anea

Tayon-bodje latén « annellus » (minme sinse), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea », racuzinåve avou .

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /a.ˈnja/ /a.ˈɲa/ /a.ˈnɛː/ /ɔ.ˈnɛː/ /ɛ.ˈnɛː/ (betchfessî ea); ; li voyale do prumî pî candje avå les accints come li cene d' «agnea» et d' «flayea».
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /a.ˈnja/
• Ricepeures : a·nea

anea omrin

1. rond d' fier, di keuve, di bwès. Elle a rmetou des aneas a ses gordenes.
2. bague (k' on mete e s' doet).
   • Ses belès manires, si lokince,
     L’ anea d’ ôr ki rlûjhéve e s’ doet,
     Mi fjhît croere k’ on tél pôvriteus,
     Diveut esse ossu ritche k’ on prince — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.70, “L’Onai d’ôr” (fråze rifondowe).
   • Les coines del gade rilujhént come des féns noûs aneas d' keuve (J. Gelinne).
3. sôre di bague k' i gn a sol bodje di sacwants åbussons, et ki provént do displacaedje do tchapea cwand l' åbusson crexhe.
   • Po ricnoxhe les tchampions des bwès, todi bén rloukî s' il ont èn anea !

1. anea d' clés : anea wice ki les clés pindèt F. trousseau de clefs.
2. coûsse ås aneas : djeu k' on saye di dispinde, tot corant tant k' on pout d' aneas pindous après des crotchets.
3. djeu d' anea : djeu wice k' on saye di hiner des aneas d' bwès so ene plantche avou des clås, des couteas plantés, u après des botayes.
4. anea d' torea : (mot d' acleveu) rond d' fier k' on mete å nez des gayets po s' endè polou rinde mwaisse.
5. anea d' chore : (mot d' batlî) rond d' fier ki rastént l' chore.
6. lever l' anea : (mot d' verî) si djoker d' ovrer (gn aveut èn anea d' fier dins les pots des verîs, et cwand l' pot esteut vude, i cwitént l' verreye, tot rpoirtant leu pot avou l' anea).

   rl a: leyî ouve.

7. A-anea : A-bole (å)
8. anea d' waibes : (mot d' éndjolisse) waibes Etrernete raloyeyes direk ene a l' ôte, k' on pout catoû-naivyî dsu. #:Vinoz catoû-naivyî so l' anea des waibes waloncåzantes. Ingl. webring.
9. mete e s' doet èn anea trop stroet

• /aɲa/ agnea