İçeriğe atla

Salzgitter AG

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Salzgitter AG
SloganMensch, Stahl und Technologie
(İnsanlar, Çelik ve Teknoloji)
Eski ad(lar)Hüttenwerk Salzgitter AG (1953-1965)
Salzgitter Hüttenwerk AG (1965-1998)
TipHalka açık (AG)
ISINDE0006202005
EndüstriÇelik endüstrisi
ÖncülIlseder Hütte (1853-1970)
Reichswerke AG (1937-1945)
Kuruluş1858 (166 yıl önce) (1858)[1]
Genel merkeziAşağı Saksonya,
Salzgitter
,
Almanya
Hizmet alanlarıDünya çapında
Önemli kişilerGunnar Groebler (CEO)
Birgit Potrafki (CFO)
Birgit Dietze
Michael Kieckbusch
Heinz-Gerhard Wente (Denetim kurulu)
ÜrünProfil çelik
Gelir10,79 milyar avro artış (2023)[2]
Alt kuruluş(lar)
  • Salzgitter Flachstahl GmbH
  • Peiner Träger GmbH
  • DEUMU Deutsche Erz- und Metall-Union GmbH
  • Salzgitter Mannesmann Handel GmbH
    • Universal Eisen und Stahl GmbH
    • Salzgitter Mannesmann Forschung GmbH
    • Salzgitter Mannesmann GmbH
    • Mannesmann Line Pipe GmbH
    • Mannesmann Precision Tubes GmbH
    • Ilsenburger Grobblech GmbH
    • Salzgitter Mannesmann Grobblech GmbH
    • Mannesmann Grossrohr GmbH
    • Europipe GmbH
    • Hüttenwerke Krupp Mannesmann GmbH
  • KHS GmbH
  • Desma Schuhmaschinen GmbH
  • Klöckner DESMA Elastomertechnik GmbH
  • Verkehrsbetriebe Peine-Salzgitter GmbH
  • Aurubis AG
Sahibi• Salzgitter AG (%10,0)
• Aşağı Saksonya eyaleti (%26,5)
• GP Günter Papenburg AG (%26,7)
• Halka arz (%36,8) [3]
Çalışan sayısı25.183 (2023)[2]
Web sitesisalzgitter-ag.de

Salzgitter AG, Salzgitter merkezli, yassı ve profil çeliğinin üretiminde Avrupa'nın en büyük ve dünya lideri olan halka açık bir Alman holdingdir.[4] 100'den fazla iştiraki ve bağlı şirketi bulunan Grup, bir yönetim holding şirketinin şemsiyesi altında Çelik Üretimi, Çelik İşleme, Ticaret ve Teknoloji olmak üzere dört iş biriminde yapılandırılmıştır.[4]

Salzgitter Grubu, Salzgitter Flachstahl-, Ilsenburger Grobblech-, Peiner Träger GmbH ve Mannesmannröhren-Werke olmak üzere 100'den fazla şirketten oluşmaktadır. Salzgitter Grubu, yassı ve profil çeliğinin Avrupa'daki beşinci büyük üreticisi olup boru sektöründe dünya çapında lider bir konuma sahiptir.

Salzgitter AG şirketi üç farklı şirketi temsil ediyor: Birincisi, Ilseder Hütte (1853-1970), ikincisi 1962 yılında madencilik ve metalurji alanında faaliyet gösteren eski Reichswerke AG'den doğan ve 1989 yılında o zamanki Preussag tarafından devralınan Salzgitter AG; Daha sonra 1998 yılında Preussag'ın çelik bölümünün yan kuruluşu olan Preussag Stahl AG tarafından kurulan Salzgitter AG'ye geçti.

Tarihçesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
Salzgitter AG'nin Salzgitter'deki enerji santrali
1961'de yüksek fırınlar
Gece Yüksek Fırın B
Fabrika arazisindeki Salzgitter rüzgar santrali
Salzgitter anıt tableti – Salzgitte belediye binası önündeki genel görünüm
Salzgitter'deki anıt tabletin metal kabartması

Bugünkü Salzgitter AG'nin tarihi, Peine yakınlarındaki Groß Ilsede'deki Ilseder Hütte'ye kadar uzanmaktadır. 6 Eylül 1858'de kurulan AG, Almanya'nın en eski anonim şirketlerinden biridir. 1937 yılında Reichswerke Hermann Göring, Nazi devletinde çelik faaliyetlerine Salzgitter'deki aynı adlı tesiste başladı.

Hermann Göring Fabrikası'ndaki zorunlu çalışma kampı, 1942'den beri fabrika arazisinde bulunan Neuengamme toplama kampının bir alt kampı olan Salzgitter-Drütte alt kampını da içeriyordu. 3.000'e yakın tutuklu burada tutuluyordu ve Reichswerke'de çalışmak zorundaydılar. 1945 yılında kamp boşaltılıncaya kadar birkaç yüz kişi öldü. 1992 yılında Salzgitter AG fabrika arazisinde, Kent Tarihi Çalışma Grubu tarafından yönetilen bir anıt kuruldu.[5][6][7]

8 Mayıs 1945'te İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinin ardından eski "Reichswerke Hermann Göring" tesisleri Müttefik Seferi Kuvvetleri Yüksek Karargahı'nın kontrolüne verildi. İngiliz askeri hükümeti, santrali yönetmek üzere bir mütevelli heyeti atadı. 1946'dan 1951'e kadar işçiler, işçi konseyi ve IG Metall tarafından fabrikanın sökülmesine karşı şiddetli protestolar yaşandı. Bazı durumlarda personel ile İngiliz askerleri arasında çatışmalar yaşandı. İngilizlerin 20 Ocak 1951'de sökümü durdurduklarını duyurmasıyla yüksek fırın tesislerinin %75'i, çelik ve haddehane tesislerinin ise %100'ü sökülmüş durumdaydı. Geriye üç yüksek fırını olan küçük bir çelik fabrikası kaldı. 2015 yılında Salzgitter şehri, Salzgitter AG ve IG Metall yönetim kuruluyla işbirliği yaparak söküme karşı mücadeleler için bir anıt plaket dikti.[8][9]

2 Mayıs 1947'de şirket ile işçi konseyi arasında, işçi konseyine geniş katılım hakları tanıyan bir iş sözleşmesi imzalandı. Şirket ile IG Metall arasındaki ilk toplu sözleşme 11 Ekim 1948'de imzalandı.[10]

İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Reichswerke'nin Alman kısmı devlete ait Salzgitter AG'nin bir parçası haline geldi. Savaşın sona ermesinin ardından Salzgitter'deki orijinal fabrika tesisleri Müttefikler tarafından neredeyse tamamen sökülüp kaldırıldıktan sonra, 1950'lerde yeniden inşa çalışmaları başladı. 1953 yılında fabrikanın ismi Hüttenwerk Salzgitter AG olarak değiştirildi ve 1965 yılında ise Salzgitter Hüttenwerk AG olarak değiştirildi.

Salzgitter Grubu daha sonra çelik üretiminin yanı sıra madencilik, gemi yapımı, tesis mühendisliği ve yapı malzemeleri alanlarında da faaliyetlere başladı. Savaş sonrası dönemde Salzgitter şehri Salzgitter AG'nin merkezi haline geldi. Henüz genç olan Almanya Federal Cumhuriyeti'nde Salzgitter AG'nin yanı sıra VW, Büssing, Bosch ve vagon ve vagon üreticisi Linke-Hofmann-Busch (LHB) gibi şirketler de vardı. Devlete ait Salzgitter Grubu, 1962 yılında 81.000 kişiyi istihdam ediyordu ve yıllık 2,3 milyar DM ciro elde ediyordu.

1970 yılında devlete ait Salzgitter AG'nin çelik bölümü Ilseder Hütte'ye dahil edildi ve şirketin adı daha sonra Peine'de merkez ofisi bulunan Stahlwerke Peine-Salzgitter AG olarak değiştirildi; Çoğunluk hissedarı artık Salzgitter AG idi.[11] 1995 yılında Groß Ilsede sahası terk edildi.

