| dbo:abstract
|
- Pasquale Paoli (francès Pascal Paoli) (Morosaglia, 5 d'abril de 1725 - Londres, 5 de febrer de 1807) fou un dirigent polític cors, líder de la nació, considerat el pare de la pàtria corsa. (ca)
- Pascal Paoli, také Pasquale Paoli (6. dubna 1725 – 5. února 1807 Londýn), byl korsický nacionalista a revolucionář. (cs)
- باسكوالي باولي (بالفرنسية: Pascal Paoli ) (و. 1725 – 1807 م) هو سياسي، وضابط من كورسيكا، وكان عضوًا في الجمعية الملكية، توفي في لندن، عن عمر يناهز 82 عاماً. (ar)
- Pasquale Paoli (Italienisch: Filippo Antonio Pasquale de Paoli, Korsisch: Filippu Antone Pasquale de Paoli, Französisch: Pascal Paoli) (* 6. April 1725 in Stretta/Morosaglia, Korsika; † 5. Februar 1807 in London) war ein korsischer Revolutionär und Widerstandskämpfer. (de)
- Pasquale de Paoli (aŭ Pascal Paoli, en franca) estis militisto kaj politikisto el Korsiko naskiĝinta en Morosaglia la 6an de aprilo 1725 kaj mortinta en Londono la 5an de februaro 1807, konsiderita de la korsika naciismo kiel "La Patro de la Patrio" (en korsika, U Babbu di a Patria; en itala, Il Babbo della Patria). La ribelo de Korsiko (1729-1743) kaj la Korsa Respubliko (1755-1769) konstituas grandan parton de la korsika identeco nuntempa. Pascal Paoli estis unu el la plej ĉefaj simbolaj figuroj de tiu periodo. Lia forta rilato al sia naskinsulo kaj al sia kulturo faras lin figuro en sia tempo kaj homo de la Klerismo kiu konstruis rilatojn de amikeco aŭ leteraj tra la tuta Eŭropo. (eo)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli, frantsesez Pascal Paol (1725eko apirilaren 6a, Morosaglia, Korsika - 1807ko otsailaren 5a, Londres, Ingalaterra) korsikar politikari, filosofo eta militar bat izan zen. Sarritan korsikar nazionalismoaren aitatzat jo izan da eta korsikarrek "Aberriaren Aita" ezizenaz ezagutzen dute. agintari nagusi gisa hautatu zuten (1755-1769), kargu horretatik, Genovako Errepublikaren eta Korsikaren independentziaren aldeko borrokatu zen. Europako lehen agintarietako bat izan zen zen demokrazian oinarritutako konstituzio bat zuen eraentza bat ezarriz. 1768ko Parisko Itunaren ondorioz, Korsika Frantziaren jabego izatera iragan zen, gainera 1769an Pontenuovoko guduan frantziarrek Paoliren gudarostea ere garaitu zuten. Paoli Erresuma Batuan erbesteratu zen, 1790. urtean Korsikara itzuli eta Konbentzioak Bastia hiriko jaurlari izendatu zuen. 1793an Paoli matxinatu eta 1794an independentzia aldarrikatzeko Britainia Handiaren babesa eskatu zuen. Halere, berehala frantziar gudarosteak egoeraz jabe egin eta Paoli bigarren eta azken aldiz Ingalaterrara erbesteratu zen. 1795. urtetik hil arte, Londresen bizi izan zen. (eu)
- Pasquale de Paoli (Morosaglia, 6 de abril de 1725-Londres, 5 de febrero de 1807) fue un militar y político corso, considerado por el nacionalismo corso como "El Padre de la Patria". (es)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli FRS (Italian: [fiˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle de ˈpaːoli]; French: Pascal Paoli; 6 April 1725 – 5 February 1807) was a Corsican patriot, statesman, and military leader who was at the forefront of resistance movements against the Genoese and later French rule over the island. He became the President of the Executive Council of the General Diet of the People of Corsica and wrote the Constitution of the state. The Corsican Republic was a representative democracy asserting that the elected Diet of Corsican representatives had no master. Paoli held his office by election and not by appointment. It made him commander-in-chief