Gülistan (kitap)
Gülistan (Farsça: گلستان Golestȃn[1] "Gül Bahçesi"), İran Edebiyatı'nın en önemli eserlerinden birisidir.[1] 1258 yılında yazılmış olan bu kitap, en büyük Orta Çağ Fars şairlerinden biri olarak kabul edilen İranlı şair Sa'di'nin iki büyük eserinden biridir. Aynı zamanda en popüler kitaplarından biridir ve Doğu'da olduğu kadar Batı'da da etkili olmuştur.[2] Gülistan rengârenk güllerden oluşan bir bahçe gibi, şiir ve öykülerden oluşan bir derlemedir. Genellikle bir bilgelik kaynağı olarak alıntılanmaktadır. "Ayakkabım yok diye üzülüyordum, ayakları olmayan bir çocuk görene değin." şeklindeki ünlü sözü, bütün dünyada kullanılmaktadır.[3]
Gülistan'ın öykülerinin minimalist temaları, tam bir dil ve psikolojik anlayış ile ifade edilir ve matematiksel formüllerin özüyle bir "fikir şiiri" yaratır.[1] Kitap insanlığın karşılaştığı neredeyse her büyük sorunu iyimser ve hafifçe hüzünlü bir tonla irdeler.[4] Kitapta ayrıca hükümdarlar için çok fazla öneri var, bu haliyle prensler için de bir başucu kitap işlevi görmüştür.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Lewis, Franklin (15 Aralık 2001). "GOLESTĀN-E SAʿDI". Encyclopædia Iranica. 17 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2011.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2017.
- ^ [Durant, The Age of Faith, 326]
- ^ Katouzian, Homa (2006). Sa‘di, The Poet of Life, Love and Compassion (PDF). Oneworld Publications. ISBN 978-1-85168-473-1. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 21 Mart 2017.