Şirketler

[değiştir | kaynağı değiştir]

1973 yılından günümüze Salzgitter AG'nin iştiraki olmuş firmalar:[12]

1988 yılında Stahlwerke Peine-Salzgitter AG ile IG Metall arasında ücret anlaşmazlığı ortaya çıktı. Şirket, şirket toplu sözleşmesinde Alman çelik sektöründekinden daha düşük ücret artışları uygulamayı amaçlıyordu. IG Metall ise bunu reddederek işçileri uyarı grevlerine çağırdı. Aylarca süren anlaşmazlık, eski Federal Çalışma Bakanı Hans Katzer'in hakemlik kararıyla sona erdi. Salzgitter daha sonra Çelik İşverenleri Derneği'ne üye oldu ve 1989'dan bu yana kuzeybatı Alman çelik endüstrisi için toplu sözleşmeyi uyguluyor. Geçişin bir parçası olarak çalışanlara diğerlerinin yanı sıra şunlar sağlandı: 5.200 D-Mark tutarında tek seferlik ödeme.[13]

Özelleştirmeden bu yana tarih

[değiştir | kaynağı değiştir]

Daha önce devlete ait olan ve çelik üretiminin dışında başka faaliyetler de yürüten Salzgitter AG, 1 Ekim 1989'da Preussag'a satıldı. Salzgitter AG'nin özelleştirilmesinden elde edilen yaklaşık 1,3 milyar avroluk gelirle Federal Hükümet, Alman Federal Çevre Vakfı'nı (DBU) kurdu. Bu Avrupa'nın en büyük vakıflarından biri. Vakfın yıllık yaklaşık 50 milyon avroluk mal varlığından elde ettiği gelir, fonlama amaçlı kullanılabiliyor. Çelik bölümü Preussag Stahl olarak yeniden adlandırıldı ve sonraki yıllarda diğer Salzgitter şirketleri Preussag tarafından satıldı.

Preussag AG, 1998 yılında 14.000 çalışanı bulunan yan kuruluşu Preussag Stahl'ı satmayı planlıyordu. Şirketin Avusturyalı grup Voestalpine'e satılacağı öğrenildiğinde IG Metall ve işçi konseyleri protesto gösterisinde bulundu. Bu, şirketin Salzgitter'deki bağımsızlığını tehlikeye atacaktı. Bunu sağlamak için Aşağı Saksonya eyaleti ve Norddeutsche Landesbank, Preussag Stahl AG'nin hisselerinin %51'ini devraldı. Şirkete Salzgitter AG ismi verildi. Daha sonra hisselerin bir kısmı satıldı, ancak Aşağı Saksonya eyaleti Salzgitter AG'nin %26,5'ini elinde tutuyor.[14][15]

1999 baharında Salzgitter AG, Lüksemburg merkezli Arbed Group ile birleşme görüşmeleri yaptı.[16] Bu durum işçi konseyi ve IG Metall'in protestolarıyla karşılandı ve gerçekleşmedi. Salzgitter AG, 1999/2000 yıllarında eski Nazi zorunlu işçileri için tazminat fonuna katıldı. Mannesmann'ın 2000 yılında Vodafone tarafından satın alınmasının ardından Salzgitter Grubu, dikişsiz ve kaynaklı çelik boruların dünya lideri tedarikçisi Mannesmannröhren-Werke'yi sembolik bir bedel olan 1 avro karşılığında satın aldı.

