John Christie (seri katil)

John Christie
Doğum adı	John Reginald Halliday Christie
Diğer ad(lar)ı	Londra Canavarı
Doğum	8 Nisan 1899(1899-04-08) Northowram, West Riding of Yorkshire
Ölüm	15 Temmuz 1953 (54 yaşında) HM Pentonville Hapishanesi, Londra
Ceza	İdam
Kurbanların sayısı	8
Cinayetlerin süresi	24 Ağustos 1943-6 Mart 1953
Cinayet yöntemi	İple boğma
Tutuklama tarihi	31 Mart 1953

John Reginald Halliday Christie, (d. 8 Nisan 1899, Northowram - ö. 15 Temmuz 1953, London) İngiliz seri katil ve tecavüzcüdür. 1940'larda ve 1950'lerin başında eşi Ethel dahil en az sekiz kadını Londra, Notting Hill, 10 Rillington Place adresindeki evinde boğarak öldürdü.

John Christie, 8 Nisan 1899'da Halifax yakınlarındaki Northowram'da yedi çocuklu bir ailenin altıncı çocuğu olarak doğdu. Babası Ernest John Christie ile sorunlu bir ilişkisi vardı. Babası çocuklarına karşı çok az duygu gösteren, katı ve iletişimsiz bir adamdı. 24 Mart 1911'de, Christie'nin büyükbabası David Halliday, uzun bir hastalığın ardından Christie'nin evinde 75 yaşında öldü. Christie büyükbabasının cesedini bir sehpanın üzerinde yatarken görmenin ona güç ve esenlik hissi verdiğini söyledi.

Christie, 11 yaşındayken Halifax Ortaokulundan burs kazandı ve burada en sevdiği ders matematik, özellikle de cebirdi. Tarih dersinde de iyiydi.^[1] Daha sonra IQ'sunun 128 olduğu tespit edildi.^[2] 22 Nisan 1913'te okulu bıraktı ve bir sinema salonunda işe girdi.^[3]

Daha sonraki yaşamında, Christie'nin çocukluk arkadaşları onun "tuhaf bir çocuk" olduğunu ve "kendi halinde yaşadığını" belirttiler.^[4] İktidarsızlık sorunu ergenlik döneminde başladı; ilk seks girişimleri başarısızlıkla sonuçlanmış ve arkadaşları tarafından "Reggie-No-Dick" ve "Can't-Do-It-Christie" olarak adlandırılmıştır. Christie'nin cinsel sorunları ömür boyu sürdü; çoğu zaman sadece fahişelerle ilişkiye girebiliyordu. (Otopsi raporunda Christie'nin cinsel organlarının fiziksel olarak normal olduğu ortaya çıkmıştır.)^[5]

Eylül 1916'da I. Dünya Savaşı sırasında Christie İngiliz Ordusu'na katıldı; 12 Nisan 1917'de piyade olarak hizmet etmek üzere 52. Nottinghamshire ve Derbyshire Alayı'na çağrıldı. Nisan 1918'de alay Fransa'ya gönderildi ve burada Christie, Wellington Dükü Alayı'na işaretçi olarak atandı.

Sonraki Haziran ayında Christie bir hardal gazı saldırısında yaralandı ve Calais'deki bir askerî hastanede 1 ay yattı. Daha sonra bu saldırının kendisini 3 yıl boyunca kör ve dilsiz bıraktığını ve yüksek sesle konuşma yeteneğini kalıcı olarak etkilediğini iddia etti. Ludovic Kennedy, Christie'nin körlüğüne dair hiçbir kayıt bulunmadığını ve hastaneye kaldırıldığında sesini kaybetmiş olabileceğini ancak eğer dilsiz kalmış olsaydı hastaneden taburcu edilmeyeceğini söyledi.^[6] Kennedy, yüksek sesle konuşamamasının gazın kalıcı bir toksik etkisinden ziyade gaza karşı psikolojik bir tepki olduğunu öne sürdü.^[7] Bu tepki ve Christie'nin saldırının etkilerini abartması, dikkat ve sempati çekme amacıyla hastalık belirtilerini abartma eğiliminde olan histrionik kişilik bozukluğuna sahip olmasından kaynaklanmaktaydı.^[8]

Christie, 22 Ekim 1919'da ordudan terhis edildi. 13 Aralık 1923'te Kraliyet Hava Kuvvetleri'ne katıldı ancak 15 Ağustos 1924'te tekrar terhis edildi.

