bene
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| bene | benes |
bene femrin
- (mot des transpoirts) ledjire tcherete å tcherbon d' fåde.
- Les martchands d' tcherbon d' bwès î vnént tcheryî avou leus benes di oizires u d' schinons — Båze di dnêyes di l’ Årdene nonnrece (fråze rifondowe).
- longowe banse po mete do tcherbon d' bwès, des schetes, des estales.
- El På esteut ashît e l’ coine do feu a l’ aisse, come dinltins; gn aveut tola ene bene avou deus troes gros bokets d’ bos — Lucyin Mahin, ratournant Jean-Luc Geoffroy.
Parintaedje
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
