Аляксандр Міхайлавіч Фінскі

Аляксандр Міхайлавіч Фінскі
Аляксандр Фінскі. Фота Яўгена Колчава
Дата нараджэння	2 снежня 1953(1953-12-02) (71 год)
Месца нараджэння	Вясёлы Гай, Турынскі сельсавет, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць, БССР, СССР
Грамадзянства	БССР  Беларусь
Род дзейнасці	скульптар
Месца працы	Гімназія-каледж мастацтваў імя І. В. Ахрэмчыка Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў
Жанр	скульптар
Вучоба	Рэспубліканская школа-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве (1971) Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1979)
Уплыў	Леанід Давідзенка
Уплыў на	Андрэй Хацяноўскі
Член у	Беларускі саюз мастакоў
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Міхайлавіч Фінскі (2 снежня 1953, пас. Вясёлы Гай, Пухавіцкі раён, Мінская вобласць, БССР) — беларускі скульптар, аўтар твораў у манументальнай і станковай скульптуры, пластыцы малых форм, медальерным мастацтве. Прафесар кафедры скульптуры Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (2021)^[1].

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь (2010). З’яўляецца аўтарам прэміі «Залатая Ліцера»^[2].

Скон­чыў у 1971 годзе Рэспубліканскую школу-інтэрнат па музыцы і выяўленчым мастацтве, у 1979 годзе — Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Удзельнік мастацкіх выставак з 1978 года. Працуе ў манументальнай і станковай скульптуры. З 1984 года — член Беларускага саюза мастакоў. Выкладчык Рэспубліканскай школы-інтэрната па музыцы і выяўленчаму мастацтву імя І. Ахрэмчыка (1977—1991), Беларускай акадэміі мастацтваў з 1991 года. Жыве і працуе ў Мінску^[3].

Творы знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах БСМ, Магілёўскім абласным мастацкім музеі імя П. Масленікава, Траццякоўскай галерэі ў Маскве, Полацкім гісторыка-культурным запаведніку, мастацкай галерэі Пухавіцкага краязнаўчага музея^[3].

Асноўныя творы: рэльеф «Максім Багдановіч» для бібліятэкі імя М. Багдановіча; кампазіцыя «Калыска» ў парку імя Я. Купалы; надмагільны помнік А. Анікейчыку, абёмнапрасторавая кампа­зіцыя са святлом «Багі Алімпа» для банка «Алімп», мемарыяльная дошка кампазітару У. Алоўнікаву (усе ў Мінску); кампазіцыі «Беларускія святы» для Беларуска­га культурнага цэнтра ў г. Дортмунд (Германія) і «Анёлахоўнік» у парку Нясвіжа, а таксама кампазіцыі «Мары», «Раніца», «Жаночы партрэт», «Балада аб міры», «Развітанне», «Чаканне», «Востраў смутку»^[3]. Акрамя таго:

• мемарыяльны комплекс «Чырвоны Бераг», пасёлак Чырвоны Бераг (архітэктар, і кіраўнік праекта Леанід Левін, скульптар Аляксандр Фінскі, мастак Святлана Каткова)^[4][5]
• помнік С. Полацкаму ў Полацку (скульптар А. Фінскі, архітэктары Георгій Фёдараў і Наталля Цавік)^[6][7]
• помнік А. Міцкевічу ў Мінску (у суаўтарстве з А. Заспіцкім, архітэктар Георгій Фёдараў)^[8]
• скульптурныя кампазіцыі для Нацыянальнага тэатра оперы і балета ў Мінску (у суаўтарстве са скульптарамі М. Шкробатам, Г. Буралкіным)^[9]
• знак «Нулявы кіламетр» на Кастрычніцкай плошчы ў Мінску (скульптар А. Фінскі, архітэктар А. Сардараў)^[10]
• мемарыял «Яма. Мінскае гета» ў Мінску (архітэктар і кіраўнік праекта Л. Левін, скульптары А. Фінскі, Э. Полак, архітэктары Я. Дзятлаў, А. Капалаў)^[11]
• помнік Максіму Танку ў Мядзеле (скульптары А. Фінскі, І. Міско, архітэктар А. Сардараў)

• 
  помнік С. Полацкаму ў Полацку
• 
  Нацыянальны акадэмічны Вялікі тэатр оперы і балета Рэспублікі Беларусь
• 
  Мемарыял «Яма» на вуліцы Мельнікайтэ ў Мінску

• Фінскі А. На ўсе вякі. Мастацтва, № 2, 2006.
• Фінскі А. Час вызначае прыарытэты. Мастацтва, № 11, 2004.
• Фінскі А. Дэмаграфія творчасці — 2. Мастацтва, № 5, 2008.

• Фінскі Аляксандр Міхайлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — С. 414. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксандр Міхайлавіч Фінскі