Haziran 2006'da Arcelor Grubu'na ait olan Flachform Stahl GmbH, Schwerte'deki çelik servis merkezi, Salzgitter şirketi Stahl-Service-Center (SSC) Hövelmann & Lueg GmbH (şimdiki adıyla Salzgitter Mannesmann Stahlservice GmbH[17]) tarafından devralındı. Bu adımla, Salzgitter Grubu'nun küresel satış ağı olan Salzgitter Mannesmann Handel GmbH'nin çelik ticareti faaliyetleri yurt içinde genişletildi. 8 Ağustos 2006'da Fransız pipo üreticisi Vallourec'in azınlık hissesi borsada satıldı ve 900 milyon avronun üzerinde kâr elde edildi. Mart 2007'de duyurulan Klöckner-Werke'nin %78 hissesinin satın alınmasıyla grup, yüksek oranda döngüsel çelik sektörüne olan bağımlılığını azaltmayı ve yeni faaliyetler ekleyerek faaliyet yelpazesini genişletmeyi amaçlıyordu.[18] Bunun üzerine 2008 yılında SIG Beverages satın alındı. Önceki yıllarda, 480 çalışanı olan SIG Grubunun bu bölümü, germeli üfleme kalıplama teknolojisi ve bariyer teknolojisinin geliştirilmesi yoluyla daha düşük malzeme tüketimi ve bira ve meyve sularının plastik kaplara doldurulması için koşullar yaratmıştı.[19][20]

Salzgitter, 2021 stratejisinin bir parçası olarak yeni bir ısıl işlem hattı için Ilsenburger Grobblech GmbH'ye ve yeni bir sıcak daldırma galvanizleme tesisi için Salzgitter Flachstahl GmbH'ye üç haneli milyon dolarlık yatırım yaptı. 2017 yılında duyurulan yatırımların tamamlanması ve tesislerin 2020 yılına kadar tamamlanması planlanıyordu.[21][22]

Salzgitter, Hannover Messe 2018'de CO2-nötr çelik üretimi için bir proses sunan ilk çelik şirketiydi: SALCOS - Salzgitter Düşük COCO2 Çelik Üretimi. İşlem, demir cevherini azaltmak için kömür yerine "yeşil" hidrojen kullanılmasını içeriyor. Salzgitter AG, tüm sahayı 2033 yılına kadar CO2-nötr hale getirmeyi planladı.[23]

Haziran 2020'de Salzgitter, Wilhelmshaven'ın derin su limanında akış yukarısında hidrojen elektrolizi olan bir demir cevheri doğrudan indirgeme tesisi için bir fizibilite çalışmasının hazırlandığını duyurdu.[24]

Kasım 2020'de Salzgitter, Peine tesisinde ilk "yeşil" çelik levhanın üretildiğini duyurdu.[25] Bu, Peine elektrikli çelik fabrikasında işlenen hurdadan geri dönüştürülmüş çeliktir. Bu ürünlerin CO2 ayak izinin konvansiyonel üretime göre %75 daha az olduğu belirtiliyor. Şirket uzun vadede hidrojen bazlı doğrudan indirgemeye geçmeyi planlıyor.[26]

Şubat 2024'te Mannesmann Stainless Tubes GmbH, 135 milyon avroya İtalyan şirketi Cogne Acciai Speciali'ye satıldı.[27]

Yıllara göre Ciro, Kâr ve çalışan Sayısı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Şirketin temel rakamları şu şekilde gelişti:[28]

Yıllar 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Satışlar (milyon avro) 8.990 9.278 8.547 7.091 9.767 12.553 10.791
Vergi sonrası kâr (milyon avro) 136 273 −378 −292 546 1.060 146
Çalışan sayısı 25.074 25.363 25.227 24.416 24.255 24.569 25.183

Hisse ve Ortaklar

[değiştir | kaynağı değiştir]

(Kasım 2024 itibarıyla):[3]

Hisse Ortak
%10,0 Salzgitter AG
%26,5 Aşağı Saksonya Eyaleti
%26,7 GP Günter Papenburg AG
%14,4 Bireysel yatırımcılar
%15,4 Kurumsal yatırımcılar
%7.0 Diğer hissedarlar

22 Aralık 2008'de Salzgitter hissesi DAX'a yükseltildir,[29] 21 Haziran 2010'da MDAX'a geri döndü[30] ve 18 Mart 2019'da SDAX'a düşürüldü.[31]

