| dbo:abstract
|
- In ontology, ontic (from the Greek ὄν, genitive ὄντος: "of that which is") is physical, real, or factual existence. In more nuance, it means that which concerns particular, individuated beings rather than their modes of being; the present, actual thing in relation to the virtual, generalized dimension which makes that thing what it "is". An example includes the particular person and their actions, and the cultural background to which these actions bear relation and derive meaning from, the former being ontic (located in physicality), the latter ontological (located in virtuality). (en)
- Il termine ontico, che deriva dal greco ὄντος (òntos), genitivo singolare del participio presente ὤν di εἶναι (eînai), il verbo essere, in filosofia si riferisce all'esistenza particolare dell'oggetto «in ciò che è per come è». Nell'opera Essere e tempo Martin Heidegger (1889-1976) introduce la radicale distinzione tra ontico (tutto ciò che concerne le singole cose in quanto sono ovvero gli enti) e ontologico (ogni discorso inerente all'essere in sé, al tutto). Ad esempio la filosofia kantiana può essere considerata una dottrina ontica in quanto specula sugli oggetti, sui problemi interni al mondo e quindi da questo punto di vista è opposta a una concezione ontologica che si pone il problema dell'origine del mondo, sull'essere stesso del mondo. È in questo senso che Heidegger sostiene di voler opporsi e completare la dottrina kantiana. Secondo Heidegger vi è un primato ontologico del problema dell'essere poiché tale questione precede ogni altra che l'uomo si ponga; primato ontico è invece il fatto che l'esistente umano, per comprendere l'essere, deve comprendere sé stesso in quanto esserci, in quanto ente privilegiato capace di interrogarsi sull'essere; ente privilegiato cui l'essere, cioè, si manifesta. Se la caratteristica esistenziale dell'esistente umano (dell'Esserci) è quella di rivolgersi a sé stesso, al proprio essere, questo modo di comportarsi - di essere - non possiamo che chiamarlo esistenza. «L'esserci comprende sempre sé stesso in base alla sua esistenza, cioè alla possibilità che gli è propria di essere o non essere sé stesso». (it)
- Ontyczny (z gr. ὄν, ‘byt’) – bytowy, odnoszący się do bytu, w jakiś sposób związany z bytem. Niekiedy używa się też rzeczownika ontyczność. Pod wpływem znaczenia terminu w filozofii Martina Heideggera używa się tego terminu także na określenie tego, co dotyczy jedynie bytów konkretnych. Określenie „ontyczny” jest przeciwieństwem określenia „ontologiczny”, jeśli pod terminem „ontologiczny” rozumie się ‘odnoszący się do ontologii’: „ontologiczny” znaczy wtedy ‘odnoszący się do teorii bytu’, „ontyczny” znaczy wtedy ‘odnoszący się do przedmiotu teorii bytu’. Termin „ontyczny” występuje często jako składnik pewnych stałych określeń:
* atom ontyczny to każdy przedmiot niepodzielny – w odróżnieniu od atomu w fizyce;
* możliwość ontyczna to przeciwieństwo możliwości logicznej: przedmiot jest możliwy logicznie, gdy nie jest sprzeczny, możliwy ontycznie jest natomiast wtedy, gdy rzeczywiście, faktycznie trwa przez jakiś okres;
* prawdziwy ontycznie jest taki stan rzeczy, który zachodzi aktualnie – koncepcja prawdziwości ontycznej odróżnia się tu od klasycznego rozumienia prawdy, które dotyczy nie samych stanów rzeczy, ale zdań lub sądów o nich;
* kategorie ontyczne to najogólniejsze rodzaje przedmiotów, wśród których wyróżnia się najczęściej rzeczy, stany rzeczy, procesy, cechy i własności, relacje, ;
* status ontyczny danego przedmiotu to jego sposób istnienia, zwłaszcza stopień realności (wyróżnia się tu przedmioty istniejące i intencjonalne, realne i fikcyjne, aktualne i potencjalne, konieczne i przygodne, fizyczne i niefizyczne, konkretne i abstrakcyjne) czy też przynależność do którejś z kategorii ontycznych przedmiotów; czasem też przynależność do jakiejś mniej ogólnej kategorii przedmiotów, np. kategorii ludzi;
