Перайсці да зместу

Беларуска-італьянскія адносіны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Беларуска-італьянскія адносіны
Беларусь і Італія
Беларусь
Беларусь 		Італія
Італія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Двухбаковыя адносіны паміж Беларуссю і Італіяй былі ўстаноўлены 13 красавіка 1992 года. У 1992—1993 у Рыме і Мінску былі адкрыты пасольствы. У Турыне і Кальяры таксама размяшчаюцца ганаровыя консульствы[1].

Агульная характарыстыка краін

[правіць | правіць зыходнік]
 Беларусь  Італія
Плошча, км² 207 600 301 230
Насельніцтва, чал. 9 675 800 60 605 053
Дзяржаўны лад прэзідэнцкая рэспубліка парламенцкая рэспубліка
Аб'ём ВУП (ППЗ), $ млрд 105,2 1 771
ВУП на душу насельніцтва (ППЗ), $ 10 900 29 417

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

У красавіку 1994 года ў Італіі пабываў з афіцыйным візітам старшыня ўрада Беларусі Вячаслаў Кебіч. У Рыме бакі падпісалі сумесную дэкларацыю аб асновах эканамічных адносін.

Дыпламатычныя адносіны ўрады ўстанавілі 13 красавіка 1992 года. У маі таго ж года ў Мінску адчынілася пасольства Італіі, а ў Рыме пачало працаваць Генеральнае консульства Беларусі. Першым паслом Італьянскай Рэспублікі ў Рэспубліке Беларусь быў назначаны Джан Лука Берцінета.[2] У 1996 годзе консульства пераўтварылі ў пасольства. Першы Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Рэспублікі Беларусь у Італьянскай Рэспубліцы Наталля Іванаўна Дрозд была прызначана 4 лютага і прыбыла ў Рым у сакавіку 1998 года.[3]

У парламенце Італіі была створана рабочая група «Сябраў Беларусі» (каля 60 дэпутатаў) на чале з дэпутатам [[Альберта Лемба] (у пачатку 2002 года яго змяніла Карла Мацука Паджоліні. Кантакты з парламентарыямі аказаліся настолькі эфектыўнымі, што неўзабаве група «Сяброў Італіі» была створана ў Нацыянальным сходзе Рэспублікі Беларусь II-га склікання. Рабочую групу ўзначаліў Міхаіл Паўлавіч Сасонка.[3]

У 2000 годзе ў знакамітай зале Брамантэ пры царкве Санта-Марыя-дэль-Попала побач з шэдэўрамі вялікага італьянскага жывапісу былі выстаўлены працы беларускіх выдатных мастакоў; а ў кастрычніку, падчас Дзён беларускага жывапісу, Рым наведала дэлегацыя Міністэрства культуры Беларусі на чале з намеснікам міністра і 12 беларускімі мастакамі-аўтараў выставачных работ.[3] 2 верасня 2002 года ў Беневента адбылася штогадовая цырымонія ўручэння прэмій за заслугі ў культурнай, палітычнай і грамадскай дзейнасці. У намінацыі за развіццё двухбаковых адносін з Італіяй прэміі была ўдастоена пасол Рэспублікі Беларусь у Італіі Наталля Дрозд[3][4].

У маі 2004 года ў Італіі пабываў старшыня ўрада Беларусі Сяргей Сідорскі.

У якасці дабрачыннасці італьянцы забяспечылі медыцынскім абсталяваннем бальніцы ў Мінску, Гомелі, Століне і Мазыры, а таксама прымаюць на лячэнне і адпачынак дзяцей з зон радыеактыўнага забруджання. У 2007 годзе ўрады падпісалі адмысловае пагадненне, датычнае паездак дзяцей. У тым жа годзе ў Італію для аздараўлення было вывезена 21,5 тыс. беларускіх дзяцей, а ў 2008 годзе іх колькасць склала 19,7 тыс. Італьянскія дабрачынныя арганізацыі накіроўваюць у Беларусь грузы з дапамогай і медыкаментамі, ажыццяўляюць рамонт дзіцячых прытулкаў, будуюць паліклінікі і ажыццяўляюць прафесійнае навучанне дзяцей-сірот і дзяцей з адхіленнямі псіхічнага развіцця.

