Марыс Жар

Марыс Жар
фр.: Maurice Jarre
Імя пры нараджэнні	фр.: Maurice Antoine Alexis Jarre[5]
Род дзейнасці	кампазітар, дырыжор, кінакампазітар
Дата нараджэння	13 верасня 1924(1924-09-13)[1][2][…]
Месца нараджэння	5th arrondissement of Lyon[d], Ліён, дэпартамент Рона, рэгіён Рона — Альпы, Метраполія Францыі, Францыя[3][4][…]
Дата смерці	28 сакавіка 2009(2009-03-28)[2][5][…] (84 гады)
Месца смерці	Малібу, акруга Лос-Анджэлес, Каліфорнія, ЗША[6]
Месца пахавання	Вествудскія могілкі[d][7]
Грамадзянства	Францыя
Жонка	France Pejot[d], Dany Saval[d], Laura Devon[d] і невядома
Дзеці	Жан-Мішэль Жар і Stéfanie Jarre[d]
Альма-матар	Парыжскі ўніверсітэт Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца[d]
Узнагароды і прэміі	Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую музыку да фільма[d] (1965) прэмія «Грэмі» за найлепшы саўндтрэк для візуальнага прадстаўлення[d] (1966) прэмія «Сезар» за выдатныя заслугі ў кінематографе[d] (1986) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую музыку да фільма[d] (1984) Прэмія BAFTA за найлепшую музыку да фільма[d] (1986) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую музыку да фільма[d] (1988) Прэмія BAFTA за найлепшую музыку да фільма[d] (1990) Прэмія «Залаты глобус» за найлепшую музыку да фільма[d] (1995) Еўрапейская кінапрэмія за еўрапейскія дасягненні ў сусветным кінематографе (2005) зорка на галівудскай «Алеі славы» (3 лютага 1994)

Марыс Жар (фр.: Maurice Jarre; 13 верасня 1924 — 28 сакавіка 2009) — французскі кампазітар, лаўрэат трох прэмій «Оскар» (1963, 1966 і 1985), прэміі «Грэмі» (1967) і чатырох прэмій «Залаты глобус» (1966, 1985, 1989 і 1996) за музыку да фільмаў.

Нарадзіўся 13 верасня 1924 года ў Ліёне, Францыя. Спачатку вучыўся на інжынера-электрыка ў Ліёнскім універсітэце, аднак пазней паступіў у Парыжскую кансерваторыю, дзе займаўся па класе ўдарных інструментаў і кампазіцыі. Сярод яго выкладчыкаў быў кампазітар Арцюр Анегер. У 1946 годзе дэбютаваў як выканаўца ў тэатральнай кампаніі Жана-Луі Баро, граў у нестандартным дуэце з П’ерам Булезам (фартэпіяна і хвалі Мартэна).

У пачатку пяцідзесятых працаваў музычным дырэктарам Нацыянальнага Народ��ага тэатра ў Парыжы.

Аўтар музыкі да фільмаў рэжысёра Дэвіда Ліна: «Лоўрэнс Аравійскі» (1962), «Доктар Жывага» (1965) і «Паездка ў Індыю» (1984). За музыку да гэтых фільмаў Жар атрымаў тры прэміі «Оскар». Пры працы над «Доктарам Жывага» стараўся імітаваць гучанне аркестра рускіх народных інструментаў, набраўшы ў Сан-Францыска выканаўцаў сярод рускіх эмігрантаў. Жар таксама з’яўляецца аўтарам музыкі да фільмаў «Ноч генералаў» (1967), «Таварыства мёртвых паэтаў» (1989) і «Прывід» (1990) (яго музыка па матывах знакамітага хіта Unchained Melody гучыць у фінальнай сцэне фільма).

Жар напісаў музыку да больш чым 150 кінакарцін і супрацоўнічаў з такімі рэжысёрамі, як Альфрэд Хічкак, Лукіна Вісконці, Джон Х’юстан, Джон Франкенхаймер, Карэл Рэйш, Пітэр Уір. Пісаў музыку і да тэлепраектаў («Ісус з Назарэта» рэжысёра Франка Дзэфірэлі).

Аўтар пяці балетаў, самы вядомы з якіх, «Сабор Парыжскай Божай Маці», быў пастаўлены ў Парыжскай оперы ў 1965 годзе (балетмайстар Ралан Пеці, сцэнаграфія Рэнэ Аліо, касцюмы Іва Сен Ларана).

З 1980-х гадоў Морыс Жар пачаў шмат увагі надаваць электроннай музыцы. Сярод такіх яго твораў саўндтрэкі да фільмаў «Рокавая цяга» (1987), «Год небяспечнага жыцця» (1983) і «Няма выхаду» (1987). Блізкая стылёва яго электронная і акустычная музыка да фільмаў «Бераг маскітаў» (1986), «Гарылы ў тумане» (1988), «Таварыства мёртвых паэтаў» (1989) і «Лесвіца Якава» (1990).