İçeriğe atla

Duraklı çekim

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Stop-motion örneği.
Mary and Gretel (1916)

Duraklı çekim ya da stop motion, durağan 3 boyutlu objeleri hareket edermiş gibi gösteren bir animasyon türüdür. Kuklalar veya oyun hamuru ile yapılmış modeller kullanılır. Stop motion tekniği; kamerayı objeye karşı ayarlayıp tek kare çekip sonra objeyi biraz hareket ettirip yeni bir kare çekmek ve bunu tekrarlayarak animasyonu tamamlamaktır. Çekilen tek kare resimleri ardı ardına dizip (her saniye için 15-24 kare) oynatılması ile hareket elde edilir. Sahneler montajlanarak film tamamlanır. Bu işlemlerin çoğu çizgi film tekniği ile aynıdır.[1]

Tim Burton ve Will Vinton gibi yönetmenler bu tekniği kullanmışlardır.

1800'lü yılların başlangıcından sonlarına kadar geçen zaman diliminde sinemanın bulunuşuyla birlikte çizgi film ve stop motion teknikleri kullanılarak film yapma çalışmaları da ortaya çıkmaya başlamıştır. Model animasyonu veya 3 boyutlu animasyon olarak da anılan stop motion, Amerika'da ortaya çıkıp gelişen çizgi filmin aksine, gölge oyunları ve kukla geleneğine sahip Orta ve Güney Avrupa'da daha fazla kullanılmış ve geliştirilmiştir. Uzak Doğuda, özellikle Japonya'da çok kullanılmaktadır.

Ünlü stop motion filmleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Stop motion dizileri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "stop motion in kinoved.com". 11 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2013. 
Kaynaklar