Christie, 10 Mayıs 1920'de Bradfordlu Ethel Simpson ile evlendi. Evlenmesinden sonra da fahişelerle ilişkiye girmeye devam etti. Evliliğin başlarında Ethel düşük yaptı. Dört yıllık evlilikten sonra çift ayrıldı. O yıl Ethel ve kardeşleri Sheffield'a taşındı. 1923'te Christie Londra'ya taşındı; Christie sonraki on yılın çoğunu hapishanede geçirirken Ethel, akrabalarıyla birlikte Yorkshire'da kaldı. 1934'te Christie serbest bırakıldı ve çift yeniden bir araya gelip 10 Rillington Place'e taşındı.^[9]

Ethel ile evliliğinin ilk on yılında, Christie birkaç suçtan tutuklandı. 10 Ocak 1921'de Halifax'ta posta memuru olarak çalışmaya başladı ve ilk suçu 20 Şubat ve 26 Mart tarihlerinde posta emirleri çalmak oldu; 12 Nisan 1921'de üç ay hapis cezasına çarptırıldı.^[10] Cezasını HM Manchester Hapishanesinde çekti ve 27 Haziran 1921'de serbest bırakıldı. Christie, 15 Ocak 1923'te sahtecilik ve darp suçlarından tutuklandı; bu suçlardan biri için kefaletle serbest bırakıldı ve diğeri için on iki ay denetimli serbestlik aldı. 1924 yılı içinde iki hırsızlık suçundan tekrar tutuklandı ve 22 Eylül 1924'te HM Wandsworth'ta ardışık olarak üç ve altı ay hapis cezası aldı. 13 Mayıs 1929'da, iki yıldan fazla bir süre kamyon şoförü olarak çalıştıktan sonra, 6 Almeric Road, Battersea'de birlikte yaşadığı Maud Cole'a saldırmak suçundan tutuklandı ve altı ay ağır iş cezasına çarptırıldı; Cole'a bir kriket sopası ile vurmuştu ve yargıç bu durumu “ölümcül bir saldırı” olarak nitelendirdi, bu nedenle tekrar HM Wandsworth Hapishanesine gönderildi.^[9] Son olarak, araç hırsızlığı suçundan tutuklandı ve 1 Kasım 1933'te üç ay hapis cezasına çarptırıldı ve yine HM Wandsworth Hapishanesine gönderildi.^[11]

Christie cinayetlerini 1943 ile 1953 arasındaki on yıllık bir süre boyunca, kurbanlarını evdeki karbonmonoksit içeren gazla bayılttıktan sonra boğarak işledi; bazılarına baygınken tecavüz etti.

Christie'nin öldürdüğünü itiraf ettiği ilk kişi, ara sıra masraflarını karşılamak için fuhuş yaparak gelirini artıran 21 yaşındaki Avusturyalı silah fabrikası işçisi Ruth Fuerst'ti.^[12] Christie, 24 Ağustos 1943'te Fuerst'i seks yapmak için evine davet etti. Daha sonra Fuerst'ı bir iple boğarak öldürdü. Başlangıçta Fuerst'in cesedini oturma odasının döşeme tahtalarının altına sakladı, ardından ertesi akşam arka bahçeye gömdü.

