Перайсці да зместу

Святары-адраджэнцы

Службовыя спісы
З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Святары-адраджэнцы — каталіцкія святары, якія дзейнічалі ў асноўным у ХХ ст., да атрымання Беларуссю сапраўднай незалежнасці, у галіне пашырэння ўжывання беларускай мовы і звычаяў у Каталіцкім Касцёле, а таксама прынялі ўдзел у культурным адраджэнні беларускага народа.

Спіс святароў-адраджэнцаў

[правіць | правіць зыходнік]

У дужках пазначаны псеўданім або формы імя ці прозвішча:

Заходні (рымскі, лацінскі) абрад:

Усходні (уніяцкі, візантыйскі) абрад:

Да ўзнікнення беларускага адраджэнскага руху ў каталіцкім асяроддзі спрычынілася стварэння беларускіх гурткоў у духоўных навучальных установах: у Віленскай каталіцкай духоўнай семінарыі і Каталіцкай духоўнай акадэміі ў Пецярбургу. Дзейнасць святароў-адраджэнцаў непарыўна звязана з асобамі, якія цесна злучаны з Каталіцкім Касцёлам заходняга (рымскага, лацінскага) і ўсходняга (уніяцкага, візантыйскага) абрадаў: Браніславам Эпімах-Шыпілам, Міхаілам Баброўскім і інш.

  • КАСЦЁЛ І БЕЛАРУСКАЕ АДРАДЖЭННЕ НА ПАЧАТКУ ХХ СТАГОДДЗЯ [1]
  • Духоўнае адраджэнне Беларусі [2]
  • Вальчук, А. Янка Купала і беларускія святары-адраджэнцы // Наша вера. — 2012. — № 3 (61). — С. 38–41.