breles
Sustantif
[candjî]breles femrin
- pluriyal di : « brele ».
- (pluriyal nén radjoutant) (pus sovint eployî ki l' singulî) (plante) yerbêye ki vént tote seule dins les bwès, ki l’ sincieus no, c’ est : Allium schoenoprasum.
- Ns avans magnî ene tåte di makêye avou des breles. — D.T.W.
- Li salåde, dji l’ aveu maxhî avou del dragone et des breles. — Lucien Somme.
- (imådjreçmint) tchiveas come des baguetes, et nén bén pingnîs
- Vinoz ci, crowete, dji va pingnî vos breles ki pindèt dins vos ouys.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Loukîz a : « brele ».
Ratournaedjes
[candjî]Loukîz a : brele
Waitîz eto
[candjî]
Lijhoz l’ årtike breles so Wikipedia.