sönmek

sönmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi söner)

1. yanmaz, aydınlatmaz, parlamaz olmak, parlaklığını, ışığını yitirmek

   Son yıldız vadinin üstünde bir yanıp bir sönüyordu. - Tarık Buğra

2. parlaklığını, ışığını yitirmek
3. hava veya başka bir gaz ile şişirilmiş bir şeyin havası kaçıp şişkinliği inmek

   Balon söndü.

4. (jeoloji) yanardağ etkinliğini yitirmek
5. duygular dinmek, yatışmak, etkisini yitirmek

   Esmer lekeler, sönmüş sivilcelerden artakalan çukurlar, kabarcıklar yüzünü yayık ayranına çevirmiş. - Salâh Birsel

6. (mecaz) ses duyulmaz olmak
7. (mecaz) tükenmek, yok olmak, yitmek

   Esmer lekeler, sönmüş sivilcelerden artakalan çukurlar, kabarcıklar yüzünü yayık ayranına çevirmiş. - Salâh Birsel

• Türk Dil Kurumuna göre "sönmek" maddesi

sönmek

1. sönmek

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.