Слонімскі павет (Расійская імперыя)
Слонімскі павет | |||||
---|---|---|---|---|---|
|
|||||
Краіна | Расійская імперыя | ||||
Уваходзіць у | Гродзенская губерня | ||||
Адміністрацыйны цэнтр | Слонім | ||||
Дата ўтварэння | 1795 | ||||
Дата скасавання | 1920 | ||||
Насельніцтва | 226,3 тыс. (1 897) | ||||
Плошча | 7,1 тыс. км² | ||||
Слонімскі павет (руск.: Слонимский уезд) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Слонімскай, Літоўскай і Гродзенскай губерняў, якая існавала ў 1795—1920 гадах. Цэнтр — горад Слонім.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У 1795 годзе Слонімскі павет у выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай далучаны да Расійскай імперыі і практычна ў тых жа межах уключаны ў Слонімскую губерню, з 12 снежня 1796 года ў Літоўскай губерні, з 28 жніўня 1802 года ў Гродзенскай губерні. Плошча каля 6,3 тыс. кв. вёрст[1].
У 1915 годзе тэрыторыя Слонімскага павета занята нямецкімі, у пачатку 1919 — польскімі войскамі. 3 4 лютага 1921 года Слонімскі павет у складзе Навагрудскага ваяводства Польшчы[1].
Насельніцтва
[правіць | правіць зыходнік]Насельніцтва ў 1878 — 161,2 тыс. чал. (у т.л. ў Слоніме 15,4 тыс. чал.)[1]. Паводле даных перапісу 1897 года ў павеце пражывала 226,3 тыс. чал[2]. У тым ліку беларусы — 80,7 %; яўрэі — 15,2 %; рускія — 2,1 %; палякі — 1,6 %. У павятовым горадзе Слоніме пражывала 15 863 чал., у мястэчках: Ружаны — 6036 чал., Косава — 5537 чал., Дзятлава — 3200 чал.
У павеце мелася 1035 населеных пунктаў, у т.л. 15 мястэчак (Бусяж, Быцень, Вензавец, Галынка, Дварэц, Дзераўная, Дзярэчын, Азярніца, Жыровічы, Здзітаў, Здзяцел (Дзятлава), Косава, Моўчадзь, Ружаны, Старыя Дзевяткавічы), 534 дробныя паселішчы (менш як па 25 чал.)[1].
Апрача Жыровіцкага манастыра, былі 73 царквы, 5 касцёлаў, 30 іўдзейскіх малітоўных дамоў і сінагог[1].
Адміністрацыйны падзел
[правіць | правіць зыходнік]У 1861—1866 гадах утвораны 23 воласці: [3]
- Боркінская воласць (цэнтр — Боркінскае[4]),
- Быценская воласць (цэнтр — м. Быцень),
- Гічыцкая воласць (цэнтр — Ёлкі[4]),
- Дабромысленская воласць (цэнтр — с. Дабромысль),
- Дварэцкая воласць (цэнтр — м. Дварэц),
- Дзераўноўская воласць (цэнтр — с. Дзераўная),
- Дзярэчынская воласць (цэнтр — м. Дзярэчын),
- Дзятлаўская воласць (цэнтр — Вензавец[4]),
- Жыровіцкая воласць (цэнтр — в. Жыровічы[4]),
- Казлоўская воласць (цэнтр — в. Доўбневічы),
- Кастровіцкая воласць (цэнтр — в. Кастровічы),
- Косаўская воласць (цэнтр — м. Косава),
- Курылавіцкая воласць (цэнтр — в. Курылавічы),
- Люшнеўская воласць (цэнтр — с. Люшнева),
- Мар’янская воласць (цэнтр — в. Трыбушкі),
- Міжэвіцкая воласць (цэнтр — в. Міжэвічы),
- Пацаўская воласць (цэнтр — с. Накрышкі),
- Пескаўская воласць (цэнтр — в. Нова-Пескі),
- Раготнаўская воласць (цэнтр — с. Раготна),
- Ружанская воласць (цэнтр — м. Ружаны),
- Старавеская воласць (цэнтр — в. Старая Весь),
- Чамерская воласць (цэнтр — Сакалова[4]),
- Шылавіцкая воласць (цэнтр — с. Шылавічы)
Ураднікі павета
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
- ↑ а б в г д Слонімскі павет // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- ↑ Демоскоп Weekly — Приложение. Справочник статистических показателей
- ↑ Волостныя, станичныя, сельскія, гминныя правленія и управленія, а также полицейскіе станы всей Россіи съ обозначеніем мѣста ихъ нахожденія. — Кіевъ: Изд-во Т-ва Л. М. Фишъ, 1913.
- ↑ а б в г д Карта да арт. Слонімскі павет // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Слонімскі павет // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Рудаков В. Е., Селиванов А. Ф. Слоним // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.