İçeriğe atla

Yirminci Yüzyılın Efsanesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yirminci Yüzyılın Efsanesi. 1939 baskısı

Yirminci Yüzyılın Efsanesi (Almanca: Der Mythus des zwanzigsten Jahrhunderts) Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi, Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesinde insanlığa karşı suç işlediği için yargılanan ve 1946'da idam edilen bir Nasyonal sosyalizm teorisyeni [1] olan Nazi yetkilisi Alfred Rosenberg'in 1930 tarihli kitabıdır. Rosenberg, Nazi Partisi'nin başlıca ideologlarından biri olarak Nazi gazetesi Völkischer Beobachter'in editörü görevindeydi. Tarih profesörü Peter Viereck 1941'de şöyle yazmıştır: "Almanya'nın 'korku psikolojisini' şekillendirmede Rosenberg, kamuoyunda çok konuşulan Goebbels, çok korkulan Himmler ve gizli polisi kadar güçlü bir nüfuza sahiptir." [2]

Nazi desteği sayesinde kitap 1944 yılına kadar bir milyondan fazla satmıştır. Hitler 1937 yılında Rosenberg'e kitap için Sanat ve Bilim Devlet Ödülü takdim etmiştir. Ödüle eşlik eden belgede Rosenberg "bilimsel ve nüfuz edici bir şekilde Nasyonal Sosyalizmin ideolojik temellerinin anlaşılması için sağlam bir temel oluşturan kişi" olarak övülmektedir.[3] Kitabın içeriği, "İskandinav ��rkının" Atlantis'te ortaya çıktığını ve soylularının Aryan olmayan ırkların köleleştirilmesini ve hatta toplu katliamını meşrulaştırdığı iddiasını öne süren ırkçı sözde bilim ve mistisizmin bir karışımından ortaya çıkmaktadır.[4]

Nürnberg Uluslararası Askerî Ceza Mahkemesi Duruşmaları sırasında Yargıç Robert H. Jackson kitaptan "yeni ve tuhaf bir Nazi dinini savunan kasvetli bir inceleme" olarak bahsetmiştir.[5] "Mythus" akademik bir kitabın taklidinden ibarettir ve Viereck'e göre "Rosenberg hem eğitimsizleri hem de iyi eğitimlileri sıkmaktadır, ancak yarı eğitimlilerin tanrısıdır; ciddi donukluk ve anlaşılmaz büyük laflar, onları akademik ve otoriter olarak etkilemektedir [6] İmha kampı komutanı Rudolf Höss, Nürnberg Duruşmalarında verdiği ifadede, bu kitabın kendi Yahudi karşıtlığının kaynaklarından biri olduğunu söylemiştir.[7]

Nazi liderliğinin bazı üyeleri bu materyallerden bazılarını utanç verici bulmuştur,[8] fakat aynı zamanda, genellikle özel hayatlarında bu çalışmaları küçümseyen aynı Nazi liderleri tarafından alenen övülmüştür.[9][10][11]

Rosenberg'in nüfuzu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Makale serilerinden
Nazi svastikası
Organizasyonlar
Tarihi
İdeoloji
Irksal İdeoloji
Nihai Çözüm
İnsanlar
Almanya Dışında
Listeler
İlgili Konular

Rosenberg , Arthur de Gobineau ( İnsan Irklarının Eşitsizliği Üzerine Bir Deneme kitabının yazarı) da dahil olmak üzere [12] Avrupalı ırkçı yazarlardan oluşan bir çizgiyi takip etti, ancak onun en önemli "kaynağı" İngiliz asıllı Alman filozof Houston Stewart Chamberlain olmuştur. Rosenberg, kitabını Chamberlain'in 1899 On Dokuzuncu Yüzyılın Temelleri kitabının bir devam kitabı olarak tasarlamıştır.[13]

"Irkçılık, gerçekliğin yerine efsaneyi yerleştirdi; klişeleri, erdemleri ve ahlaksızlıkları ile yarattığı dünya, modernitenin karmaşasından ve zamanın koşuşturmasından bir ç��kış yolu arayanların gözleri önünde bir ütopyayı sallandıran bir masal dünyasıydı. Güneşi durağanlaştırdı ve değişimi ortadan kaldırdı. Tüm kötülüklerden, şeylerin yerleşik düzenini takdir etmekten yoksun huzursuz aşağı ırklar sorumlu tutuluyordu.