of the armed forces as well as chief magistrate. Paoli's government claimed the same jurisdiction as the Republic of Genoa. In terms of de facto exercise of power, the Genoese held the coastal cities, which they could defend from their citadels, but the Corsican republic controlled the rest of the island from Corte, its capital. Following the French conquest of Corsica in 1768, Paoli oversaw the Corsican resistance. Following the defeat of Corsican forces at the Battle of Ponte Novu he was forced into exile in Britain where he was a celebrated figure. He returned after the French Revolution, of which he was initially supportive. He later broke with the revolutionaries and helped to create the Anglo-Corsican Kingdom which lasted between 1794 and 1796. After the island was re-occupied by France he again went into exile in Britain where he died in 1807. Paoli was idolized by a young Corsican nationalist named Napoleon Bonaparte. The Bonapartes had assisted him during the French invasion, but refused to go into exile with him and pledged allegiance to King Louis XV. Paoli saw the Bonapartes as collaborators, and upon regaining power during the French Revolution he tried to prevent Napoleon from returning to his position in the Corsican National Guard. In May 1793 Paolists detained Napoleon on his way to his post (though he was soon released), ransacked his home, and formally outlawed the Bonapartes via the Corsican parliament. These events and others in 1793 accelerated Napoleon's transition from Corsican to French nationalism. Napoleon never fully outgrew his fondness of Paoli, and had mixed feelings about him throughout the rest of his life. (en)
- Pascal Paoli (en corse, Pasquale Paoli) (Morosaglia, 6 avril 1725 – Londres, 5 février 1807) est un homme politique, philosophe et général corse. La guerre d'indépendance de la Corse (1729-1743) et la République corse (1755-1769) fondent une large partie de l'identité corse d'aujourd'hui. Pascal Paoli est l'une des figures les plus représentatives de cette période. Contraint de suivre son père Giacinto en exil à l'âge de 15 ans, il part pour Naples avec lui (1739). Il est de retour en Corse vers 1753 et fut proclamé général en chef par l'assemblée des Corses en juillet 1755. Il crée la première constitution corse, il perd l'ultime bataille qui l'oppose à l'armée royale française en 1769. Sa personnalité et son action intéressent bien au-delà des seuls Corses ou des historiens. Son fort attachement à son île natale et à sa culture font de lui une figure inscrite dans son temps et un homme des Lumières qui a tissé des relations d'amitié ou épistolaires à travers toute l'Europe. Ainsi, il fut à la fois un général corse, le chef de la République corse indépendante, un démocrate, un patriote et un homme des Lumières. (fr)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli FRS (diucapkan [fiˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle di ˈpaːoli]; bahasa Prancis: Pascal Paoli; 6 April 1725 – 5 Februari 1807) adalah seorang pemimpin dan patriot Korsika yang pernah menjabat sebagai Presiden Dewan Eksekutif Majelis Umum Rakyat Korsika. Paoli juga merupakan perumus Konstitusi Korsika. Republik Korsika merupakan demokrasi perwakilan yang menegaskan bahwa anggota Majelis Korsika yang terpilih tidak memiliki atasan. Paoli sendiri dipilih dan tidak diangkat oleh orang lain. Ia menjadi komandan tertinggi angkatan darat dan juga magistrat utama. Pemerintah Paoli mengklaim jurisdiksi yang sama dengan Republik Genova. Terkait