Перайсці да зместу

Эліазар Маркавіч Гельштэйн

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эліазар Маркавіч Гельштэйн
Дата нараджэння 1 снежня 1897(1897-12-01)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 снежня 1955(1955-12-28) (58 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец, урач
Навуковая сфера медыцына
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук
Альма-матар
Узнагароды
ордэн Чырвонай Зоркі
заслужаны дзеяч навукі РСФСР

Эліазар Маркавіч Гельштэйн (руск.: Элиазар Маркович Гельштейн; 1 снежня 1897, Полацк — 28 снежня 1955, Масква) — савецкі вучоны ў галіне тэрапіі. Доктар медыцынскіх навук (1935), прафесар (1935). Заслужаны дзеяч навукі РСФСР (1942).

Скончыў у 1919 г. медыцынскі факультэт 1-га МДУ. У 1920—1952 гг. працаваў у 2-м МДУ (2-м ММІ): ардынатар, асістэнт тэрапеўтычных клінік (1920—1931), прафесар, загадчык факультэцкай тэрапеўтычнай клінікай (1931—1941, 1944—1952). У гады Вялікай Айчыннай вайны (1941—1944) — галоўны тэрапеўт Ленінградскага фронту; вярнуўся ў Маскву цяжка хворым (Блакадная гіпертанія, аліментарная дыстрафія). Увосень 1952 г. у сувязі з так званай справай лекараў падвергнуўся партыйна-грамадскаму асуджэнню, у пачатку 1953 г. быў арыштаваны. Пасля вызвалення ў красавіку 1953 года па стане здароўя не змог вярнуцца да педагагічнай дзейнасці; вёў кансультатыўную працу ў бальніцах Масквы.

Быў членам праўлення Усесаюзнага і намеснік старшыні Маскоўскага тэрапеўтычных таварыстваў, сурэдактар падзелу ваенна-палявой тэрапіі «Энцыклапедычнага слоўніка ваеннай медыцыны», намеснік галоўнага рэдактара часопісаў «Клінічная медыцына» і «Тэрапеўтычны архіў».

Навуковыя працы

[правіць | правіць зыходнік]
  • «Рентгенокимография сердца» — М., 1935;
  • «Клиническое значение рентгенокимографии сердца». — М.—Л., 1937;
  • «Инфаркт миокарда». — М., 1948; 1951.

Зноскі