— George L. Mosse, Nihai çözüme doğru: Avrupa Irkçılığının Tarihi (1978)[14]

Kitabın özeti

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rosenberg'in Nazi ırksal teorileri, Aryan ırkının aksine Yahudi ırkının varsayılan olumsuz etkisi hakkında uydurulmuş bir biyoloji ve icat edilmiş tarih karışımından oluşmaktadır. İkincisini kuzey Avrupa'nın İskandinav halklarıyla bir tutar ve Kuzey Afrika'daki Berberileri ve Eski Mısır'ın üst sınıflarını (hepsi muhtemelen Atlantis'ten göç etmiştir) da dahil etmektedir. Rosenberg modern kültür, ahlaki ve sosyal yozlaşmanın yanı sıra yozlaşmış modern sanata da yol açan Semitik etkiler tarafından yozlaştırıldığını iddia eder. Rosenberg, yüksek ırkların alt ırklara hükmetmesi ve onlarla çiftleşmemesi gerektiğini öne sürüyordu. Nazilerin, tıpkı bir cerrahın hastalıklı bir vücuttan kanseri kesip atması gibi, Aryan olmayan unsurları acımasız ve tavizsiz bir şekilde ortadan kaldırarak ırk ruhunu saflaştırması gerektiğini iddia etmektedir. Bu argümanlar Nazi savaş suçlarını, insanlığa karşı suçları ve Holokost'u meşrulaştırmak için kullanılmıştır.

Rosenberg'in dünya tarihine ilişkin bu mitolojik yaklaşımına göre, göç eden Aryanlar çeşitli antik uygarlıklar kurmuşlar ve bu uygarlıklar daha sonra daha düşük ırklarla evlilikler nedeniyle gerilemiş ve çökmüştür. Bu medeniyetler Aryanları, eski İslam öncesi Persleri, Yunanistan'ı, Hindistan'ı ve Roma'yı içeriyordu. Roma İmparatorluğu'nun eski Cermen istilalarını, hem ırk karışımı hem de Yahudileşmiş kozmopolit Hristiyanlık tarafından bozulmuş olan uygarlığını kurtarmak olarak görmüştür. Dahası, Fransa 'da ve diğer bölgelerde Protestanlara yapılan zulümlerin, bu bölgelerdeki Aryan unsurunun son kalıntılarının da yok edilmesini temsil ettiğini ve bu sürecin Fransız devrimi ile tamamlandığını iddia etmiştir. Çağdaş Avrupa'da Protestanlığı benimseyen kuzey bölgelerini Aryan ırksal ve ruhani idealine en yakın bölgeler olarak görmüş, fakat hem Katolikliği hem de Protestanlığı Negatif Hristiyanlık olarak adlandırmış ve Protestanlığı sadece yarım bir protesto olarak görmüştür. Hristiyanlık öncesi Almanlara ve daha önceki Aryan Hristiyan kilisesine çok daha fazla saygı duyuyordu.

