หมัด
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หฺมัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | màt |
| ราชบัณฑิตยสภา | mat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mat̚˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmatᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด), ภาษาไทดำ ꪢꪰꪒ (หฺมัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်း (มั๊ต), ภาษาอาหม 𑜉𑜄𑜫 (มต์), ภาษาจ้วง maet
คำนาม
[แก้ไข]หมัด (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อแมลงอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ 5 มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้ดี ปากเป็นชนิดเจาะดูด กินเลือดคนและสัตว์ เช่น หมัดคน (Pulex irritans Linn.) หมัดหมา [Ctenocephalides canis (Curtis)] หมัดหนู [Xenopsylla cheopsis (Rothschild)] ในวงศ์ Pulicidae
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด)
คำนาม
[แก้ไข]หมัด (คำลักษณนาม หมัด)