、宗教哲学、数学哲学、哲学逻辑這些哲學領域中都有。相關的問題包括是否只有實際物體才是真實的（物理主义）、現實在本質上是否是非物質的（唯心主義）、是否有假定符合科學理論，但是不可觀察的實體存在、是否有神、是否存在其他的抽象对象、可能世界是否存在等。 广义的讲，“现实”包括所有可以观察到或能理解的事物，所以既包括存在、也包括虚无。狭义的“现实”在哲学上有不同的概念层次，包括现象、事实、真实及公理等。 (zh)
- La realitat és el conjunt de tot allò que efectivament existeix, en contrast amb tot allò que és imaginari o allò que sembli altra cosa que el que és. Sol equivaler al món amb una existència física. Les ficcions no es consideren com a reals. El mot en català "realitat" està pres del llatí medieval realitate, amb el mateix significat. La sociologia, l'antropologia, la psicologia i la filosofia, especialment l'ontologia i la metafísica, es qüestionen què és real i perquè, mentre que ciències com la química i la física tenen com a objectiu descriure com és. (ca)
- Realo (de la latina realitas, de res "aĵo") estas en filozofio la tuto de tio, kio efektive ekzistas, sendepende de nia perceptkapablo kaj konceptmaniero. Realaĵo tiusence povus inkluzivi ambaŭ estantecon kaj neniecon, dum ekzisto ofte nur rilatas al estanteco. Realo, kiel filozofia kategorio, inkluzivas la formalan koncepton de nenieco kaj elparolojn kaj kombinaĵojn de ĝi kun aliaj konceptoj. Laŭ pli ampleksa difino, realo inkludas ĉion kiu estas kaj estis, ĉu aŭ ne estas observebla aŭ komprenebla. Pli larĝa difino inkludus ĉion kio ekzistis, ekzistas, aŭ ekzistos. (eo)
- Als Realität wird im allgemeinen Sprachgebrauch die Gesamtheit des Realen bezeichnet. Als real gilt zum einen etwas, das keine Illusion ist und nicht von den Wünschen oder Überzeugungen einer einzelnen Person abhängig ist. Zum anderen das, was in Wahrheit so ist, wie es erscheint, bzw. dem bestimmte Eigenschaften „robust“ – also nicht nur in einer Hinsicht und nicht nur vorübergehend – zukommen (→ Authentizität). Realität ist in diesem Sinne somit dasjenige, dem „Bestimmtheit“ zugeschrieben werden kann. Ein intentionales Objekt (z. B. eine Überzeugung, eine Einschätzung, eine Beschreibung, ein Bild, ein Film oder Computerspiel) gilt dann als realistisch, wenn es die Eigenschaften der darzustellenden Wirklichkeit in vielerlei Hinsicht und ohne Verzerrungen wiedergibt (→ Realismus). (de)
- La realidad (del latín realitas y este de res, «cosa») es el término lingüístico que expresa el concepto abstracto de lo real. La realidad es la suma o agregado de todo lo que es real o existente dentro de un sistema, en contraposición a lo que es solo imaginario. El término también se usa para referirse al estado ontológico de las cosas, lo que indica su existencia. En términos físicos, la realidad es la totalidad de un sistema, conocido y desconocido. Las cuestiones filosóficas sobre la naturaleza de la realidad o la existencia o el ser se consideran bajo la rúbrica de la ontología, que es una rama importante de la metafísica en la tradición filosófica occidental. Las preguntas ontológicas también aparecen en varias ramas de la filosofía, incluida la filosofía de la ciencia, la filoso (es)
- Kenyataan atau realitas, dalam bahasa sehari-hari berarti "hal yang nyata; yang benar-benar ada". Pengertian sempit menurut filsafat barat, ada tingkat-tingkat dalam sifat dan konsep tentang realitas. Tingkat-tingkat ini mencakup, dari yang paling subyektif hingga yang paling ketat: realitas fenomenologis, kebenaran, fakta, dan aksioma. (in)
- Reality is the sum or aggregate of all that is real or existent within a system, as opposed to that which is only imaginary. The term is also used to refer to the ontological status of things, indicating their existence. In physical terms, reality is the totality of a system, known and unknown. (en)
- La réalité est le caractère de ce qui est réel. La réalité peut ainsi désigner l’ensemble des phénomènes considérés comme existant effectivement. Ce concept désigne ce qui est physique, concret, par opposition à ce qui est imaginé, rêvé ou fictif. Si l'usage du mot est initialement philosophique, particulièrement dans sa branche ontologique, il a intégré le langage courant et donné lieu à des usages spécifiques, notamment en science. (fr)
- Realidade (do latim realitas isto é, "coisa") significa, em seu sentido mais livre, o termo inclui tudo o que é, seja ou não perceptível, acessível ou entendido pela filosofia, ciência ou qualquer outro sistema de análise. Em uso comum, a realidade corresponde a "tudo o que existe". A verdade (subjetiva) pode, às vezes, estar próxima da realidade, mas depende das situações, contextos, das premissas de pensamento, tendo de criar dúvidas reflexivas. Às vezes, aquilo o que observamos está preso a escolhas que são mais um conjunto de normas do que evidências. (pt)
- Rzeczywistość – w znaczeniu potocznym to „wszystko, co istnieje”. Termin rzeczywistość w najszerszym znaczeniu zawiera wszystkie byty, zarówno obserwowalne, jak i pojęciowe, wprowadzone przez naukę czy filozofię. (pl)
- Verklighet (även realitet, engelska reality; franska réalité; grekiska energeia; latin actualitas, realitas; tyska Wirklichkeit; spanska realidad) är ett begrepp som används särskilt inom filosofin och som betecknar både egenskapen att vara verklig/t och allt det som är verkligt. Förutom denna rent språkliga distinktion kan man urskilja två huvudbetydelser av begreppet. För det första kan det användas för att beteckna allt som är förverkligat, i motsats till endast möjligt, alternativt förverkligande i sig i motsats till möjlighet i sig. För det andra kan det användas för att kontrasteras mot det blott skenbara, det vill säga verkligheten sådan den falskeligen ter sig för någon . Detta är exempelvis filosofen Friedrich Hegels användning av begreppet. Hegel skriver i början av sin Rättsfilo (sv)
- Реа́льность (от лат. realis — вещественный, действительный) — философский термин, употребляющийся в разных значениях как существующее вообще; объективно явленный мир; фрагмент универсума, составляющий предметную область соответствующей науки; объективно существующие явления, факты, то есть существующие действительно. Различают объективную (материальную) реальность и субъективную (явления сознания) реальность. В диалектическом материализме термин «реальность» употребляется в двух смыслах: Понятия бытия и реальности изучается разделом философии — онтологией. (ru)
- Реа́льність (від лат. realis — речовинний, дійсний, від res — річ, предмет) — філософський термін, який означає усе те, що існує (існувало чи існуватиме) насправді. Окреслення того, що існує насправді, а що насправді не існує — складне онтологічне питання, а тому серед філософів термін реальність вживається в різних значеннях в залежності від філософського напрямку чи школи. Реальність також визначається як властивість речі, її справжній стан, те як вона існує насправді, а не те як вона уявляється. (uk)
|
