Aller au contenu

trûtchet

Èn årtike di Wiccionaire.

Sustantif

[candjî]

trûtchet omrin

  1. tote pitite pîce di manoye. rl a: mastoke, feniche, bouroute, cloutche.
  2. pitit diåle (po lomer èn arnåjhe efant).
  3. pitit tchaipieus (rl a: trûtchete).

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
  1. F. diablotin.
  2. F. demi-portion, gringalet, moustique.