dengan kekuasaan de facto, Genova mengendalikan kota-kota pesisir yang dapat dipertahankan dari benteng-benteng mereka, tetapi Republik Korsika mengendalikan wilayah di luar kota-kota tersebut dengan kota Corte sebagai ibu kotanya. Setelah penaklukan Korsika oleh Prancis pada tahun 1768, Paoli memimpin gerakan perlawanan Korsika. Seusai kekalahan Korsika dalam , ia terpaksa melarikan diri ke Britania dan ia menjadi tokoh yang terkenal. Ia kembali ke Korsika setelah meletusnya Revolusi Prancis yang awalnya ia dukung. Ia kemudian memisahkan diri dari gerakan revolusi dan mendirikan Kerajaan Inggris-Korsika yang berdiri dari tahun 1794 hingga 1796. Prancis lalu menduduki kembali Korsika dan Paoli lagi-lagi harus melarikan diri ke Britania Raya. Di situ ia tutup usia pada tahun 1807. (in)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli (Stretta di Morosaglia, 6 aprile 1725 – Londra, 5 febbraio 1807) è stato un politico, militare e generale corso, considerato dal movimento nazionalista della Corsica come Il Padre della Patria (in corso U Babbu di a Patria). (it)
- パスカル・パオリまたはパスクワーレ・パオリ（仏: Pascal Paoli, 伊: Pasquale de Paoli, 1725年4月6日 - 1807年2月5日）は、コルシカ独立戦争あるいはコルシカ民族主義の指導者で、政治家、軍人である。フルネームはフィリッポ・アントーニオ・パスクワーレ・ディ・パオリ（Filippo Antonio Pasquale di Paoli）。コルシカ独立運動の英雄であり、フランス側についた一族の出身であるナポレオン1世よりは現在でもコルシカ島では崇められている。 (ja)
- Filippo Antonio Pasquale de Paoli (Morosaglia, 6 april 1725 – Londen, 5 februari 1807) was een Corsicaans patriot en leidde het eiland gedurende 14 jaar (van 1755 tot 1769). Pascal of Pasquali Paoli was de vader van het Corsicaanse nationalisme. Hij leefde 37 jaar in ballingschap. Paoli ontving zijn opvoeding in Napels, waar zijn vader in ballingschap leefde. Giacinto Paoli was minister geweest onder de eerste en enige koning van Corsica, Theodor von Neuhoff (1736). Pasquale keerde in april 1755 terug naar Corsica om de leiding in het verzet tegen Genua op zich te nemen. De vader van Napoleon Bonaparte, Carlo Maria Buonaparte, assisteerde hem daarbij. Op 13 juli 1755 werd hij benoemd tot 'generaal van de Natie'. Het lukte Paoli een groot deel van het eiland van het Genuees gezag te bevrijden, waarna hij een bestuur op democratische grondslag inrichtte gebaseerd op de theorieën van Montesquieu: met scheiding der machten en volkssoevereiniteit. Als "generaal van de Natie" nam hij zelf de uitvoerende macht in handen. Deze verlichte leider van een weinig ontwikkeld eiland sprak tot de verbeelding van heel Europa. Jean-Jacques Rousseau en Voltaire schreven lovend over hem. James Boswell publiceerde een verslag over zijn bezoek aan het eiland en werd op slag beroemd. Paoli maakte van Corte de hoofdstad en richtte er een universiteit op. De Genuezen bleven nog steeds op het eiland, maar waren verzwakt en vroegen hulp aan Frankrijk. Genua verkocht het eiland aan Frankrijk in 1768 voor tweehonderdduizend pond (Verdrag van Versailles). Nadat Frankrijk het eiland had bezet, organiseerde Paoli het gewapend verzet, maar werd overwonnen bij de (8 mei 1769). Hij vluchtte via Amsterdam naar Engeland om zijn vriend Boswell op te zoeken. De strijd van Paoli voor vrijheid was een inspiratiebron voor de Amerikaanse Sons of Liberty. Tijdens de Franse Revolutie werd Paoli uitgenodigd om terug te keren. Nadat hij door de revolutionairen in Parijs als een held was ontvangen, vestigde hij zich in 1790 opnieuw op Corsica - nu een Frans departement - waar hij de leiding van het plaatselijk bestuur in handen kreeg. Tot zijn medewerkers van die tijd behoorde de jonge Corsicaanse officier