Ertesi yıl Acton radyo fabrikasında katip olarak yeni bir iş buldu. Orada ikinci kurbanı meslektaşı Muriel Amelia Eady ile tanıştı.^[13] 7 Ekim 1944'te Eady'yi bronşitini iyileştirebilecek "özel bir karışım" hazırlayacağı vaadiyle evine davet etti.^[14] Eady, karışımı bir tüp aracılığıyla bir kavanozdan soluyacaktı. Karışım aslında Christie'nin evdeki gaz kokusunu gizlemek için kullandığı Friar's Balsam'dı. Eady oturup sırtı dönük olarak tüpten karışımı soluduktan sonra Christie gaz musluğuna bağlı kavanozun içine ikinci bir tüp yerleştirdi. Eady nefes almaya devam ederken evdeki gazı içine çekti ve kısa bir süre sonra bayıldı; 1940'larda evdeki gaz %15 Karbonmonoksit içeriğine sahip Kömür gazıydı. Christie, Eady'yi Fuerst'in yanına gömmeden önce tecavüz etti ve boğdu.

1948 yılında Timothy Evans ve eşi Beryl, 10 Rillington Place'in en üst katındaki daireye taşındılar ve Beryl, Ekim ayında kızları Geraldine'i doğurdu. 1949'un sonlarında Evans polise eşinin öldüğünü söyledi. Binada yapılan ilk aramada polis Beryl'ın cesedini bulamadı, ancak daha sonra yapılan aramada Beryl ve Geraldine'in cesetleri açık havadaki bir çamaşırhanede ortaya çıktı. Beryl'in cesedi önce bir battaniyeye, daha sonra da bir masa örtüsüne iki kez sarılmıştı. Otopsi raporu, hem anne hem de kızının boğularak öldüğünü ve Beryl'in ölmeden önce yüzündeki morluklardan da anlaşılacağı üzere fiziksel saldırıya uğradığını ortaya çıkardı. Evans ilk başta, Christie'nin eşini başarısız bir kürtaj operasyonunda öldürdüğünü iddia etti, Suçlandıktan sonra Evans itirafını geri çekti ve bir kez daha Christie'yi bu kez her iki cinayetle de suçladı. 11 Ocak 1950'de Evans, kızını öldürmekten yargılandı, savcılık karısını öldürmekle ilgili ikinci bir suçlamayı takip etmemeye karar verdi.^[15] Christie, savcılığın baş tanığıydı: Evans'ın suçlamalarını reddetti ve kendisi ile karısı arasındaki tartışmalara ilişkin ayrıntılı ifadeler verdi.^[16] Jüri, Christie'nin hırsızlık ve şiddete ilişkin sabıka kaydının açığa çıkmasına rağmen Evans'ı suçlu buldu. Evans'ın başlangıçta 31 Ocak'ta asılması planlanıyordu ancak itiraz edildi. 20 Şubat'taki itirazı başarısızlıkla sonuçlandıktan sonra Evans, 9 Mart 1950'de HM Pentonville Hapishanesinde asılarak idam edildi.^[17] Evans'ın duruşması sırasında Christie, 21 Mayıs 1946'da Posta Tasarruf Bankası'nda 2. Sınıf Katip olarak bir iş bulmuş ve Kew'de çalışıyordu. Geçmiş sabıka kaydı ortaya çıkınca Nisan 1950'de oradaki görevinden alındı.

14 Aralık 1952 sabahı Christie, Ethel'i yatakta boğarak öldürdü. Ethel, en son iki gün önce halkın önünde görülmüştü.^[18] Christie, karısının ortadan kaybolmasını açıklamak ve daha fazla soruşturma yapılması olasılığını azaltmak için çeşitli hikayeler uydurdu. Sheffield'deki akrabalarından gelen bir mektuba yanıt olarak Ethel'in romatizma hastası olduğunu ve kendi başına yazamadığını belirtti; komşularından birine Sheffield'deki akrabalarını ziyaret ettiğini anlattı; bir başkasına Birmingham'a gittiğini söyledi.^[19] Christie 6 Aralık 1952'de işinden istifa etmişti ve o zamandan beri işsizdi. Kendini geçindirmek için, Ethel'in nikah yüzüğünü, saatini ve aldığı mobilyaları sattı. 23 Ocak'tan 20 Mart'a kadar haftalık işsizlik maaşını aldı. 26 Ocak 1953'te Christie, karısının imzasını taklit etti ve banka hesabını boşalttı.^[20] 27 Şubat 1953'te Christie, karısının bazı kıyafetlerini sattı. Ayrıca 7 Mart'ta Bradford Clothing and Supply Company'den 8 sterlinlik bir çek aldı.

