Маргела

	Маргела; лац. Margieła / Marhieła
	Mergell
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Mero + Gelo
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Маргель, Маргайла, Маргаль, Маргіла
Зьвязаныя імёны	Gelmer
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Маргела»

Маргела (Маргель, Маргіла), Маргайла (Маргаль). — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Мэргель (Mergell^[1], Mergel^[2]) і Гейламер або Гелмер (Geilamer, Gelmer) — імёны германскага паходжаньня^[3]. Іменная аснова -мер- (-мар-, -мір-) (імёны ліцьвінаў Мервін, Валадзімер, Нетымер; германскія імёны Mervinus, Waldmer, Nitimerus) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага meris 'славуты, выбітны'^[4], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'^[5].

У Польшчы ў 1635 годзе адзначалася прозьвішча Margol, у 1743 годзе — Margiel^[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Волковыиском повете на имя Моркгелевщина (1503 год)^[7]; Hrehory Margiełło (1621 год)^[8]; Siemion Margiel (6 студзеня 1700 году)^[9]; Magdalena Margielowa de Kryniczyn (1701 год)^[10]; Magdalena Margalewiczowa (1702 год)^[11]; od P. Margielewicza księgarza (1753 год)^[12]; pan Marcin Morgilewicz (27 ліпеня 1797 году)^[13]; Aniela Margielewicz (1825 год)^[14].

Носьбіты

Рыгор Маргела — шавельскі баярын, які ўпамінаецца ў 1621 годзе
Антон і Цімох Маргайлы — жыхары маёнтку Цімкавічаў, якія ўпамінаюцца ў 1713 годзе^[15]
Антон Маргайла — жыхар маёнтку Цімкавічаў, які ўпамінаюцца ў 1730 годзе^[16]

На гістарычнай Віленшчыне існуюць вёскі Маргелі і Маргелькі.

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 195.
^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 62.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 568—569.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 428.
^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 100.
^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 113.
^ Łapiński Ł., Wilczewski W. F. «Komput katolików» parafii żołudzkiej z 1700 roku // Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne. Nr. 115, 2021. S. 283.
^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych
^ Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych
^ Lebedys J. Lietuvių kalba XVII—XVIII a. viešajame gyvenime. — Vilnius, 1976. P. 94.
^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 504.
^ Ławków, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
^ Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 98.
^ Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 146.

[1] Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 195.

[2] Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 62.

[3] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 568—569.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.

[5] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.

[6] Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 2: H—Mą. — Kraków, 2009. S. 428.

[7] Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 100.

[8] Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 113.

[9] Łapiński Ł., Wilczewski W. F. «Komput katolików» parafii żołudzkiej z 1700 roku // Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne. Nr. 115, 2021. S. 283.

[10] Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych

[11] Kryniczyn lata 1697—1703 rejestr chrztów kościelnych

[12] Lebedys J. Lietuvių kalba XVII—XVIII a. viešajame gyvenime. — Vilnius, 1976. P. 94.

[13] Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 504.

[14] Ławków, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego

[15] Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 98.

[16] Инвентари магнатских владений Белоруссии XVII―XVIII вв.: Владение Тимковичи. — Минск, 1982. С. 146.

[1]