Сакольскі павет (Расійская імперыя)

Сакольскі павет, Саколкаўскі павет (руск.: Сокольский уезд) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Беластоцкай вобласці і Гродзенскай губерні, якая існавала ў 1808—1920 гадах. Цэнтр — горад Саколка. Плошча складала 2290 вёрст²^[1].

Гісторыя

Сакольскі павет у складзе Беластоцкай вобласці Расійскай імперыі быў утвораны ў 1808 годзе на тэрыторыі, якая адышла ад Прусіі паводле Тыльзіцкага міру. У 1843 годзе, у сувязі з ліквідацыяй Беластоцкай вобласці, павет быў перададзены ў Гродзенскую губерню.

У Першую сусветную вайну акупіраваны германскімі войскамі. 3 канца 1918 года ў складзе адноўленай Польшчы^[1].

Паводле даных перапісу 1897 года ў павеце пражывала 110,5 тыс. чал. (без гарадоў — 88,719 тыс. чал.^[1]). У тым ліку беларусы — 83,8 %; яўрэі — 12,2 %; рускія — 1,8 %; палякі — 1,2 %; з іх 80 % — католікі, 16 % — праваслаўныя, каля 1,5 % — іўдзеі^[1]. У павятовым горадзе Саколцы пражывала 7598 чал., у пазаштатных Васількаве — 3880 чал., Дамброве — 1988 чал., Карыцыне — 683 чал., Кузніца — 1346 чал., Новым Двары — 1300 чал., Адэльску — 1462 чал., Сухаволі — 3203 чал., Янаве — 2296 чал^[2]. Усяго ў павеце больш за 650 нас. пунктаў^[1].

У 1913 годзе ў павеце было 13 валасцей:^[3]

Сакольскі павет // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
Сакольскі павет // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
Соколка, уездный город Гродненской губернии // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.