* homogeniczność ontyczna to wspólny status ontyczny jakiejś grupy przedmiotów. (pl)
- Ôntico (do grego ὄν, flexão ὄντος: "do que é") é existência física, real e factual. Refere-se à dimensão concreta e específica e local do Ente. É um conceito do campo da Ontologia. A Ontologia Tradicional ocupa-se exclusivamente do campo do Ente, enquanto que a Ontologia Fundamental também se ocupa da questão do Ser. (pt)
- Онти́чний (від лат. on, ontos — бути) — у філософії М. Гайдеггера та психології Віктора Франкла це те, що належить до порядку сущого (предметно-чуттєвого), на відміну від «онтологічного», яке належить до порядку буття і включає духовну складову. Якщо суще (нім. Seiendes) — це предметно-чуттєвий світ, то буття (нім. Sein) — це умова можливості сущого, гранична змістовна можливість усякого запитування. Особливе місце в ряду сущого займає Dasein (нім.) Останнє є таке суще, в якому «справа йде про саме буття», воно є місцем, в якому може бути поставлене питання про сенс буття. Тому Dasein характеризується в «Бутті і часі» як «онтично найближче», але «онтологічно найдальше». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- In ontology, ontic (from the Greek ὄν, genitive ὄντος: "of that which is") is physical, real, or factual existence. In more nuance, it means that which concerns particular, individuated beings rather than their modes of being; the present, actual thing in relation to the virtual, generalized dimension which makes that thing what it "is". An example includes the particular person and their actions, and the cultural background to which these actions bear relation and derive meaning from, the former being ontic (located in physicality), the latter ontological (located in virtuality). (en)
- Ôntico (do grego ὄν, flexão ὄντος: "do que é") é existência física, real e factual. Refere-se à dimensão concreta e específica e local do Ente. É um conceito do campo da Ontologia. A Ontologia Tradicional ocupa-se exclusivamente do campo do Ente, enquanto que a Ontologia Fundamental também se ocupa da questão do Ser. (pt)
- Онти́чний (від лат. on, ontos — бути) — у філософії М. Гайдеггера та психології Віктора Франкла це те, що належить до порядку сущого (предметно-чуттєвого), на відміну від «онтологічного», яке належить до порядку буття і включає духовну складову. Якщо суще (нім. Seiendes) — це предметно-чуттєвий світ, то буття (нім. Sein) — це умова можливості сущого, гранична змістовна можливість усякого запитування. Особливе місце в ряду сущого займає Dasein (нім.) Останнє є таке суще, в якому «справа йде про саме буття», воно є місцем, в якому може бути поставлене питання про сенс буття. Тому Dasein характеризується в «Бутті і часі» як «онтично найближче», але «онтологічно найдальше». (uk)
- Il termine ontico, che deriva dal greco ὄντος (òntos), genitivo singolare del participio presente ὤν di εἶναι (eînai), il verbo essere, in filosofia si riferisce all'esistenza particolare dell'oggetto «in ciò che è per come è». Nell'opera Essere e tempo Martin Heidegger (1889-1976) introduce la radicale distinzione tra ontico (tutto ciò che concerne le singole cose in quanto sono ovvero gli enti) e ontologico (ogni discorso inerente all'essere in sé, al tutto). (it)
- Ontyczny (z gr. ὄν, ‘byt’) – bytowy, odnoszący się do bytu, w jakiś sposób związany z bytem. Niekiedy używa się też rzeczownika ontyczność. Pod wpływem znaczenia terminu w filozofii Martina Heideggera używa się tego terminu także na określenie tego, co dotyczy jedynie bytów konkretnych. Określenie „ontyczny” jest przeciwieństwem określenia „ontologiczny”, jeśli pod terminem „ontologiczny” rozumie się ‘odnoszący się do ontologii’: „ontologiczny” znaczy wtedy ‘odnoszący się do teorii bytu’, „ontyczny” znaczy wtedy ‘odnoszący się do przedmiotu teorii bytu’. (pl)
|