Houston Stewart Chamberlain ve diğer völkisch teorisyenlerini takip eden Rosenberg, İsa'nın yarı Alman olduğunu ve bunu Aryanlara ve yarı Yahudilere kadar genişlettiğini ve orijinal Hristiyanlığın, Yahudi Yehova kültüyle karıştırılmış bir Alman-Aryan dini olduğunu, ancak Tarsuslu Pavlus'un takipçileri Yahudiler tarafından yozlaştırıldığını iddia etmiştir. Mitos hem Katolik hem de Protestan karşıtıdır; Kilise'nin kozmopolitliğini ve Hristiyanlığın Yahudileştirilmiş versiyonunu Almanya'nın ruhani gerilemesindeki faktörlerden biri olarak görmektedir. Rosenberg, sapkın Markionizm ve Aryo-Pers Maniheizmi'nin sözde Yahudi karşıtı öğretilerini, gerçek, Yahudi karşıtı İsa Mesih'i daha iyi temsil eden ve İskandinav dünya görüşüne daha uygun olan öğretiler olarak vurgulamaktadır. Rosenberg , Martin Luther ve Reformasyon'u Aryan ruhunun yeniden ortaya konmasına yönelik atılmış bir adım olarak görmekle birlikte, Protestanlığa karşı çıkarak, onu Alman ruhuna yakışmayan, istilacı bir Hristiyanlık biçimi olan Şarlman'a benzeterek, yeterince ileri gitmediğini düşünmektedir.

Dinin geleceğini tartışırken, Pozitif Hıristiyanlık da dahil olmak üzere çok çeşitli biçimlere hoşgörü gösterilmesini önermiştir. Hem Yehova'nın Şahitleri hem de Wotan kültünün öldüğünü, ancak Wotan'a Alman olmasından dolayı saygı duyduğunu ve onu daha sonraki Alman filozoflarıyla eşitlediğini belirtmiştir. Bu, Rosenberg'in Cermen neopaganizmine geçtiğini hakkında yalan söyleyen Katolik Kilisesi'ni kızdırmıştır. Rosenberg bu iddiaları reddederek savunmasında Wotan'a yalnızca tarihsel bir figür olarak saygı duyduğunu belirtmiştir. Rosenberg, Hinduizm ile ilgili Hint karşıtı ırkçı yazılar yazması ile birlikte Dravid halkları ile ırksal olarak karıştırılmadığını gördüğü daha önceki biçimlerine saygı duymuştur.

Güvendiği bir diğer efsane ise eski bir Aryan vatanının anısını koruyabileceğini iddia ettiği Atlantis mitiydi:

Ve böylece bugün, uzun zamandır türetilmiş olan hipotez bir olasılık haline gelmektedir; yani, gerçek bir batık Atlantik kıtasını varsaymaksızın Atlantis olarak adlandırabileceğimiz kuzeydeki bir yaratılış merkezinden, savaşçı sürüleri bir zamanlar fethedilecek mesafe ve şekillendirilecek alan için sürekli yenilenen ve cisimleşen İskandinav özlemine itaat ederek yayılmışlardır.

Kitabın etkisi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Johannes Steizinger, "Rosenberg'in Nazi ideolojisinin oluşturulmasında önemli bir rol oynadığı aşikârdır" ve "İdeoloji, soykırıma katılım için zorunlu ancak yetersiz bir neden olarak kabul edilir" diye yazmaktadır.[15]

Nazilerin Yirminci Yüzyılın Efsanesi'ne verdiği desteğe ve Rosenberg'in Nazi ideolojisini desteklemedeki belirgin rolüne rağmen, bazı Nazi liderlerinin özelde onun mistisizmi konusunda şüpheleri bulunmaktaydı. Adolf Hitler, kitabın Nazi Partisi'nin resmi ideolojisi olarak kabul edilmemesi gerektiğini açıklamıştır [16] ve özel olarak kitabı "mistisizm" ve "saçmalık" olarak tanımlamıştır.[17] Albert Speer, Goebbels'in Alfred Rosenberg ile alay ettiğini öne sürmüştür.[18] Goebbels ayrıca kitabı "felsefi bir geğirme" olarak nitelendirmiştir.[9][19] Hermann Göring şunları söyledi: "Eğer Rosenberg karar verecek olsaydı... elimizde sadece ayin, şey, efsane ve bu türden bir dolandırıcılık olurdu." [20] Nürnberg Duruşmaları sırasında hapishane psikoloğu olan Gustave Gilbert, sorguladığı Nazi yöneticilerinden hiçbirinin Rosenberg'in eserlerini daha önce okumadığını ifade etmiştir.[21] Bununla birlikte Gilbert'in Nürnberg duruşmalarından aldığı notlar Rosenberg'in nüfuzunu tekrar tekrar ortaya koymaktadır.[22]

Öğle yemeğinde von Papen şu değerlendirmeyi yapmıştır: "Dodd ona Auschwitz Komutanı Hoess'in onun eserlerini okuduğunu bilip bilmediğini sordu. Bu elbette her şeyin can alıcı noktasıydı. Rosenberg sadece geçiştirici bir cevap verdi."

