W.P. Postma

Het eerste vogelboek dat ik kende, achterop staat de toen favoriete wielewaal, die ik uiteindelijk pas 35 jaar later heb gezien. Kleine kruisjes van vader bij die hij gezien had.

Lekker overzichtelijk boekje. Nu klopt het alleen niet meer; vogels die die laatste jaren dwaalgast zijn geworden zouden er uit moeten en nieuwe soorten, zoals de nijlgans, zouden toegevoegd moeten worden.

Vooral jeugdsentiment.