II. Agapetus

Papa
II. Agapetus
Papa; II. Agapetus
Roma Piskoposu
	II. Agapetus'un 16. yüzyıl tasviri
Kilise	Katolik Kilisesi
Papalık başlangıcı	10 Mayıs 946
Papalık bitişi	8 Kasım 955
Önce gelen	II. Marinus
Sonra gelen	XII. Ioannes
Doğum adı	Agapetus
Doğum	911 civarı; Roma, Papalık Devleti
Ölüm	8 Kasım 955; Roma, Papalık Devleti
Milliyet	Romalı
	Adı Agapetus olan diğer papalar

Papa II. Agapetus (ö 8 Kasım 955) 10 Mayıs 946'dan ölümüne kadar Roma piskoposu ve Papalık Devleti'nin yöneticisidir. Roma princeps adayı olan Spoleto'lu II. Alberico adayı olarak papalık dönemi papalığı, Saeculum obscurum olarak bilinen dönemde gerçekleşmişitir.

Papalığı

II. Marinus ölümünden sonra 10 Mayıs 946'da papa seçilmiştir. Spoleto'lu II. Alberico tarafından yönetilen bağımsız bir Roma Cumhuriyeti'nin varlığı, Agapetus'un Roma ve Papalık Devleti'nde herhangi bir dünyevi veya laik güç kullanmasının engellendiği anlamına geliyordu. II. Berengar ile I. Otto arasındaki İtalya Krallığı mücadelesi, Alberico'nun Roma ve Agapetus üzerinde tam kontrol sahibi olmasına olanak sağladı; bu da papanın büyük ölçüde kilisenin iç işlerini yönetmekle sınırlı olduğu anlamına geliyordu.^[1] Hatta Agapetus'un 951 yılında Otto'yu İtalya'nın iç işlerine karışmaya davet etmesi bile, Berengar'ın giderek artan gücünden endişe duyan Alberico'nun kışkırtmasıyla gerçekleşmişti. Ancak Otto'nun elçileri olan Mainz ve Chur piskoposları, Otto'nun Roma'da kabulü ve diğer daha önemli konuları görüşmek üzere papaya gönderildiklerinde Alberic tarafından geri çevrildiler.^[2]

Agapetus, Reims Piskoposluğu'nun işgali konusundaki anlaşmazlığa müdahale etmek zorunda kalmıştır. Haziran 948'de Ingelheim'da rakip davacılar olan Vermandois'li Hugues ve Reims'li Artald'ın haklarını çözmek için bir sinod toplanması emrini vermiştir. Temsilcisi Bomarzo'lu Marinus'u kendi adına hareket etmesi için gönderirken, Agapetus da bir dizi piskoposa mektup yazarak onlardan konseyde hazır bulunmalarını istemiştir.^[3] Papa, elçisi aracılığıyla Fransa Kralı IV. Louis'e desteğini göstermiş ve Artald'ın Reims piskoposu olarak yeniden atanması konusunda desteğini bildirmiştir.^[4] Bu konseyi Trier'de bir başka konsey izlemiş ve Agapetus'u yine Bomarzo'lu Marinus temsil etmiştir. 949 yılında Agapetus, Roma'da bir sinod toplayarak iki konseyin kararlarını onaylamıştır. Eski piskopos Hugh'u kınamış ve babası Vermandois Kontu II. Herbert'i Kral IV. Louis'e muhalefeti nedeniyle aforoz etmiştir.^[5]

Hem Fransa Kralı IV. Louis'in hem de Almanya Kralı I. Otto'nun talepleri üzerine Agapetus, kendi krallıkları içindeki manastırlara ve rahibe manastırlarına ayrıcalıklar tanımıştır. Ayrıca, sonunda Mainz'lı William'ın baskısı nedeniyle iptal edilen, Almanya'daki piskoposlukları yeniden yapılandırma planlarına da sempatiyle bakıyordu.^[6] 948 civarında Agapetus, papa yerine Danimarka ve diğer kuzey Avrupa ülkelerindeki piskoposları takdis etme hakkını Hamburg Başpiskoposuna vermiştir.^[7] Papa'nın ayrıca, artık efsanevi kabul edilen Frode adlı bir Danimarka kralı tarafından krallığına misyonerler göndermesi istendiği iddia edilir.^[8]

Agapetus'tan ayrıca, her ikisi de tüm Pannonia metropolitliği unvanını talep eden Salzburg başpiskoposu Herhold ile Lauriacum piskoposu Gerard arasındaki bir anlaşmazlığa müdahale etmesi istenmiştir. Agapetus, iki davacıya bir mektup göndererek, Lauriacum piskoposluğunun Hunların istilasından önce tüm Pannonia'nın metropolit kilisesi olduğunu belirtmiştir. Ancak bunların yol açtığı tahribat sonucu metropolit piskoposluğunu başka bir şehre taşımış ve o tarihten itibaren Salzburg başpiskoposluğa yükseltilmiştir. Sonuç olarak, her ikisi de yasal olarak kendi piskoposluklarını işgal ettiler ve her ikisi de rütbelerini ve piskoposluklarını korudular. Agapetus, batı Pannonia'nın yargı yetkisinin Herhold'a ait olacağını, doğu kısmının ise Avarlar ve Moravyalıların işgal ettiği bölgelerle birlikte Gerard'a ait olacağını hükmetmiştir.^[9]