Napoleon Bonaparte. Maar Paoli kreeg het moeilijk met de revolutie toen die steeds radicaler werd. In 1793 mislukte een poging om met een Frans legertje vanuit Corsica het naburige Sardinië te veroveren, omdat Paoli de expeditie heimelijk had gesaboteerd. Als gevolg daarvan verklaarde de Nationale Conventie in Parijs hem vogelvrij. Paoli ontketende opnieuw een opstand en verdreef met Britse hulp de Fransen uit hun voornaamste steunpunten. Daarbij moest ook de familie Bonaparte vluchten, die zich tegen Paoli had gekeerd. In 1794 stelde Corsica zich onder Brits gezag. Als het zelfstandige kreeg het een eigen grondwet, met de Britse koning George III als koning en de Brit Gilbert Elliot werd onderkoning. Paoli werd echter door de Britten aan de kant geschoven en verliet in 1795 voorgoed het eiland. Een jaar later zou Corsica definitief Frans worden. Hij vestigde zich opnieuw in Londen en overleed er als balling in 1807. In 1889 werd zijn as overgebracht naar Morosaglia op Corsica. (nl)
- 필리포 안토니오 파스콸레 디 파올리(영어: Filippo Antonio Pasquale di Paoli, Pascal Paoli [ˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle di ˈpaːoli][*], 1725년 4월 6일 ~ 1807년 2월 5일)는 코르시카의 정치가이며, 코르시카 인민 의회 집행 평의회의 의장이었다. 파올리는 근대 최초의 민주 공화국 을 기초하고 썼다. 은 대의 민주주의를 채택하여, 왕을 두지 않은 코르시카 대표 의회를 선출하도록 규정하였다. 파올리는 누군가의 지명이 아닌 선거를 통해 이 직위에 올랐다. 그리하여 파올리는 행정 수장일 뿐 아니라 군대 총사령관이 되었다. 파올리 정부는 제노바 공화국과 같은 사법 제도를 주장하였다. 제노바는 근해 도시들에 요새로 방어하여 지배하였으나, 코르시카 공화국은 를 수도로 섬 나머지 지역을 지배하였다. 1729년 이후 코르시카 독립운동은 기세가 올라 제노바인 지배자들에게 맞섰다. 파스콸레 파올리는 아버지 지아친토 파올리가 이끌었던 저항운동을 이어받아 제노바와 프랑스의 지배에 대항했다. 산악지형을 이용하여 게릴라전을 펼치며 제노바인들을 해안지대로 몰아낸후 섬의 대부분을 점령하여 1755년 11월에 코르시카 공화국을 선포하였다. 가장 시급한 문제인 토지개혁을 단행하여 농민들로부터 폭넓은 지지를 얻었고 이것을 권력의 기반으로 삼았다. 파올리는 개혁을 추진하면서 정부를 조직하고 화폐주조와 대학설립등 공화국을 안정시켜 나가려고 노력하였다. 1764년에 제노바는 동맹국인 프랑스에 파병을 요청했다. 쇠퇴기에 있던 제노바는 코르시카의 반란을 진압할 수 있는 능력이 없었기 때문이다. 프랑스 군이 코르시카을 침공했으나 점령에는 실패했다. 1768년에 제노바는 빚을 갚기 위해 프랑스와 베르사유 조약을 맺고 코르시카의 통치권을 매각했으며 프랑스는 본격적으로 정복에 착수했다. 코르시카인들은 섬을 침공한 프랑스 군과 전쟁을 벌였으나 1769년 5월 8일 퐁트노보 전투에서 크게 패배하였다. 전세가 완전히 기울자 독립투쟁을 이끌던 파올리는 프랑스가 제시한 항복조건을 수용한후 영국으로 망명했다. 그로부터 20년 후인 1789년 프랑스 혁명이 일어나자 코르시카로 돌아와 다시 독립 운동을 벌였다. (ko)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli (ur. 6 kwietnia 1725 w Stretcie, zm. 5 lutego 1807 w Londynie) – bohater narodowy Korsyki, przywódca pierwszego i jedynego niepodległego państwa korsykańskiego, przeciwnik Napoleona Bonaparte. (pl)
- Pasquale Paoli (Morosaglia, 6 de abril de 1725 - Londres, 5 de fevereiro de 1807), também conhecido pela versão galicizada do seu nome Pascal Paoli, patriota corso que liderou os levantamentos populares em oposição à dominação genovesa e depois francesa na ilha. É considerado o babbu di a Patria (o pai da pátria) corsa e o grande obreiro da independência corsa do século XVIII. Foi um dos homens mais influentes do seu tempo, inspirando, com a aprovação da sua constituição democrática da Córsega e com a afirmação do direito à autodeterminação dos povos, o movimento independentista norte-americano, razão pela qual é lembrado na toponímia de muitas cidades americanas. É dos poucos estrangeiros a ser honrado com um cenotáfio na abadia de Westminster. (pt)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli (franska: Pascal Paoli), född 6 april 1725 i Morosaglia, död 5 februari 1807 i London, var en korsikansk frihetskämpe och självständighetsledare. "U Babbu di Patria" Landsfadern. (sv)
- Паскуале Паолі (корс. Filippo Antonio Pasquale de 'Paoli; 6 квітня 1725 — 5 лютого 1807) — корсиканський політичний і військовий діяч, очільник Корсиканської республіки. (uk)
