İçeriğe atla

Ebü’d-Derdâ

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Ebü’d-Derdâ
Arapçaأبو الدرداء
DoğumEbü’d-Derdâ Uveymir bin Kays bin Zeyd el-Hazrecî
Medine
Ölüm652
Şam, Râşidîn Halifeliği
Defin yeriBabü's Sağir Mezarlığı
Dinİslam
EvlilikÜmmü’d-Derdâ
Çocuk(lar)Bilâl, Yezîd, Derdâ ve Nesîbe
Ebeveyn(ler)Kays bin Zeyd (baba)
Çağıİslam'ın erken dönemi
BölgesiHicaz ve Şam
OkuluŞam kıraat ekolü
İlgi alanlarıFıkıh, Kıraat, Hadis

Ebü'd-Derdâ (Arapçaأبو الدرداء) ya da tam adıyla Ebü’d-Derdâ Uveymir bin Kays bin Zeyd el-Hazrecî , (ölümü 652), İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi. Önde gelen bir Kur'an ilimleri otoritesi ve öğretmeni olarak bilinir. Şam şehrinin fethinden sonra ilk kadılığını yapmıştır. Eşi de Ümmü'd-Derdâ adında bir sahabedir.

Ebü'd-Derdâ'nın İslam geleneğindeki nesep adı Uveymir bin Zeyd bin Kays bin A'işa bin Ümeyye idi, ancak doğum adı Amir olmalıdır.[1] Babasının adı da kaynaklarda Sa'lebe, Amir, Abdullah ve Malik olarak geçmektedir. Yesrib'in Hazrec kabilesinin Belharis ailesine mensuptu.[2] Muhammed'in 622'de onun şehrine hicretinden sonraki 624'teki Bedir Muharebesi'ne kadar Müslüman olmadı. Uhud Muharebesi'ne katıldığı rivayetleri ise şüphelidir. Medine'de ensar ile muhacir arasında bir kardeşlik bağı kurulunca Selmân-ı Fârisî ile kardeş olmuştur.[2]

Kendi rivayetine göre Ebü'd-Derdâ, Müslüman olmadan önce bir tüccardı, ancak daha sonra ibadetini engellediği için ticareti bıraktı. Daha sonra Kur'anı ezberlemiş ve peygambere arz etmiştir.[3]

Halife Ömer'in (hd. 634-644) talimatıyla Suriye valisi Muâviye, Ebü’d-Derdâ'yı Şam'ın ilk kadısı olarak atadı. Orada, Kur'an öğretmek için sık sık öğrencileri şehrin camisinde bir araya getirirdi. Bu nedenle tarihçi Arthur Jeffery'ye göre Şam okulunun gerçek babası olarak kabul edilir. 652 yılında Şam'da öldü ve eşi Ümmü'd-Derdâ'nın yanına şehrin Babü's Sağir Mezarlığı'na defnedildi.[3]

  1. ^ "EBÜ'd-DERDÂ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 25 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Aralık 2023. 
  2. ^ a b Jeffery 1960, ss. 113–114.
  3. ^ a b Jeffery 1960, s. 114.