5 Kasım 2024 tarihinde GP Papenburg AG ve Remondis'in yan kuruluşu TSR Recycling GmbH & Co. KG'den oluşan bir konsorsiyum, gönüllü devralma teklifinde bulunmayı planladıklarını duyurdu. Kabul, teklif edilen payın %45'i artı 1'i oranında pay alınması şartına bağlıdır. Konsorsiyum böylece şirkette çoğunluğa sahip olacak, zira hisselerin %10'u Salzgitter AG'nin kendisine ait ve dolayısıyla genel kurulda oy kullanma hakları yok.[32]

İştirakler ve Hisse oranı

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Salzgitter Flachstahl GmbH (%100)
  • Peiner Träger GmbH (%100)
  • DEUMU Deutsche Erz- und Metall-Union GmbH (%100)
  • Salzgitter Mannesmann Handel GmbH (%100)
    • Universal Eisen und Stahl GmbH (%100)[33]
    • Salzgitter Mannesmann Forschung GmbH (%100)
    • Salzgitter Mannesmann GmbH (%100)
    • Mannesmann Line Pipe GmbH (%100)
    • Mannesmann Precision Tubes GmbH (%100)
    • Ilsenburger Grobblech GmbH (%100)
    • Salzgitter Mannesmann Grobblech GmbH (%100)
    • Mannesmann Grossrohr GmbH (%100)
    • Europipe GmbH (%50)
    • Hüttenwerke Krupp Mannesmann GmbH (%30)
  • KHS GmbH (%100)
  • Desma Schuhmaschinen GmbH (%100)
  • Klöckner DESMA Elastomertechnik GmbH (%100)
  • Verkehrsbetriebe Peine-Salzgitter GmbH (%100)
  • Aurubis AG (%29,9)

