Aller au contenu

kihossî

Èn årtike di Wiccionaire.
Plinne cogne lidjwesse Cogne namurwesse (nén spotchåve) Sipotcheye cogne (Lidje-Årdene)
kihossî cohossî khossî

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « hossî », avou l’ betchete « ki- » des viebes.

Prononçaedje

[candjî]

Viebe

[candjî]
Djin et tins Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) k(i)hosse
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) k(i)hossîz
Cåzants Ind. pr. (nos, ns) k(i)hossans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) k(i)hosnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) k(i)hosrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’) k(i)hossive
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) k(i)hosse
pårt. erirece (dj’ a, vos av) k(i)hossî
Ôtes codjowaedjes come waitî

kihossî (viebe å coplemint):

  1. bodjî felmint ene sacwè mwintès feyes.
    • Li feme kihosse si ome po-z aler å bal ou al fiesse. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • On n’ a nén co polou fé clintchî l’ prumî på
      K’ al vude, on khosse èn ôte et k’ on n’ est co nole pårt. Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.109 (fråze rifondowe).
    • Ele s' a rescoulé ene miete, kihossî l' paile on côp u deus, come po prinde si enondon al vude. Adonpwis, fé potchî l' boûkete e l' air. Lucyin Mahin, Vera.
  2. (viebe å prono) : Loukîz a : « si kihossî ».

Ratourneures

[candjî]
  1. {{r|kihossî come on poes so on tabeur
  2. {{r|s' kihossî voltî s' tiesse: catuzer
  3. li sincieus s’ kihosse voltî s' tiesse po ki l' machine overe e s’ plaece

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

wachoter, kihossî, arlochî, arlicoter

Ortografeyes

[candjî]

(kihossî, cohaossî & khossî)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
kihossî
s' kihossî s' tiesse