ขำ

ดูเพิ่ม: ขา, ข่า, และ ข้า

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kaem (ขำ, “ดำ, เทา, คล้ำ, มืดมอง”)

การแบ่งพยางค์		ขำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kǎm
	ราชบัณฑิตยสภา	kham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰam˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ขำ (คำอาการนาม ความขำ)

ขำ

สิ่ง หรือ ข้อความ ที่มีนัย ไม่ควร เปิดเผย
แล้วทูลว่านางคันธมาลี ให้ข้านี้นำของมาถวาย เป็นความขำกำชับมามากมาย พลางยอบกายเข้าไปให้ใกล้ชิด
(คาวี)

ขำ (คำอาการนาม ก๋ารขำ หรือ ก๋านขำ)