Nisan 2019 itibarıyla[34][35]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Der Salzgitter-Konzern: eine wechselvolle Geschichte" (Almanca). salzgitter-ag.com. Erişim tarihi: 9 Mart 2025. 
  2. ^ a b Bundesanzeiger: Konzernabschluss zum Geschäftsjahr vom 01.01.2023 bis zum 31.12.2023, abgerufen am 10. September 2024.
  3. ^ a b "Aktionärsstruktur" (Almanca). salzgitter-ag.com. Erişim tarihi: 9 Mart 2025. 
  4. ^ a b "Geschäftsbereiche" (Almanca). salzgitter-ag.com. Erişim tarihi: 2 Mart 2025. 
  5. ^ Arbeitskreis Stadtgeschichte e. V., Salzgitter. "Gedenk- und Dokumentationszentrum KZ Drütte" (Almanca). 
  6. ^ IG Metall Salzgitter, Ein halbes Jahrhundert. Beiträge zur Geschichte der IG Metall Salzgitter. Ein Lese-Bilder-Buch., VSA Verlag, Hamburg, Datum: 2003, S.75 bis 96}}
  7. ^ Gerd Wysocki, Zwangsarbeit im Stahlkonzern. Salzgitter und die Reichswerke Hermann Göring 1937–1945, Magni Buchladen, Braunschweig, Datum: 1982
  8. ^ Horst A. Wessel, Stahl und Technologie. Die Geschichte der Salzgitter AG 1958–2008, Salzgitter AG, SZST, Salzgitter, Datum: 2008, S.273–276
  9. ^ IG Metall Salzgitter, Ein halbes Jahrhundert. Beiträge zur Geschichte der IG Metall Salzgitter. Ein Lese-Bilder-Buch, VSA Verlag, Hamburg, Datum: 2003, S.43–74
  10. ^ Horst A. Wessel, Stahl und Technologie, Die Geschichte der Salzgitter AG 1895 bis 2008, Salzgitter AG, SZST, Salzgitter, Datum: 2008, S.280
  11. ^ Salzgitter AG: Von der Ilseder Hütte zur Salzgitter AG – Modernisierung, Wachstum und Kooperation
  12. ^ Die Salzgitter-Gruppe, Mitarbeiter-Zeitschrift der Salzgitter AG, Heft 3/73, S. 14/15
  13. ^ IG Metall Bezirksleitung Hannover, Geschäftsbericht 1987 bis 1989, Ort: Hannover, Datum: 1999, S.79–83
  14. ^ IG Metall Bezirksleitung Hannover, Geschäftsbericht 1996 bis 1999, Ort: Hannover, Datum: 2000, S.71 bis 72
  15. ^ IG Metall Salzgitter, Ein halbes Jahrhundert. Beiträge zur Geschichte der IG Metall Salzgitter. Ein Lese-Bilder-Buch, VSA Verlag, Ort: Hamburg, Datum: 2003, S.149–180
  16. ^ "Manager-Magazin" (Almanca). www.manager-magazin.de. 12 Şubat 1999. 
  17. ^ "Salzgitter AG: Konzernbericht 2013, Abschnitt Strategische Ausrichtung nach Geschäftsbereichen" (Almanca). salzgitter-ag.com. 2013. 
  18. ^ Salzgitter übernimmt 78 % der Klöckner-Werke Aktien und erhöht Beteiligung auf 83 %. 5. Juli 2007
  19. ^ Christian Braun (2008-01-16). "SIG Beverages verstärkt Geschäft mit Abfüll- und Verpackungsanlagen". Finanz und Wirtschaft (Almanca). 
  20. ^ "Salzgitter: Plasmax ebenfalls Teil der SIG Beverages-Übernahme". Kunststoffweb (Almanca). 2008-05-30. 
  21. ^ Großinvestition: Salzgitter AG investiert 150 Millionen in Grobblech – Braunschweiger Zeitung, abgerufen am 5. Juni 2018
  22. ^ Großinvestition: Bau dritter Feuerverzinkungsanlage. Pressemeldung Salzgitter AG, abgerufen am 5. Juni 2018
  23. ^ Handelsblatt, Salzgitter will ersten Hochofen bis 2026 schließen, Datum, 2022-05-31}}
  24. ^ https://www.onvista.de/news/dgap-news-salzgitter-ag-salzgitter-ag-vereinbart-machbarkeitsstudie-fuer-eisenerz-direktreduktion-am-standort-wilhelmshaven-deutsch-372503573 [yalın URL]
  25. ^ PresseBox (c) 2002–2020. "Erste Bramme für Grünen Flachstahl erfolgreich produziert, Salzgitter AG, Pressemitteilung – PresseBox" (Almanca). 
  26. ^ Olivia Höner. "Wie die Salzgitter AG ihr Stahlwerk auf grünen Wasserstoff umrüsten will" (Almanca). 
  27. ^ "Der Stahlkonzern Salzgitter verkauft seine Tochter Mannesmann Stainless Tubes-Gruppe (MST) mit Sitz in Mülheim an der Ruhr". finanzen.at (Almanca). 2024-02-20. 
  28. ^ "Salzgitter Umsatz, Kennzahlen, Bilanz/GuV" (Almanca). 
  29. ^ "Entscheid beiersdorf und Salzgitter steigen". handelsblatt.com (Almanca). Aralık 2008. Erişim tarihi: 4 Aralık 2008. 
  30. ^ "Dax neuordnung teure einkaeufe fuer". wiwo.de (Almanca). 2024-05-03. Erişim tarihi: 2024-05-03. 
  31. ^ "Salzgitter und Schaeffler steigen aus dem M-Dax ab". faz.net (Almanca). 2019-03-06. Erişim tarihi: 2019-03-19. 
  32. ^ "Zwei Familienfirmen greifen nach der Salzgitter AG". handelsblatt.com (Almanca). 2025-03-02. Erişim tarihi: 2025-03-02. 
  33. ^ universal-stahl.de: Firmendaten
  34. ^ "Konzernstruktur" (PDF). Salzgitter AG (Almanca). Erişim tarihi: 2020-02-05. 
  35. ^ "Geschäftsbericht 2017" (PDF). Salzgitter AG (Almanca). Erişim tarihi: 2018-04-27. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Salzgitter AG ile ilgili ortam dosyaları mevcuttur.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Salzgitter_AG&oldid=35092352" sayfasından alınmıştır