Aller au contenu

mousmint

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe «si moussî», avou l’ cawete « -mint » (des sustantifs fwaits so des viebes)

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mousmint mousmints

mousmint omrin

  1. sacwè k' ene djin mete so s' coir po n' nén aveur froed ou po-z esse gåy (bea).
    • Mi feme vis va pruster ene rôbe, nosse dame … nos metrans-st adon vos mousmints a souwer Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 6 (fråze rifondowe).
    • Et d' on moenne lyi tchåssèt l' mousmint
      So on bon lét dvins ene ôte plaece
      Ravizant a ene tchambe di covint
      — Ep. Martial, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, ‘’Li savtî des recoletes’’, 69-73 (fråze rifondowe).
    • C’ esteut come on bea mousmint k’ on-z åreut texhou a ptits côps avou tot s’ cour et ki s’ åreut dislené sol tins d’ deus båyes. Émile Gilliard (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
sacwè k' on mete so s' coir Loukîz a : mousseure

Waitîz eto

[candjî]

Lijhoz l’ årtike mousmint so Wikipedia