Menapii

De Menapii of Menapiërs woarn een oud-Belgische stam in 't Nôordn van Gallië.

Under gebied rêekte van de Rynmoundienge en verder noa 't zuudn langs de Schelde. De vornoamste romeinse nederzettienge, den Civitas Menapiorum, in under gebied was Kassel, woavan dat de name een verbasterienge is van 't Latyn castrum (= kamp).

Under gebeurs woarn:

• de Morienn noa 't westn
• de Nerviërs noa 't zuud-ôostn
• de Eburoonn noa 't nôord-ôostn (toet an den tyd van César)
• de Tongriërs noa 't ôostn (achter Augustus zyn tyd)
• de Atreboatn noa 't zuudn
• de Sicambri and Bataviërs noa 't nôordn (verby de Schelde)

De Menapiërs woarn hardnekkig in under weerstand teegn Julius César. Gelik de Morienn vochtn ze een sôorte guerilla, en trokkn under dikwils weg in de moerassn en bussn van de streke. In zyn boek De Bello Gallico (Over de Belgischen ôrloge) zeit César dan ze den ênigste stam woarn die noais ambassadeurs haan gesteurd voar over vrede 't ounderhandeln.

Een vôorgestelde explicoatie van 't wôord is da 't van *Meen en *ape komt, woarda Meen een grôot huus betêekent, een gemêenschappelik huus woardan mensn van 't dorp tope kommn (meugeliks verwant an 't Nederlands wôord "gemeen" en 't Vlams "gemêente". 't Achtervoegsel -ape kom van een Germoans wôord voa woater, en dus is de noame Menapiër een referentie noa dorpn teegn 't woater.