İtalya'da Agapetus, Beneventum ve Capua düklerine, yerlerinden ettikleri rahiplere manastırların geri verilmesini talep eden bir mektup yazmıştır. Ayrıca simoni (dinsel görevleri satın alma) ile suçlanan Termoli ve Trivento piskoposlarını da görevden almıştır. İtalya'daki din adamlarının dini yaşamını canlandırmayı uman Agapetus, Alberico'nun kutsamasıyla Gorze Manastırı başrahibinden, rahiplerinden bazılarını gönderip Surdışı St. Paul Bazilikası'na bağlı manastır topluluğuna katılmalarını istemiştir.^[10]

Agapetus 8 Kasım 955'te ölmüş ve yerine Alberico'nun oğlu Octavian geçmiş ve Octavian papalık adını XII. Ioannes olarak değiştirmiştir. Laterano bazilikasına, apsisin arkasına ve V. Leo ve II. Paschalis'in mezarlarının yakınına gömülmüştür.^[11] Agapetus, ihtiyatlılığı ve hayatını sürdürdüğü kutsallıkla tanınıyordu.^[12]^[13]

Kaynakça

Özel

^ Mann 1910, ss. 226-229.
^ Gregorovius 1895, ss. 323-324.
^ Mann 1910, ss. 231-232.
^ Mann 1910, ss. 233-234.
^ Mann 1910, s. 234.
^ Mann 1910, s. 236.
^ Mann 1910, ss. 237-238.
^ Mann 1910, s. 238.
^ DeCormenin & Gihon 1857, ss. 291.
^ Mann 1910, ss. 238-240.
^ Mann 1910, s. 240.
^ Gregorovius 1895, s. 321.
^ Mann 1910, s. 225.

Genel

Gregorovius, Ferdinand (1895). The History of Rome in the Middle Ages (İngilizce). III.
Mann, Horace K. (1910). "The Popes in the Days of Feudal Anarchy, 891-999". The Lives of the Popes in the Early Middle Ages (İngilizce). IV.
DeCormenin, Louis Marie; Gihon, James L. (1857). A Complete History of the Popes of Rome, from Saint Peter, the First Bishop to Pius the Ninth (İngilizce).

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Agapetus II ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur
Vikikaynak'ta Agapetus II tarafından ya da onun hakkında yazılmış çalışmalar
Catholic Encyclopedia article on Agapetus II
Opera Omnia by Migne Patrologia Latina with analytical indexes (Latince)

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: II. Marinus	Papa 946 - 955	Sonra gelen: XII. Ioannes

[FOOTNOTEMann1910226-229-1] Mann 1910, ss. 226-229.

[FOOTNOTEGregorovius1895323-324-2] Gregorovius 1895, ss. 323-324.

[FOOTNOTEMann1910231-232-3] Mann 1910, ss. 231-232.

[FOOTNOTEMann1910233-234-4] Mann 1910, ss. 233-234.

[FOOTNOTEMann1910234-5] Mann 1910, s. 234.

[FOOTNOTEMann1910236-6] Mann 1910, s. 236.

[FOOTNOTEMann1910237-238-7] Mann 1910, ss. 237-238.

[FOOTNOTEMann1910238-8] Mann 1910, s. 238.

[FOOTNOTEDeCormeninGihon1857291-9] DeCormenin & Gihon 1857, ss. 291.

[FOOTNOTEMann1910238-240-10] Mann 1910, ss. 238-240.

[FOOTNOTEMann1910240-11] Mann 1910, s. 240.

[FOOTNOTEGregorovius1895321-12] Gregorovius 1895, s. 321.

[FOOTNOTEMann1910225-13] Mann 1910, s. 225.

[1]

Katolik Kilisesi Papaları
Papalar listesi Papa adları Antipapa Seçilmiş-papa
1–4. yüzyıl Kostantin Dönemi (312–337) dahil olmak üzere Roma İmparatorluğu Dönemi (–493)	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontianus Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephanus II. Sixtus Diyonisyus I. Felix Eutychianus Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Silvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius
5–8. yüzyıl Ostrogot Papalığı (493–537) Bizans Papalığı (537–752) Frank Papalığı (756–857)	I. Innocentius Zosimus I. Bonifacius I. Caelestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinianus III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodorus I. Martinus I. Eugenius Vitalianus II. Adeodatus Domnus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo
9–12. yüzyıl Saeculum obscurum (904–964) Crescentii Dönemi (974–1012) Toskana Papalığı (1012–1044/1048) İmparatorluk Dönemi (1048–1257)	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentinus IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nicolaus II. Hadrianus VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodorus IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Landus X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Silvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Silvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. Innocentius II. Caelestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Caelestinus III. Innocentius
13–16. yüzyıl Viterbo (1257–1281) Orvieto (1262–1297) Perugia (1228–1304) Avignon Papalığı (1309–1378) Batı Bölünmesi (1378–1417) Rönesans Papalığı (1417–1534) Reform Dönemi (1534–1585) Barok Dönem (1585–1689)	III. Honorius IX. Gregorius IV. Caelestinus IV. Innocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. Innocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Caelestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. Innocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. Innocentius VIII. Clemens
17–21. yüzyıl Aydınlanma Çağı (y. 1640–1740) Devrim Dönemi (1775–1848) Roma Sorunu (1870–1929) Vatikan (1929–günümüz)	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. Innocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. Innocentius VIII. Alexander XII. Innocentius XI. Clemens XIII. Innocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus XVI. Benedictus Franciscus