19 Ocak ile 6 Mart 1953 tarihleri arasında Christie, 10 Rillington Place'e davet ettiği üç kadını daha öldürdü: Kathleen Maloney, Rita Nelson ve Hectorina MacLennan. Maloney, Ladbroke Grove bölgesinden bir fahişeydi. Nelson Belfast'tan Ladbroke Grove'daki kız kardeşini ziyaret etmek için gelmişti ve Christie ile karşılaştığında altı aylık hamileydi.^[21] Christie, erkek arkadaşı Alex Baker ile Londra'da yaşayan MacLennan ile ilk kez bir kafede tanıştı. Üçü de bundan sonra birkaç kez daha buluştu ve Christie, MacLennan ve Baker'ın kalacak yer ararken Rillington Place'de kalmasına izin verdi. Başka bir zaman Christie, MacLennan'la tek başına konuştu, onu kendi dairesine geri dönmeye ikna etti ve MacLennan'ı orada öldürdü. Daha sonra MacLennan'ı aramak için Rillington Place'e gelen Baker'ı onu görmediğine ikna etti. Christie birkaç gün boyunca bu iddiayı sürdürdü ve MacLennan'ın nerede olduğuna dair bir haber olup olmadığını öğrenmek ve onu aramasına yardım etmek için düzenli olarak Baker'la buluştu.^[22]

Christie'nin tutuklanmasının ardından, Evans'ın suçlarını işlediği iddia edilen evde yaşayan Christie'nin ifadesine dayanarak idam edilen Timothy Evans'ın önceki duruşmasıyla ilgili önemli tartışmalar yaşandı. Christie, Beryl'in cinayetini itiraf etti ve Geraldine'in cinayetini itiraf etmemesine rağmen, geniş çapta her iki cinayetten de suçlu kabul edildi. Bu, Evans'ın davasının adaletsizliği konusunda şüphe uyandırdı ve suçsuz bir kişinin asılmış olma olasılığını artırdı.

İçişleri Bakanı David Maxwell-Fyfe Evans'ın suçsuz olup olmadığını ve bir adaletsizlik olup olmadığını belirlemek üzere John Scott Henderson'dan soruşturma yapmasını istedi. Henderson, Evans'ın infazından önce Christie'yi ve polis soruşturmalarına dahil olan diğer 20 tanığı sorgulamıştır. Sonuç olarak, Evans'ın cinayetlerden suçlu olduğuna karar vermiştir.

Bu tartışma, Parlamento'da Evans'ın suçsuzluğuna dair soruların devam etmesine neden oldu; gazetelerde kampanyalar ve benzer iddialar içeren kitaplar yayımlandı. Henderson soruşturmayı çok kısa bir süre zarfında kapatması ve Evans'ın suçsuz olma olasılığına karşı önyargılı olması nedeniyle eleştirildi.^[23]

Bu belirsizlik, Yüksek Mahkeme yargıcı Sir Daniel Brabin tarafından başkanlık edilen ikinci bir soruşturmaya yol açtı; bu soruşturma 1965–1966 kışında gerçekleştirildi. Brabin, her iki davadaki birçok delili yeniden inceledi ve Evans'ın suçsuzluğuna dair bazı argümanları değerlendirdi. Sonuç olarak, Evans'ın karısını öldürdüğünün "büyük olasılıkla" doğru olduğunu, ancak kızını öldürmediğini, bu cinayetten Christie'nin sorumlu olduğunu belirtti. Christie'nin Geraldine'i öldürmesinin muhtemel nedeni, Geraldine'in varlığının Beryl'in kaybolmasını dikkat çekici hale getireceği ve bu durumun Christie'nin diğer cinayetlerinin de bulunma riskini artırmasaydı. Evans'ın cesedi daha sonra çıkarıldı ve ailesine geri verildi; aile, onu özel bir mezara yeniden gömdü. Birleşik Krallık'ta idamla ilgili tartışmalar zaten vardı. Evans'ın idamı ve diğer tartışmalı davalar, Birleşik Krallık'ta ölüm cezasının kaldırılmasında önemli bir rol oynadı.