Her ne kadar Nazi devleti içinde propaganda yönetimi, sanat eserlerinin yağmalanması ve Baltık ülkeleri ile Sovyet topraklarındaki Nazi yönetiminin denetlenmesi gibi çok üst düzey görevlerde bulunmuş olsa da, Rosenberg'in kitabındaki açık Hristiyanlık karşıtı duygular, Naziler iktidara geldiğinde Rosenberg'e önemli görevler verilmesini sakıncalı hale getirmiştir. Bu hareketin kalesi olan Hamburg'da bile 1937 yılında halkın sadece %0,49'u Hristiyanlık karşıtı neopagan inanç hareketine mensup olduğunu belirtmiştir, oysa Alman Hıristiyanları ve onların Pozitif Hıristiyanlığı güçlü bir duruşa sahipti. Kitabın 1930'da yayınlanmasından sonra kitaba yapılan eleştirilerin çoğu açık Hristiyanlık karşıtı mesajından kaynaklanıyordu. Rosenberg, Katolik ve Protestan eleştirmenlere yanıt vermek üzere esere iki ek yazmıştır. İlki olan Zamanımızın Karanlık Adamları Üzerine: Yirminci Yüzyıl Efsanesini Eleştirenlere Bir Yanıt, Katolikleri ülkenin Katolik bölgelerinde ayrılıkçılığı teşvik ederek ulusal karakteri yok etmeye çalışmakla suçlamıştır.[23] İkinci yanıtı, Roma'ya Protestan Hacılar: Luther'e İhanet ve Yirminci Yüzyıl Efsanesi, modern Lütercilikğin Katolikliğe çok yakınlaştığını savunmuştur.[23]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Silberklang, David. "Roots of Nazi Ideology". Yad Vashem. 31 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2022. 
  2. ^ Viereck, Peter (12 Temmuz 2017). Metapolitics: From Wagner and the German Romantics to Hitler. 2. London, England: Routledge (2017 tarihinde yayınlandı). s. 229. ISBN 9781351505598. Erişim tarihi: 6 Kasım 2021. [...] "In molding Germany's 'psychology of frightfulness' Rosenberg wields an influence as powerful as that of the much publicized Goebbels and the much feared Himmler and his secret police." 
  3. ^ The Persecution of the Catholic Church in the Third Reich: Facts and Documents. p. 402
  4. ^ Viereck, p. 233
  5. ^ Jackson, Robert. "Summation Nuremberg War Crimes Trial". Famous Trials. Douglas Linder. 10 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2023. 
  6. ^ Viereck, p 219
  7. ^ Gilbert p. 247
  8. ^ Hexham, Irving (January 2007). "Inventing 'Paganists': a Close Reading of Richard Steigmann-Gall's the Holy Reich". Journal of Contemporary History (42): 59-78. 
  9. ^ a b Goebbels, Ralf Georg Reuth; Piper; 3-492-03183-8, p. 304; Original: "philosophischer Rülpser".
  10. ^ Eatwell, 1995, p. 119.
  11. ^ Steigmann-Gall, Richard (21 Nisan 2003). The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919–1945 (İngilizce). Cambridge, England: Cambridge University Press. s. 93. ISBN 978-1-107-39392-9. Goebbels was characteristically succinct, describing the book as an 'ideological belch.' 
  12. ^ Jackson, John; Weidman, Nadine (2005). "The Origins of Scientific Racism". The Journal of Blacks in Higher Education. 50 (Winter 2005/2006): 66-79. 3 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2023. 
  13. ^ Yahil, 1991, p. 41.
