perfect

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈpəɹfɪkt/

perfect (ขั้นกว่า more perfect, ขั้นสุด most perfect) (เพอร์ฟิกต์)

1. สมบูรณ์, เลิศเลอ, ซึ่งปรับปรุงไม่ได้แล้ว, ซึ่งหาที่ติไม่เจอ

   A wise man is prepared to accept that, as a human being, he is not perfect and that he too has blind spots in his personality.

   ด้วยเหตุที่เขาเป็นมนุษย์ คนฉลาดพร้อมที่จะยอมรับว่าตนไม่เลิศเลอ และตนเองก็มีจุดบอดภายในบุคลิกภาพของเขา