- 帕斯夸莱·保利（意大利语：Pasquale Paoli；法语：Pascal Paoli，1725年－1807年），科西嘉政治家、爱国者。 保利家族于1735年开始领导科西嘉人反抗热那亚的统治。1739年，保利追随其父逃亡国外，1755年返回科西嘉，创建科西嘉共和国，任“科西嘉国家大将军”。在位期间，创办大学、组建舰队、开采矿山。1769年，科西嘉被热那亚出售给法国，法军登陆后，保利逃往英国，1789年方获准返回科西嘉。1795年再度赴英，终老于英国。 (zh)
- Паска́ль Паоли́ (во французском произношении — фр. Pascal Paoli), или Паскуа́ле Па́оли (в итальянском и корсиканском произношении — итал. и корс. Filippo Antonio Pasquale de' Paoli; 6 апреля 1725 — 5 февраля 1807) — корсиканский политический и военный деятель, глава правительства Корсиканской республики в 1755—1769 годах. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Pasquale Paoli (francès Pascal Paoli) (Morosaglia, 5 d'abril de 1725 - Londres, 5 de febrer de 1807) fou un dirigent polític cors, líder de la nació, considerat el pare de la pàtria corsa. (ca)
- Pascal Paoli, také Pasquale Paoli (6. dubna 1725 – 5. února 1807 Londýn), byl korsický nacionalista a revolucionář. (cs)
- باسكوالي باولي (بالفرنسية: Pascal Paoli ) (و. 1725 – 1807 م) هو سياسي، وضابط من كورسيكا، وكان عضوًا في الجمعية الملكية، توفي في لندن، عن عمر يناهز 82 عاماً. (ar)
- Pasquale Paoli (Italienisch: Filippo Antonio Pasquale de Paoli, Korsisch: Filippu Antone Pasquale de Paoli, Französisch: Pascal Paoli) (* 6. April 1725 in Stretta/Morosaglia, Korsika; † 5. Februar 1807 in London) war ein korsischer Revolutionär und Widerstandskämpfer. (de)
- Pasquale de Paoli (Morosaglia, 6 de abril de 1725-Londres, 5 de febrero de 1807) fue un militar y político corso, considerado por el nacionalismo corso como "El Padre de la Patria". (es)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli (Stretta di Morosaglia, 6 aprile 1725 – Londra, 5 febbraio 1807) è stato un politico, militare e generale corso, considerato dal movimento nazionalista della Corsica come Il Padre della Patria (in corso U Babbu di a Patria). (it)
- パスカル・パオリまたはパスクワーレ・パオリ（仏: Pascal Paoli, 伊: Pasquale de Paoli, 1725年4月6日 - 1807年2月5日）は、コルシカ独立戦争あるいはコルシカ民族主義の指導者で、政治家、軍人である。フルネームはフィリッポ・アントーニオ・パスクワーレ・ディ・パオリ（Filippo Antonio Pasquale di Paoli）。コルシカ独立運動の英雄であり、フランス側についた一族の出身であるナポレオン1世よりは現在でもコルシカ島では崇められている。 (ja)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli (ur. 6 kwietnia 1725 w Stretcie, zm. 5 lutego 1807 w Londynie) – bohater narodowy Korsyki, przywódca pierwszego i jedynego niepodległego państwa korsykańskiego, przeciwnik Napoleona Bonaparte. (pl)
- Pasquale Paoli (Morosaglia, 6 de abril de 1725 - Londres, 5 de fevereiro de 1807), também conhecido pela versão galicizada do seu nome Pascal Paoli, patriota corso que liderou os levantamentos populares em oposição à dominação genovesa e depois francesa na ilha. É considerado o babbu di a Patria (o pai da pátria) corsa e o grande obreiro da independência corsa do século XVIII. Foi um dos homens mais influentes do seu tempo, inspirando, com a aprovação da sua constituição democrática da Córsega e com a afirmação do direito à autodeterminação dos povos, o movimento independentista norte-americano, razão pela qual é lembrado na toponímia de muitas cidades americanas. É dos poucos estrangeiros a ser honrado com um cenotáfio na abadia de Westminster. (pt)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli (franska: Pascal Paoli), född 6 april 1725 i Morosaglia, död 5 februari 1807 i London, var en korsikansk frihetskämpe och självständighetsledare. "U Babbu di Patria" Landsfadern. (sv)
- Паскуале Паолі (корс. Filippo Antonio Pasquale de 'Paoli; 6 квітня 1725 — 5 лютого 1807) — корсиканський політичний і військовий діяч, очільник Корсиканської республіки. (uk)
