Aller au contenu

tolu

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Aplacaedje di : tot + lu, loukî come li contråve di «nolu».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
tolu tolus

tolu omrin

  1. vicante sacwè des creyances u des doûcès creyances k' on n' sait nén si c' est ene djin u on spér.
    • Come ene aveule, do dbout des doets, ele dessina londjinnmint l' ombion di ç' tolu la André Gauditiaubois (fråze rifondowe).

Dizotrins mots

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
  • tolu : E1
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

[candjî]
tolu

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike tolu so Wikipedia