  14. ^ Mosse, George L. (1978). Toward the Final Solution. Madison, Wisconsin: University of Wisconsin Press. ss. xxxvi-xxxvii. ISBN 9780299330347. 
  15. ^ Steizinger, Johannes (2018). "The Significance of Dehumanization: Nazi Ideology and Its Psychological Consequences". Politics, Religion & Ideology. 19 (2): 139-157. doi:10.1080/21567689.2018.1425144. 
  16. ^ Hitler, Adolf; Hugh Trevor-Roper. Adolf Hitler's Secret Conversations 1941-1944, p. 400.
  17. ^ Steigmann-Gall, Richard (21 Nisan 2003). The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919–1945 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 130. ISBN 978-1-107-39392-9. 17 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2024. As he told a circle of confidants, 'What nonsense! Here we have at last reached an age that has left all mysticism behind, and now he wants to start that all over again. To think that I may some day be turned into an SS saint! [...]' 
  18. ^ Albert Speer, Erinnerungen, Frankfurt am Main / Berlin / Wien 1969, p. 139
  19. ^ Steigmann-Gall, Richard (21 Nisan 2003). The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919–1945 (İngilizce). Cambridge University Press. s. 93. ISBN 978-1-107-39392-9. Goebbels was characteristically succinct, describing the book as an 'ideological belch.' 
  20. ^ Goebbels, Ralf Georg Reuth; Piper; 3-492-03183-8, p. 304; Original: "... [wenn Rosenberg das Sagen hätte] ... gäbe es nur noch Kult, Thing, Mythos und ähnlichen Schwindel".
  21. ^ Michael, Robert. Holy Hatred: Christianity, Antisemitism, and the Holocaust. New York: Palgrave Macmillan, 2006, p. 177. 0230601987
  22. ^ Gilbert, G. M., Nuremberg diary, New American Library, 1961, p. 250.
  23. ^ a b Richard Steigmann-Gall, The Holy Reich: Nazi Conceptions of Christianity, 1919-1945, p. 128.
  • Gilbert, GM (1961) . "Nürnberg günlüğü". New York : Yeni Amerikan Kütüphanesi, 1961, c1947 430 s.
  • Top, Terence ve Bellamy, Richard (2003). Yirminci Yüzyıl Siyasi Düşüncesinin Cambridge Tarihi . Cambridge: Cambridge Üniversitesi Yayınları.0-521-56354-2ISBN 0-521-56354-2
  • Eatwell, Roger (1995). Faşizm: Bir Tarih (1995). Londra: Chatto ve Windus.0 7011 6188 4ISBN 0 7011 6188 4
  • Lukacs, John (1998). "Adolf Hitler'in Mein Kampf'ına Giriş". Houghton Mifflin Kitapları.0-395-92503-7ISBN 0-395-92503-7
  • McIver, Tom (1992). Anti-Evrim: Darwin'den Önce ve Sonra Yazılara İlişkin Bir Okuyucu Kılavuzu . Baltimore, MD: Johns Hopkins Üniversitesi Yayınları.0-8018-4520-3ISBN 0-8018-4520-3
  • Snyder, Louis L. (1998). Üçüncü Reich Crown Quarto Ansiklopedisi . Wordsworth Basımları.1-85326-684-1ISBN 1-85326-684-1
  • Viereck, Peter Robert Edwin (2003; ilk olarak 1941'de yayınlandı). Metapolitika: Wagner ve Alman Romantiklerinden Hitler'e . İşlem Yayıncıları.0-7658-0510-3ISBN 0-7658-0510-3
  • Yahil, Leni (1991). Holokost: Avrupalı Yahudilerin Kaderi, 1932-1945 . New York, NY: Oxford University Press.0-19-504523-8ISBN 0-19-504523-8
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Yirminci_Yüzyılın_Efsanesi&oldid=33807982" sayfasından alınmıştır