Ocak 2003'te İçişleri Bakanlığı, Evans'ın üvey kız kardeşi Mary Westlake ve kız kardeşi Eileen Ashby'ye duruşmadaki yanlış karar nedeniyle tazminat ödedi.

Christie başlangıçta polis sorgusu sırasında yalnızca oturma odasındaki döşeme tahtasının altına gömdüğü kadınları ve karısını öldürdüğünü itiraf etti. Arka bahçeye gömdüğü cesetlerin bulunduğunu öğrenince bu cinayetlerin de sorumluluğunu kabul etti. 27 Nisan 1953'te, Timothy Evans'ın 1949'daki polis soruşturması sırasında suçlandığı Beryl Evans cinayetini itiraf etti, ancak Geraldine'i öldürdüğünü reddetti. 5 Haziran 1953'te Christie, Eady ve Fuerst cinayetlerini de itiraf etti ve bu, polisin cesetlerin yerini tespit etmesine yardımcı oldu. Christie yalnızca karısı Ethel'i öldürmekten yargılandı. Duruşması 22 Haziran 1953'te Evans'ın üç yıl önce yargılandığı mahkemede başladı.^[24] Christie, savunmasında kendisinin deli olduğunu ve olayları hatırlamadığını iddia etti.^[25] Christie'yi değerlendiren HM Brixton Hapishanesi doktoru Dr. Matheson, iddia makamı tarafından tanık olarak çağrıldı. Christie'nin Histrionik kişilik bozukluğuna sahip olduğunu ancak deli olmadığını ifade etti. Jüri Christie'nin savunmasını reddetti ve 85 dakika süren müzakerenin ardından onu suçlu buldu. Yargıç Finnemore tarafından idam cezasına çarptırıldı. 29 Haziran 1953'te Christie, cezaya itiraz etmeyeceğini açıkladı. 2 Temmuz'da Evans'ın annesi Christie'ye bir mektup yazarak ondan "her şeyi itiraf etmesini" istedi. 8 Temmuz 1953'te milletvekili George Rogers, cinayetler hakkında Christie ile 45 dakikalık bir röportaj yaptı. Ertesi gün Christie, Scott Henderson'ın cinayetlerle ilgili yürüttüğü soruşturma hakkında konuştu. Dört gün sonra İçişleri Bakanı David Maxwell-Fyfe, Christie'nin cezasının ertelenmesi için tıbbi veya psikolojik olarak herhangi bir gerekçe bulunmadığını söyledi.

Christie'nin hücredeyken son ziyaretçileri arasında, 13 Temmuz'da eski ordu arkadaşı Dennis Hague, hapishane müdürü ve Christie'nin kız kardeşi Phyllis Clarke da vardı; her ikisi de onu idamından önceki gece ziyaret etti. George Rogers da idamından önceki gece Christie ile ikinci kez konuşmak istedi ancak Christie onunla tekrar görüşmeyi reddetti. Hem Hague hem de Clarke Christie'nin ölmeye razı olduğunu düşündüğünü söyledi.

Christie, 15 Temmuz 1953 sabahı HM Pentonville Hapishanesinde idam edildi. Cellatı, Evans'ı asan Albert Pierrepoint'ti. İnfazın ardından Christie'nin naaşı, Birleşik Krallık'ta idam edilen mahkûmlar için standart uygulama olduğu gibi, hapishanenin yakınındaki isimsiz bir mezara gömüldü.

• Kennedy, Ludovic (1961). Ten Rillington Place. Londra. ISBN 9780586034286.