У гандлі з Італіяй Беларусь устойліва захоўвае адмоўнае сальда. У 2008 годзе ў Беларусі дзейнічала 81 (48 сумесных і 33 замежныя) прадпрыемства з удзелам італьянскага капіталу, што пераважна засяродзіўся ў тэкстыльнай і мэблевай вытворчасці.

У красавіку 2009 года Аляксандр Лукашэнка наведаў Італію, дзе сустрэўся з прэм’ер-міністрам Сільвіа Берлусконі[5].

30 лістапада 2009 года Сільвіа Берлусконі здзейсніў адказны візіт у Мінск[6]. Па выніках сустрэчы былі падпісаны дагаворы пра эканамічнае супрацоўніцтва[7]. Таксама падчас візіту Сільвіа Берлусконі ў Мінск яму былі перададзены архіўныя звесткі пра лёс італьянцаў, якія былі рэпрэсаваных і знаходзіліся ў лагерах ваеннапалонных на тэрыторыі БССР у 1930-я — 1940-я гады[8].

Італія з’яўляецца важным гандлёвым партнёрам Беларусі, займаючы 7-я месца па агульным аб’ёме таваразвароту (4-я месца па аб’ёме імпарту і 11-я — па аб’ёме экспарту)[6]. Агульны аб’ём таваразвароту паміж краінамі склаў у 2008 годзе каля 1,2 мільярда долараў з больш за двухразовай перавагай імпарту з Італіі (высокатэхналагічнае абсталяванне, прадукцыя хімічнай прамысловасці, медыкаменты) над экспартам (прадукцыя чорнай металургіі, нафтапрадукты, калійныя ўгнаенні)[9].

У 2021 годзе, пасля падзей лета-восені 2020 года ў Беларусі, паміж Беларусью і Італіяй разгарнуўся дыпламатычны канфлікт. Італьянскі бок не хоча прымаць даверчую грамату новага пасла Беларусі Анатоля Глаза[10].

Зноскі

  1. ↑ Пасольства Рэспублікі Беларусь у Рэспубліцы Казахстан Архівавана 28 чэрвеня 2009.
  2. ↑ Драговец, В. Италия выделяет кредит Беларуси(руск.) // Советская Белоруссия. — 1992. — № 69. — С. 1.
  3. ↑ а б в г Дрозд, Н. И. Опыт развития дипломатических отношений между Республикой Беларусь и Итальянской Республикой (1998—2002 гг.) // Дипломатия Беларуси: прошлое и настоящее: Сборник материалов научного семинара, Минск, 6 марта 2015 г. / Беорусский государственный университет, Факультет международных отношений, Кафедра дипломатической и консульской службы, ОО «Центр изучения внешней политики и безопасности»; [под редакцией А. В. Русаковича]. — Минск: БГУ, 2015. — С. 52.
  4. ↑ Мишуровская, О. Белорусско-итальянские отношения в 1990-х гг. // Белорусский журнал международного права и международных отношений. — 2002. — № 4. — С. 60—.
  5. ↑ Лукашэнка сустрэўся з прэм’ер-міністрам Італіі Берлусконі Архівавана 3 мая 2009.
  6. ↑ а б Сільвіа Берлусконі ў Мінску
  7. ↑ Беларусь і Італія дамовіліся пра эканамічнае супрацоўніцтва
  8. ↑ Лукашэнка: супрацоўнікі КДБ карпатліва рыхтавалі падарунак для Італіі
  9. ↑ Двухбаковыя адносіны на сайце МЗС РБ(недаступная спасылка)
  10. ↑ Francesco Battistini. Roma sospende il via libera all’ambasciatore bielorusso fedelissimo di Lukashenko (італ.). Corriere della Sera (5 чэрвеня 2021). Праверана 6 чэрвеня 2021.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Беларуска-італьянскія_адносіны&oldid=4903972"