ข้ามไปเนื้อหา

โจวกง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ต้าน
โจวกง
พระสาทิสลักษณ์โจวกงใน ซานไฉถูฮุ่ย
อุปราชราชวงศ์โจว
ครองราชย์1042–1035 ปีก่อน ค.ศ.
ร่วมกับช่าวกงชื่อกับเจียง จื่อหยา
พระราชบุตรปั๋วฉิน
Junchen, Duke Ping of Zhou
ฝานปั๋ว (凡伯)
Jiang Boling
Yin Pengshu
Mao Shu
Zuo Bo
Ji Bo
พระนามเต็ม
พระนามบรรพบุรุษ: จี (姬)
พระนามส่วนพระองค์: ต้าน (旦)
พระสมัญญานาม
โจวเหวินกง (周文公)
เปาเต๋อหวัง (褒德王) พระราชทานโดยบูเช็กเทียน
เหวินเซี่ยนหวัง (文憲王) พระราชทานโดยจักรพรรดิซ่งเฉินจง
พระราชบิดาพระเจ้าโจวเหวิน
พระราชมารดาไท่ซื่อ
โจวกง
ภาษาจีน周公旦
ความหมายตามตัวอักษร"โจวกงต้าน"
ชื่อภาษาจีนอื่น ๆ
ภาษาจีน姬旦
ความหมายตามตัวอักษร(พระนามส่วนพระองค์)

โจวเหวินกงต้าน (จีน: 周文公旦; พินอิน: Zhōu Wén Gōng Dàn; เวด-ไจลส์: Chou1 Wên2 Kung1 Tan4) โดยทั่วไปรู้จักกันในพระนาม โจวกง (จีน: 周公; พินอิน: Zhōu Gōng; เวด-ไจลส์: Chou1 Kung1) เป็นสมาชิกเชื้อพระวงศ์ในราชวงศ์โจวตอนต้นที่มีบทบาทสำคัญในการรวมอาณาจักรที่ก่อตั้งโดยพระเจ้าโจวอู่ พระเชษฐาของพระองค์[1][2] พระองค์มีชื่อเสียงในฐานะผู้สำเร็จราชการแผ่นดินที่มีความสามารถและจงรักภักดีต่อพระเจ้าโจวเฉิง พระนัดดาของพระองค์ และประสบความสำเร็จในการปราบปรามการกบฏเจ้าทั้งสาม และสร้างการปกครองที่มั่นคงของราชวงศ์โจวเหนือภาคตะวันออกของจีน พระองค์ยังเป็นวีรบุรุษวัฒนธรรมจีนที่ปรากฏในงานเขียน อี้จิง กับ ชือจิง[3] และสถาปนาโจวหลี่

อ้างอิง

[แก้]
  1. Anne Birrell (7 April 1999). Chinese Mythology: An Introduction. JHU Press. pp. 254–. ISBN 978-0-8018-6183-3.
  2. Thomas H. C. Lee (January 2004). The New and the Multiple: Sung Senses of the Past. Chinese University Press. pp. 208–. ISBN 978-962-996-096-4.
  3. Hinton, David. (2008). Classical Chinese Poetry: an Anthology. Farrar, Straus and Giroux. ISBN 0-374-10536-7

ผลงานอ้างอิง

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]