Sadjad Abedi's Reviews > نافه

نافه هم از نظر تاریخی بین دو کتاب رها و پویه است و از نظر ادبی و سبکی نیز همینطوره. توللی در مقدمه نافه زبان به انتقاد از شاعران سبک نو باز می کنه و به نوعی خط خودش رو از این جریان جدا می کنه تا سال ها بعد که در دفتر پویه کاملا این اتفاق می افته و توللی به سبک کلاسیک بازگشت کرده است.