Walter Winchell

Walter Winchell (7 Nisan 1897 – 20 Şubat 1972), sendikalı bir Amerikan gazetesi dedikodu köşe yazarı ve radyo haber yorumcusuydu. Aslen bir vodvil sanatçısı olan Winchell, gazete kariyerine New York tabloidleri için bir Broadway muhabiri, eleştirmen ve köşe yazarı olarak başladı. 1930'larda Hearst gazete zinciri sendikasyonu ve popüler bir radyo programı ile ulusal bir üne kavuştu. Yenilikçi dedikoducu kesik kesik haber özetleri, şakaları ve Caz Çağı argo tarzıyla tanınıyordu. Biyografi yazarı Neal Gabler, popülaritesinin ve etkisinin "gazeteciliği bir eğlence biçimine dönüştürdüğünü" iddia etti.

Önce eğlence dünyasında ve Yasak dönemi yeraltı dünyasında, ardından kolluk kuvvetleri ve siyasette olağanüstü geniş temas çevresini kullanarak ünlü insanlar hakkında hem acı haberleri hem de utanç verici hikâyeleri ortaya çıkardı. Bazen sessizliği karşılığında dedikodu ticareti yapmasıyla tanınırdı. Açık sözlü tarzı onu hem korkuttu hem de hayran bıraktı. Romanlar ve filmler, 1932'deki Blessed Event oyunu ve filmi kadar erken bir tarihte, onun esprili dedikoducu köşe yazarı kişiliğine dayanıyordu. 1930'larda II. Dünya Savaşı yaklaşırken Nazizm'i yatıştırıcılara saldırdı, ardından 1950'lerde komünistlere karşı yürüttüğü kampanyada Joseph McCarthy'nin yanında yer aldı. Josephine Baker'ın ve düşmanlığını kazanan diğer kişilerin itibarına zarar verdi. Ancak zamanla McCarthy bağlantısı onu demode yaptı ve tarzı televizyon haberlerine pek iyi uyum sağlamadı.

1959'da 1920'lerde geçen polisiye dram dizisi The Untouchables'ın anlatıcısı olarak televizyona geri döndü.^[1] Yıllar boyunca iki düzineden fazla filmde ve televizyon yapımında oyuncu olarak yer aldı, bazen kendini oynadı.

Son yılları ve ölümü

1960'larda Winchell, Photoplay film dergisi için bazı köşe yazıları yazdı.^[2] 5 Şubat 1969'da oğlunun intiharını ve arkadaşı June Magee'nin hassas sağlığını gerekçe göstererek emekli olduğunu duyurdu. Magee, emekliliğinden tam olarak bir yıl sonra Phoenix, Arizona'daki bir hastanede kalp rahatsızlığı nedeniyle tedavi görürken öldü.^[3]

Winchell son iki yılını Los Angeles'taki Ambassador Hotel'de münzevi olarak geçirdi.^[4]

Winchell, 20 Şubat 1972'de Los Angeles, California'da 74 yaşında prostat kanserinden öldü. Phoenix'teki Greenwood/Memory Lawn Mortuary & Cemetery'ye gömüldü.^[5] Miami Herald'da Winchell'in yerini alan Larry King şunları söyledi:

Çok üzgündü. Winchell sonunda ne yapıyordu biliyor musun? Köşesiyle teksirlenmiş sayfaları daktilo ederek köşede dağıtıyor. İşte böyle üzüldü. Öldüğünde cenazesine sadece bir kişi geldi: kızı.^[6]

Winchell'in eski iş arkadaşlarından birkaçı gitmeye istekli olduklarını ifade ettiler, ancak kızı Walda tarafından geri çevrildiler.^[7]

Kaynakça

^ "Walter Winchell, American journalist". Encyclopædia Britannica. 14 Şubat 2018. 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2018.
^ Winchell, Walter (June 1963). "The Midnight World of Walter Winchell". Photoplay. New York, MacFadden Publications. ss. 11-15 – Internet Archive vasıtasıyla.
^ "Mrs. Winchell dies; services set Monday". The Arizona Republic. 7 Şubat 1970. s. 85. 24 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015 – Newspapers.com vasıtasıyla.
^ Wallace, David (2012). Capital of the World: A Portrait of New York City in the Roaring Twenties. Rowman & Littlefield. s. 88. ISBN 978-0762768196.
^ "Mrs. Winchell's Little Boy". Time Magazine. 26 Mart 1972. 4 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011.
^ Garvin, Glenn (25 Ocak 2007). "King reflects on his 50 years in broadcasting". Chicago Tribune. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2020.
^ Gabler 1995, s. 549.

Dış bağlantılar

Vikisöz'de Walter Winchell ile ilgili sözleri bulabilirsiniz.

IMDb'de Walter Winchell

[britannica-1] "Walter Winchell, American journalist". Encyclopædia Britannica. 14 Şubat 2018. 10 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2018.

[2] Winchell, Walter (June 1963). "The Midnight World of Walter Winchell". Photoplay. New York, MacFadden Publications. ss. 11-15 – Internet Archive vasıtasıyla.

[3] "Mrs. Winchell dies; services set Monday". The Arizona Republic. 7 Şubat 1970. s. 85. 24 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2015 – Newspapers.com vasıtasıyla.

[4] Wallace, David (2012). Capital of the World: A Portrait of New York City in the Roaring Twenties. Rowman & Littlefield. s. 88. ISBN 978-0762768196.

[5] "Mrs. Winchell's Little Boy". Time Magazine. 26 Mart 1972. 4 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2011.

[6] Garvin, Glenn (25 Ocak 2007). "King reflects on his 50 years in broadcasting". Chicago Tribune. 7 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2020.

[FOOTNOTEGabler1995549-7] Gabler 1995, s. 549.

[1]