- 帕斯夸莱·保利（意大利语：Pasquale Paoli；法语：Pascal Paoli，1725年－1807年），科西嘉政治家、爱国者。 保利家族于1735年开始领导科西嘉人反抗热那亚的统治。1739年，保利追随其父逃亡国外，1755年返回科西嘉，创建科西嘉共和国，任“科西嘉国家大将军”。在位期间，创办大学、组建舰队、开采矿山。1769年，科西嘉被热那亚出售给法国，法军登陆后，保利逃往英国，1789年方获准返回科西嘉。1795年再度赴英，终老于英国。 (zh)
- Паска́ль Паоли́ (во французском произношении — фр. Pascal Paoli), или Паскуа́ле Па́оли (в итальянском и корсиканском произношении — итал. и корс. Filippo Antonio Pasquale de' Paoli; 6 апреля 1725 — 5 февраля 1807) — корсиканский политический и военный деятель, глава правительства Корсиканской республики в 1755—1769 годах. (ru)
- Pasquale de Paoli (aŭ Pascal Paoli, en franca) estis militisto kaj politikisto el Korsiko naskiĝinta en Morosaglia la 6an de aprilo 1725 kaj mortinta en Londono la 5an de februaro 1807, konsiderita de la korsika naciismo kiel "La Patro de la Patrio" (en korsika, U Babbu di a Patria; en itala, Il Babbo della Patria). (eo)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli, frantsesez Pascal Paol (1725eko apirilaren 6a, Morosaglia, Korsika - 1807ko otsailaren 5a, Londres, Ingalaterra) korsikar politikari, filosofo eta militar bat izan zen. Sarritan korsikar nazionalismoaren aitatzat jo izan da eta korsikarrek "Aberriaren Aita" ezizenaz ezagutzen dute. (eu)
- Filippo Antonio Pasquale de' Paoli FRS (Italian: [fiˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle de ˈpaːoli]; French: Pascal Paoli; 6 April 1725 – 5 February 1807) was a Corsican patriot, statesman, and military leader who was at the forefront of resistance movements against the Genoese and later French rule over the island. He became the President of the Executive Council of the General Diet of the People of Corsica and wrote the Constitution of the state. (en)
- Filippo Antonio Pasquale di Paoli FRS (diucapkan [fiˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle di ˈpaːoli]; bahasa Prancis: Pascal Paoli; 6 April 1725 – 5 Februari 1807) adalah seorang pemimpin dan patriot Korsika yang pernah menjabat sebagai Presiden Dewan Eksekutif Majelis Umum Rakyat Korsika. Paoli juga merupakan perumus Konstitusi Korsika. (in)
- Pascal Paoli (en corse, Pasquale Paoli) (Morosaglia, 6 avril 1725 – Londres, 5 février 1807) est un homme politique, philosophe et général corse. La guerre d'indépendance de la Corse (1729-1743) et la République corse (1755-1769) fondent une large partie de l'identité corse d'aujourd'hui. Pascal Paoli est l'une des figures les plus représentatives de cette période. Ainsi, il fut à la fois un général corse, le chef de la République corse indépendante, un démocrate, un patriote et un homme des Lumières. (fr)
- 필리포 안토니오 파스콸레 디 파올리(영어: Filippo Antonio Pasquale di Paoli, Pascal Paoli [ˈlippo anˈtɔːnjo paˈskwaːle di ˈpaːoli][*], 1725년 4월 6일 ~ 1807년 2월 5일)는 코르시카의 정치가이며, 코르시카 인민 의회 집행 평의회의 의장이었다. 파올리는 근대 최초의 민주 공화국 을 기초하고 썼다. 은 대의 민주주의를 채택하여, 왕을 두지 않은 코르시카 대표 의회를 선출하도록 규정하였다. 파올리는 누군가의 지명이 아닌 선거를 통해 이 직위에 올랐다. 그리하여 파올리는 행정 수장일 뿐 아니라 군대 총사령관이 되었다. 파올리 정부는 제노바 공화국과 같은 사법 제도를 주장하였다. 제노바는 근해 도시들에 요새로 방어하여 지배하였으나, 코르시카 공화국은 를 수도로 섬 나머지 지역을 지배하였다. (ko)
- Filippo Antonio Pasquale de Paoli (Morosaglia, 6 april 1725 – Londen, 5 februari 1807) was een Corsicaans patriot en leidde het eiland gedurende 14 jaar (van 1755 tot 1769). Pascal of Pasquali Paoli was de vader van het Corsicaanse nationalisme. Hij leefde 37 jaar in ballingschap. Paoli ontving zijn opvoeding in Napels, waar zijn vader in ballingschap leefde. Giacinto Paoli was minister geweest onder de eerste en enige koning van Corsica, Theodor von Neuhoff (1736). (nl)
|
